ตอนที่ 5 — ใกล้ชิด แต่ยังไม่ชัดเจน

1054 Words

ตอนที่ 5 — ใกล้ชิด แต่ยังไม่ชัดเจน บ่ายวันหนึ่ง หลังจากผ่านวันสอนและดูไซต์งานมาแล้ว พายณรีย์กลับมาที่ห้องพักอาจารย์ ด้วยเอกสารและแฟ้มสอนเต็มมือ และครั้งนี้ คนิน ขอเข้าไปปรึกษาเรื่อง เนื้อหาการสอน อย่างเป็นทางการ >“ขอโทษนะครับ อาจารย์พายณรีย์ ผมขอรบกวนเวลาสักหน่อย” >“ได้ค่ะ มีอะไรให้ช่วยคะ?” พายณรีย์วางแฟ้มลงบนโต๊ะ พร้อมรอยยิ้มอบอุ่น คนินวางแฟ้มของตัวเองลง ขณะเงยหน้ามองพาย >“ผมอยากให้อาจารย์พายช่วยดูเนื้อหา การสอน workshop ผมหน่อยครับ ว่ามีตรงไหนควรปรับปรุงหรือเพิ่มเติมอะไรไหม?” พายณรีย์รับแฟ้มมาเปิด พลางอธิบายอย่างละเอียด >“ตรงนี้ถ้าจะให้เข้าใจง่าย.. แนะนำให้ใส่ตัวอย่างจากไซต์งานจริงลงไป แล้วให้นักศึกษาลองวิเคราะห์โครงสร้างดู” >“อ้อ แบบนี้สินะครับ” คนินพยักหน้า เงยหน้ามองพายอีกครั้ง สายตาของเขาจับจ้องที่รอยยิ้มอ่อนโยน ของพายณรีย์ — รอยยิ้มที่ไม่เพียงสวย แต่เต็มไปด้วยความใจดีและความเข้าใจคนอื่น -“แปลกจัง... ทำไมผมถึงรู้สึกว่า... อยากรู้จักเธอให้มากกว่านี้นะ” -คนินคิดในใจ พายณรีย์พูดต่อด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย >“และตรงนี้ ถ้าเป็นไปได้ ลองให้ตัวอย่าง ที่นักศึกษาสามารถวิเคราะห์ได้ด้วยตัวเอง จะช่วยให้เข้าใจได้ดีขึ้นค่ะ” คนินจดโน้ต แต่สายตาไม่ละจากพาย >“อืม...อาจารย์พายอธิบายละเอียด และชัดเจนมากเลยครับ ทำให้ผมอยากปรับปรุงการสอนให้ดีขึ้นจริง ๆ” >“…. ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมก็ถามได้นะคะ” พายณรีย์ยิ้มบาง ๆ ให้คนินอีกครั้ง — เป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นและเป็นมิตร และนั่นทำให้หัวใจคนินเต้นแปลก ๆ อย่างที่ไม่เคยเป็น -“…ผมเริ่มสนใจตัวเธอมากกว่าที่คิดแล้ว” ทั้งสองยังคงสนทนาเรื่องเนื้อหาการสอนต่อไป แต่ในใจของคนิน ความสนใจเริ่มเปลี่ยนจากแค่เรื่องงาน… เป็นความอยากรู้จักพายณรีย์ ในแบบที่ลึกขึ้นเรื่อย ๆ ... ตอนที่ 6 — ห้องเรียนแห่งความใกล้ชิด แสงแดดส่องเข้ามาในห้องเรียนวิศวกรรม วันนี้เป็นวันแรกของ Workshop การคำนวณโครงสร้างขั้นสูง ที่สอนโดย อาจารย์คนิน นักธุรกิจหนุ่มดาวรุ่ง และ อาจารย์พายณรีย์ มาร่วมสังเกตการสอน ด้วยความเป็นมืออาชีพ นักศึกษาในห้องนั่งเต็มทุกที่นั่ง เสียงกระดาษและคีย์บอร์ดผสมกัน เป็นจังหวะรอบห้อง >“โอเคครับ เริ่มกันเลย ผมอยากให้ทุกคนลองคำนวณคานตัวอย่างนี้” >“ใครอยากลองทำหน้ากระดานก่อนครับ วินเนอร์ คุณเริ่มเลยละกัน” วินเนอร์ หันมามองไทน์แล้วส่งสายตา เหมือนพูดว่า สนุกแน่วันนี้ >“เออ...ได้ครับ” วินเนอร์เดินไปหน้ากระดาน >“เดี๋ยวนะ...” คนินพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ >“ก่อนเริ่ม ผมอยากถามนักศึกษาที่เก่ง ๆ หน่อย” >“คุณทายณรัตน์... อยากลองตอบหน่อยไหมครับ?” ไทน์เกาหัวเล็กน้อย ทำสีหน้าประหลาดใจ >“ห๊ะ!? ทำไมต้องผมด้วยครับ” คนิน หันไปทางพายณรีย์แบบยิ้ม ๆ ไทน์เดินไปหน้ากระดานพร้อมวินเนอร์ ระหว่างที่เขียนสูตรคำนวณ คนินเงยหน้ามอง พายณรีย์ ที่นั่งอยู่แถวหน้า -“รอยยิ้มและสายตาที่เธอมองนักศึกษาแบบนี้… ทำไมถึงทำให้ใจผมเต้นแรงแบบนี้นะ” คนินคิด ไทน์สังเกตทันที -“แปลว่าหมอนี่เริ่มสนใจพี่ผมแล้วจริง ๆ นี่...” หลังจากไทน์ทำตัวอย่างเสร็จ คนินถามแบบติดตลก >“โอเค ทำได้ดีนะ ไทน์.... ถ้ามีอาจารย์พายอยู่ข้าง ๆ นาย นายจะคิดสูตรได้เร็วกว่าตอนนี้ไหม?” พายณรีย์ยิ้มบาง ๆ ไทน์กลอกตาเล็กน้อย แต่ไม่วายยิ้มออกมา >“ตอนนี้...ผมก็ตั้งใจสุดชีวิตแล้วนะครับ!” คนินหัวเราะ >“ดีครับ แบบนี้นักศึกษาที่เหลือเห็นแล้ว คงอยากพัฒนาฝีมือกันมากขึ้น” หลังเลิกเรียน ไทน์นั่งลงข้างวินเนอร์ >“มึงเห็นหรือเปล่า? อาจารย์คนิน มองพี่กูแบบ...ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานนะ” >“ฮ่า ๆ ๆ เออๆ กูเห็นแล้ว ขี้หวงจริง ๆ มึง” วินเนอร์แซว >“กูบอกมึงแล้วไง... ครั้งนี้กูต้องสืบให้รู้เรื่องประวัติเขาให้หมด” และนี่คือจุดเริ่มต้นของ “ภารกิจสืบจริงจังของน้องชายจอมหวง” .. ตอนที่ 7 — ภารกิจสืบประวัติ -แบบลับ ๆ -- เย็นวันนั้น หลังเลิกเรียน ไทน์นั่งอยู่ในห้องเช่าเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ พร้อมโทรศัพท์ สมุดโน้ต และแก้วกาแฟเย็น -“วันนี้ต้องรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคนิน...” เขาพึมพำกับตัวเอง -โทรถามเพื่อน ๆ ในมหาลัยอื่น ไทน์เริ่มต้นด้วยการโทรหาเพื่อน ๆ ในมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ที่คนินเคยเป็นอาจารย์พิเศษ >“ฮัลโหล นัติใช่ไหม? อ่อ… จำไทน์ได้ไหม สบายดีนะ” >“เออ ๆ ว่าไง มึงโทรมาทำไม?” >“เรื่องอาจารย์ที่ชื่อ...คนิน อยากรู้หน่อยว่าเขาเป็นยังไงบ้าง..? ตอนเป็นอาจารย์พิเศษที่มหาลัยมึงอ่ะ” >“โอ้โห! คุณคนินที่เป็นนักธุรกิจนั่นเหรอ หล่อ กวนใจนักศึกษาแบบสุด ๆ แต่เรื่องธุรกิจไม่มีที่ติ โสดสนิทด้วยนะ” >“โสดจริงเหรอว่ะ? นิสัยเป็นไง?” ไทน์ถามเสียงกระซิบ >“นิสัยดีมากโว้ย แล้วก็มืออาชีพสุด ๆ ไม่เคยมีข่าวเสียเรื่องความรักเลย” ไทน์จดทุกอย่างลงสมุดอย่างตั้งใจ -สืบในโซเชียลมีเดีย ต่อมา ไทน์พยายามหาข้อมูลจากโซเชียลมีเดีย เขาเลื่อนดูทุกโพสต์และคอมเมนต์ของคนิน อย่างละเอียด -“นี่คือไลฟ์สไตล์และวงเพื่อนทั้งหมด ต้องรู้ให้หมด” แต่ในความตั้งใจจริงจังนั้น… ไทน์เผลอกดปุ่ม “ติดตามเพจส่วนตัว” ของคนิน ไปโดยไม่ตั้งใจ .. ทันทีที่ไทน์กด คนินก็ได้รับแจ้งเตือน “อ้าว...นี่…น้องชายอาจารย์พาย... ตามสืบผมอยู่เหรอ?” คนินยิ้มบาง ๆ ให้กับความคิดของตัวเอง -“น่าเอ็นดูดีแฮะ คงหวงพี่สาวสุด ๆ..น่าสนใจดีนะ ว่าน้องชายผู้พิทักษ์จะทำอะไรต่อไป” คนินนั่งอยู่ที่สำนักงานของเขา แอบดูการแจ้งเตือนพร้อมรอยยิ้ม

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more