KABANATA 2
1324 Words
"Miss, Sofia, ipinapatawag ka, ni Lord sa' library?" untag ng katulong sa dalaga. Agad naman nagtungo si Sofia sa library kung saan ang lalaki.
"Bago sya pumasok sa loob kumatok muna ito.
"Tok! Tok!, katok nito..
"Come in!" tungon ni Sebastian.
"Ipinapatawag mo, daw ako?" tanong ng dalaga sabay yuko.
"Bakit? Ngayon ka lang," saad naman ni Seb.
"Pagpaumanhin, kung late ako dumating dito. Ano po', ang kailangan nyo, sa akin," mahinang saad nito.
"Linisan mo, ang kwarto ko, Sofia. Gusto ko, kasing kintab ng salamin.
Hindi ka pwede, magpahinga kapag hindi pa malinis ang kwarto ko?" saad nito kay Sofia.
"Masusunod po, " saad nito.
Akmang aalis na si Sofia ngunit biglang nagsalita ang binata..
"Hindi pa ako, tapos babae ganyan ka ba, talaga wala kang modo? " galit na sabi nito.
" Akala ko, po' tapos ka na mag-utos sa akin. "
" Sumasagot ka, pa sa' akin, " sabay lapit sa dalaga at hinawakan ito sa leeg. Balak ni Seb sakalin ang dalaga dahil sa kabastusan nito.
"Ang ayaw ko, sa babae yung bastos. Dito sa pamamahay ko, ang ang masusunod nagkaintindihan ba, tayo!" seryosong saad nito kay Sofia .
"Opo," tipid na sagot ng dalaga.
Agad naman binitawan ni Seb ang leeg ng dalaga at pinalabas na ito sa library.
Samantala si Sofia naman abot hanggang langit ang takot nito. Akala nya patatayin na sya ni Seb dahil sa ginawa nito.
"Oh, Sofia bakit namumula ang iyong mata?" tanong ng Mayordoma sa kanya.
"Wala po, ito. Sige po, marami pa po, ako ginagawa," anya nito sa Ginang.
Pumasok sya sa kwarto ni Seb. Ngunit ganun na lang ang pagkagulat nito nang nakita nya magulo ang kwarto.
Alam naman nya na pinapahirapan sya ni Seb kaya nya ito ginagawa.
Ngunit hindi sya susuko dahil.
Isa-isa nyang tinaggal ang Ang mga ito.
Ngunit may kabigatan.
"Anong dumaan sa kwarto na ito," saad nito sa kanyang sarili.
Napaupo na lang sya sabay iyak. Awang-awa sya sa kanyang sarili.
Ngunit bigla nya na-alala ang sinabi ng kanyang ama. Kaya tumayo ito at pinahid ang kanyang luha sabay linis.
Halos isang oras sya sa kwarto ni Seb. Hanggang sa natapos na ito linisan. Pawis pagod at gutom ang naramdaman ng dalaga dahil hindi pa ito kumain.
Nanginginig na rin ang kanyang katawan.
Sinarado nya ang kwarto ni Seb at nagtungo ito sa kusina ng katulong upang kumain.
"Sofia ano nangyari sa' yo, bakit ang putla mo?" tanong ng kasamahan ni Sofia.
"Nagugutom ako, may pagkain ba ako?" tanong nito sa mga kasama.
"Oo,meron kanina ka pa namin hinintay kumain."
Hindi na ito nagsalita bagkus kumain na lang ito dahil hindi na nya kaya at baka tuluyan na ito ma himatay sa gutom.
Habang si Seb naman natutuwa sa pingagawa nito kay Sofia.
"Hindi pa ako, tapos sa'yo,' ngising saad ng binata habang umiinom ng alak sa library nito.
"Dahan-dahan, Sofia baka mabulunan ka?" saway ng kasama nito.
"Sorry, nagugutom lang talaga ako.
Pahingi naman ako ng tubig," pakiusap nito sa kasama.
"Heto, nga pala ang ganda mo. Galing ka ba, sa mayamang pamilya?" muling tanong ng babae kay Sofia.
"Mahabang kwento, baka abutin tayo ng bukas dito," sagot ng dalaga.
Hindi nagtagal dumating si Manang sa kusina.
"Kayo, magtrabaho na kayo, doon. Baka makita pa kayo ng amo natin dito nagchismisan," untag nito.
" Opo, Manang," sabay-sabay nilang sagot.
Ang tanging naiwan si Sofia' kumain pa kasi ito ng tanghalian.
" Sofia, ayos ka lang ba?" mahinang saad ng Ginang kay Sofia.
" Opo, Manang," tungon nito sa Ginang.
Ngunit ang totoo gusto nya magsumbong dahil sa ginawa ng lalaki.
"Sofia, tatagan, mo ang loob mo. Magiging ma'ayos rin ang buhay mo. "
"Hindi na, po' ako umaasa Manang. Lalo na naghirap na ang pamilya ko. Hindi ko nga alam kung kamusta na sila doon sa bahay. Dahil simula nang dumating ako dito hindi ko na sila nakausap. Kunura rin ni Seb ang cellphone ko?" mahabang salaysay nito kay Manang.
Ngumiti lang ang Ginang sa kanya at nagpaalam na ito na may gagawin pa ito sa taas.
Nang matapos si Sofia' kumain hinugas nya muna ang pinagkainan.
Wala syang katulong sa bahay ng lalaki kahit sya ginawa syang katulong.
Pagkatapos pumasok na sya sa kwarto nito.
Sumalpak sya sa kama upang matulog. Ngunit hindi pa ito nakapikit biglang may kumatok sa labas ng pinto ng kwarto nito.
"Sino na naman kaya ito?" takang tanong nito.
Pagbukas nya ng pinto mukha ni Manang ang bumungad sa kanya.
"Manang, ako po', kailangan mo?" tanong nito sa Ginang.
"Pumunta ka, kay Lord, may kailangan sya sa'yo?" anya nito sa babae.
Kahit nag-alangan pumunta ang dalaga wala syang magawa dahil nasa poder sya ni Sebastian.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan nito bago sya kumatok sa pinto.
" Tok! Tok! Tok! Tatlong beses na katok nito.
Bumukas ang pinto, nagulat sya Akala nya may multo sa loob.
"Sir," tawag nito ngunit walang sumagot.
Napakamot na lang sya sa ulo.
"Nasaan kaya, sya bakit pinapunta nya ako dito," bulong ko ng utak nito.
Pumasok ang dalaga sa loob ng bartulina.
Ngunit napahinto ito nang marinig nya na may sumisigaw.
Nanginginig ang buong katawan nito sa sobrang takot.
Akmang lalabas na ito ngunit may humila sa kanya patungo sa madilim na sulok ng kwarto.
Sumigaw si Sofia' ngunit walang nakakarinig sa kanya.
"Damn! Ang ingay mo?" rinig nitong boses ni Seb
" A-Anong gagawin mo, sa akin?" pautal na sabi nito.
" Bakit nandito ka. At sino nagsabi sa' yo, na pumasok ka dito!" seryosong boses ng lalaki.
" Hindi ba, pinapatawag mo, ako kaya pumasok ako sa loob. Hindi ko naman alam na ganito pala dito," untag ni Sofia.
"Tutal nakita at narinig mo, na kung ano meron sa loob nito. Wala nang saysay na buhayin pa kita!" ngising sabi nito kay Sofia.
Bigla natakot at pinagpawisan si Sofia.
" Please, huwag mo, ako patay!n gagawin ko, ang lahat para lang mabuhay ako.
Kahit ano susundin ko?" iyak nitong sabi sa lalaki.
" Sigurado ka, kahit ano gagawin mo?" ngising saad nito.
Tumango ang dalaga sa lalaki. Wala na syang naisip ibang paraan.
Kung ganun, sumunod ka, sa akin.
May isang salita naman ako babae basta maging mabait at masunurin ka pang sa akin wala tayong problema?" bulong nito sa punong tenga ni Sofia.
Nagsitayuan ang nga balahibo nito sa kanyang braso.
Dinala ni Sebastian si Sofia sa isang kwarto.
Walang idea si Sofia kung anong gagawin nila dito sa kwarto.
Hanggang sa sinabi ni Sebastian na maghubad ito sa harap nito.
"Ano?" gulat na saad ni Sofia'.
"Hindi ba, ikaw na ang nagsabi na kahit ano gagawin mo, para lang masalba ang buhay mo. So ito na nagsimula ka na sumayaw," untga nito kay Sofia.
"Paumanhin, hindi ko, kaya, at bakit ganito pa ang pinapagawa mo, sa akin.Oo malaking utang ng Daddy ko, sa' yo, pero wala akong kinalaman doon?" Saad nito kay Seb.
" Yes, Malaki ang utang ng iyong ama. Kahit buhay mo, ba ang pambayad nya kulang pa ito.Akala mo, ba magkainteres ako sa katulad mong walang dating sa buhay. "
" Ganyan,ba ang tingin mo sa akin. Oo kung para sa' yo, isa akong mababang babae pero may pinag-arala ako at pinalaki ako ng magulang ko ng maayos!" Galit na sabi ko. Nawala sa isip nito na isang Mafia ang kausap nito.
Sa mga oras na ito gustong magwala ni Sofia' dahil sa pagmamaliit sa kanya ni Seb.
Una nyang tinaggal ang kanyang damit. Kita ang malulusog nitong papaya.
"Bilisan mo, ang bagal mo?" Inis na sabi ng binata.
Sunod na tinanggal nito ang pang-ibaba nitong kasuotan. Dahan-dahan nya binaba nag pajama na suot nito.
Nginut nasa kalagitnaan pa ito biglang may kumatok sa kwarto kung saan ang dalawa.
"Pasalamat ka, babae!" untag nito kay Sofia'. Agad naman sinuot ni Sofia ang damit nito at lumabas ng kwarto. Nakahinga ito ng maluwag nang makapasok ito sa sarili nyang kwarto. Akala nya katapusan na nito.
- Writer
