อู่ธนบดินทร์
กลับมาถึงอู่พนักงานส่งของก็มารออยู่แล้ว ปฐพีเปิดประตูเหล็กให้พนักงานขนของเข้าไปไว้ด้านใน เตียงเก่าและราวเสื้อผ้าเขาให้น้องสาวน้องชายมาขนระหว่างที่เขาไปห้าง ทั้งสองที่มีความผิดก็รีบมา ใครบ้างไม่กลัวเฮียหนึ่ง
“เมียหนีเที่ยวคืนเดียวมึงถึงขั้นให้เมียย้ายมานอนร้านให้อยู่ในสายตามึงตลอดเลยเหรอ” นอกจากอนันดาใครมันจะขยันมาร้านเขากันล่ะ มาเพื่อหาเรื่องแซว
“ย่าให้อยู่ด้วยกัน” ยกย่ามาอ้างก็จบ เขาพูดกับย่ายังไงไม่มีใครรู้นอกจากย่ากับเขาเท่านั้น
“มึงก็ยอม ยอมให้ผู้หญิงมานอนอู่”
“มีอะไรไม่ยอม นี่เมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย ถึงจะไม่ถูกใจแต่ก็เป็นเมีย”
“เออ มึงมันคำพูดเยอะ”
“ไม่เยอะเท่ามึง”
“หึ แล้วนี่น้องขวัญทำอะไรอยู่ เย็นนี้ไปกินข้าวที่ร้านกันไหม”
“เสียใจด้วย ขวัญกำลังทำกับข้าวในครัว วันนี้กูไม่ว่างไปกินข้าวกับมึง แต่กูให้ขวัญทำข้าวเผื่อมึงนะ”
“มึงก็รู้ความหมายกู จะพูดทำไม บอกขวัญเลิก
