KANINA pa nakatayo si Ashley, sa gilid ng kama. Hindi niya malaman ang gagawin; gigisingin ba niya ang asawa o hahayaan na matulog pa ito? Kanina pa nakahanda ang mga pagkain sa dining table. At pag nagtagal pa sigurado mamaya lang malamig na ang mga ‘yon.
Lumuhod siya sa carpet at hinawakan ang kamay ng asawa. Dinala niya iyon sa pisngi at dinama. Miss na miss niya si Atlas Froi. Parang kailan lang ng kasalin sila, totoong labag sa kalooban niya na ikinasal dito. Ngunit sa pagdaan ng mga araw naging mabait ito sa kanya. Kaya naman ang puso niya ay mabilis na nahulog. Hanggang isang umaga napagtanto na mahal niya na ang asawa. At ang pagmamahal na yon ay mas lumawig pa lalo pa’t maalaga ito at maalalahanin.
“A-Ashley, b-bakit umiiyak ka?”
Agad na tumayo syo Ashley, at tumalikod saka ma
