9. Walang magawa

1827 Words

----------- ***Arabella’s POV*** - Kung kani-kaninong boses sa mga kasama ko sa bahay ang sumalubong sa pandinig ko habang papasok ako sa dining area. Naabutan ko sila na nasa hapag-kainan na, handa nang kumain, at alam kong ako lang ang hinihintay nila. There is always time for breakfast because it’s the only meal we get to share together. Our schedules in the evening are different now, so we no longer have dinner together like we used to. Tumigil ako sandali bago lumapit sa mesa nang makita kong si Andrew, at mukhang makakasabay namin siya sa almusal. Nasa mesa siya at hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito—wala naman siyang sinabi sa akin. Hindi siya tumawag o nag-text man lang na pupuntahan niya ako dito nang ganito kaaga. Mayamaya, napatingin si Andrew sa bungad ko kaya s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD