กรงสวาทมาเฟีย

[2] -เรียกคะแนนสงสาร-

กรงสวาทมาเฟีย

Ep.2

________________________________________

"เฮ้อ เหนื่อยจริงๆ เลยวันนี้" เอสเธอร์บ่นพึมพำอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ หลังจากที่เพิ่งกลับจากงานประกาศรางวัลที่ทำให้เธอประสบความสำเร็จไปอีกขั้น

"นี่ มาถึงก็นอนแผ่เลยเหรอ ตัวเหม็นๆ น่ะลุกไปอาบน้ำอาบท่าก่อนไป แล้วรางวัลนี่น่ะทิ้งเลยรึไง" แจนนี่ที่เพิ่งเดินตามเข้ามาบ่นร่างบางอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะเดินไปเก็บรองเท้าและข้าวของที่กระจัดกระจายบนพื้นที่เอสเธอร์ทำทิ้งไว้ก่อนออกไปงานรับรางวัลอย่างเช่นทุกครั้ง

แจนนี่เป็นให้เอสเธอร์มากกว่าผู้จัดการส่วนตัวธรรมดา เธอค่อยดูแลหญิงสาวราวกับเป็นคนรับใช้ก็ไม่ปาน ไม่เคยปล่อยให้เอสเธอร์ต้องทำอะไรเอง เพราะทั้งคู่เคยมีความหลังต่อกันมาก่อน

เดิมทีแจนนี่เป็นเพียงแม่ค้าขายกับข้าว แล้วเอสเธอร์เป็นเพียงแค่ลูกค้าที่ชอบมาทานอาหารร้านนี้ ทั้งคู่เริ่มสนิทกันตั้งแต่นั้น จนกระทั่งเอสเธอร์ได้เข้าวงการบันเทิงและกำลังต้องการผู้จัดการส่วนตัว

ด้วยความที่ยังเด็กเธอเลยเลือกแจนนี่มาเพราะทำอาหารอร่อย แต่พอได้มาร่วมงานกันจริงๆ แจนนี่กลับทำหน้าที่ทุกอย่างได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้ทั้งคู่ได้ร่วมงานกันต่อจนถึงปัจจุบันนี้

"พี่แจนขอรางวัลให้เธอร์หน่อย" เสียงยานยืดที่ฟังดูก็สัมผัสได้ถึงความอ่อนเพลียพูดบอกกับผู้จัดการสาว

"อะ ระวังด้วยล่ะ" แจนนี่ส่ายหน้าน้อยๆ ให้กับสภาพของดาราสาว ก่อนจะเดินไปหยิบถ้วยรางวัลที่เพิ่งนำไปตั้งวางบนตู้โชว์ที่มีถ้วยแบบเดียวกันแต่คนละรางวัลวางเรียงกันยาวเป็นระนาด

"ขอบคุณค่ะ" ร่างบางกล่าวขอบคุณพร้อมกับยื่นมือไปรับถ้วยรางวัลที่ใฝ่ฝันว่าอยากได้มาตลอดทั้งชีวิตเอามากอดแนบอกไว้แน่น ดวงตากลมพยายามปรือขึ้นท่ามกลางความง่วงงันเพื่อเชยชมความสวยงามของมันอย่างใกล้ชิด แต่แล้วไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไปจากอาการเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวัน

วันถัดมา..

"อื้อ~" แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องผ่านม่านระเบียงเข้ามาตกกระทบลงบนใบหน้าเนียนขาวของคนที่กำลังหลับอยู่พานทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดไม่น้อย เอสเธอร์ค่อยๆ ขยับเปลือกตาบางช้าๆ ก่อนจะลืมขึ้นเต็มเบ้าตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันใหม่

มือเรียวเอื้อมไปหยิบสมาร์ทโฟนราคาแพงมากดเข้าแอปพลิเคชันเฟซบุ๊กเพื่ออ่านคอมเมนต์งานประกาศข่าวที่เธอได้รางวัลเมื่อคืน

'เอสเธอร์สวยและเก่งเหมาะสมกับรางวัลมากจ้า'

'คิดไว้แล้วว่าปีนี้ต้องเป็นคนนี้ได้ชัวร์ ผลงานละครเรื่องก่อนแสดงได้ยอดเยี่ยมมาก'

'กรี๊ดดด!! พี่เอสเธอร์ได้รางวัลด้วย หนูรอเชียร์ลุ้นแทบตายแต่ก็เผลอหลับไป พอตื่นมาเห็นข่าวนี้กรี๊ดลั่นบ้านจนพ่อด่าเลยค่ะ'

'ดีใจด้วยนะไอ้ต้าวเธอร์ เธอเก่งและแกร่งมาก เหมาะสมกับรางวัลที่สุดแล้ว'

'ว้าว! นางฟ้าของผมสวยมากเลยครับ'

'อิจฉาถ้วยในมือเธอร์จัง ไม่เคยอยากเกิดเป็นถ้วยรางวัลเลย จนกระทั่งได้เห็นรูปนี้'

'เก่งมากครับสุดที่รักของผม วันนี้จะพาไปดินเนอร์นะครับ'

'เฮ้ย เมนต์บนอะให้มันน้อยๆ หน่อย'

เอสเธอร์เลื่อนอ่านคอมเมนต์ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข เธอไม่เคยรำคาญหรือรังเกียจบรรดาแฟนคลับเลยแม้แต่น้อย วันแรกเป็นอย่างไงวันนี้ก็เป็นอย่างงั้น คงเพราะแบบนี้เลยทำให้เธอไม่เคยต้องเจอเรื่องแย่ๆ หรือถูกดราม่าใดๆ เลยสักครั้ง

รอยยิ้มแห่งความสุขค่อยๆ จางหายไปเมื่ออ่านมาจนถึงสามคอมเมนต์สุดท้าย ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธเคือง

'อีเอสเธอร์น่ะเหรอเหมาะกับรางวัล ดาราที่ฝีมือไม่พัฒนา ไม่เอาไหนสักอย่างเนี่ยนะที่ทุกคนชื่นชม เหอะ! จะอ้วก!'

'ใช่ ดาราที่ปีนเกลียวข้ามรุ่นอย่างไร้สัมมาคาราวะแบบนี้น่ะเหรอสมควรได้รับสิ่งดีๆ จากคนอื่น ทุเรศ!'

'เผลอๆ รางวัลที่ได้เนี่ยไม่ได้ได้ด้วยผลงานหรอก คงจะได้มาด้วยร่างกายมากกว่า อีร่าน!'

"กรี๊ดดดด!!! นี่พวกแกจะเอาแบบนี้กันใช่ไหม ได้!!" แค่เห็นการพิมพ์เธอก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นฝีมือของสามคนเมื่อคืนนี้แน่ เอสเธอร์พยายามข่มความโกรธเคืองเอาไว้ในใจ มือเรียวสั่นเทาจากความโมโหพยายามพิมพ์แคปชันโพสต์ลงเฟซบุ๊กเพื่อเรียกคะแนนสงสาร

'ถึงเธอร์จะแสดงไม่ได้เรื่องแต่เธอก็รักงานนี้มาก พวกพี่ๆ ไม่เห็นต้องมาต่อว่าเธอร์เลย'

เวลาผ่านไปยังไม่ทันจะหนึ่งนาที แถบการแจ้งเตือนว่ามีผู้เข้ามาแสดงความคิดเห็นต่อโพสต์นั้นก็เด้งเข้ามาอย่างล้นหลาม เอสเธอร์แสยะยิ้มออกมาอย่างสะใจ ก่อนจะรีบเปิดอ่านคอมเมนต์ด้วยสีหน้าระรื่น

'ใครว่าพี่เอสเธอร์ของหนูแบบนั้น! อีพวกขี้อิจฉา ถ้าว่างมากก็ไปเอาหมาในปากออกบ้างนะ'

'เธอร์ใช้คำว่าพวก แปลว่าต้องมีมากกว่าหนึ่งคน หรือว่าจะเป็นแก๊งนั้น..'

'ใช่แก๊ง บน. ซว. ปม. รึเปล่าคะ'

'โอ๊ยไม่ต้องย่อ ใครงงมาอ่านจะบอกให้ บน.คือเบนนี่ ซว.คือซีเวีย ปม.คือปริมมี่'

'มั่วไหมระวังโดนฟ้องนะเมนต์บน'

'ไม่มั่วค่าาา ได้ยินกับหูที่หน้าห้องน้ำในงานประกาศรางวัลเมื่อคืนเลยค่ะ เสียดายที่ต้องรีบกลับก่อนไม่งั้นจะเข้าไปด่าแทนน้องสักฉาด!'

'ไปถล่มอีสามป้านั่นกัน ไร้ความสามารถแล้วยังมาด่ามาอิจฉาคนอื่นอีก'

"หึ" เอสเธอร์แค่นเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะวางสมาร์ทโฟนไว้ที่เดิม เธอหยัดกายลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วตรงเข้าไปอาบน้ำ เพื่อเตรียมไปงานอีเว้นท์ในตอนบ่าย

________________________________________

To be continued