ดร. ดิสม์

แนะนำตัวละคร + บทนำ

เนื้อหาในนิยายรุนแรง ห้ามลอกเลียนแบบ

คริสโตเฟอร์ 29 ปี

คริสโตเฟอร์คือหมอมือหนึ่งที่มีพรสวรรค์ทางด้านผ่าตัดเปลี่ยนอวัยวะของ รพ. เอกชนแห่งหนึ่ง เขาได้ดีเอ็นเอมาจากแด๊ดโดยตรง ซึ่งก็ไม่ต่างจากพี่ชายฝาแฝดคริสเตียน ทั้งสองมีนิสัยคล้ายๆกันมาก เป็นอย่างมาก ใบหน้าของคริสโตเฟอร์และคริสเตียนเหมือนกันมาก ถ้าไม่สนิทกันจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร

ฝากรัก 25ปี

ฝากรักเป็นเจ้าของร้านดอกไม้ เป็นคนมองโลกในแง่ดี และกำลังคบหาดูใจกับหนุ่มนักธุรกิจคนหนึ่ง

มูสเชอร์ 30 ปี

นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีความฮอตมากๆ

ละมุน 23 ปี

เป็นเด็กในร้านของฝากรัก เธอมีนิสัยขี้อิจฉาแต่ไม่แสดงออกมาให้ใครได้เห็น ละมุนเป็นสาวสวย เปรี้ยว แอบรักคริสโตเฟอร์มากนาน

บทนำ

ฝากรักคือน้องสาวของเวกัสและมัสใจที่เป็นน้องสาวบุญธรรมที่แด๊ดไบรอันและแม่เทียนได้ไปขอที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่อิ่มรักมาเลี้ยงเพราะทั้งสองอยากมีน้องให้เวกัสและมัสใจ ตอนนี้ฝากรักได้อายุ 25 ปีห่างจาก คริสเตียนและคริสโตเฟอร์สี่ปีแต่อายุเท่ากันกับซีคริส เธออาศัยอยู่กับเวกัสและมัสใจที่บ้านและเรียนที่มหาลัยเอกชนชื่อดังที่เมืองไทย เพราะเธอไม่อยากไปเรียนไกลๆจากบ้านเหมือนกันกับหลานทั้งสามคน และหลังจากเรียนปริญญาตรีมาได้เธอเปิดร้านดอกไม้เป็นของตัวเองด้วยเงินทุนของเวกัสและมัสใจ เพื่อน้องสาวของพวกเขา

ในห้องนอนของฝากรัก ซึ่งตอนนี้เธอพึ่งอาบน้ำเสร็จ

" นายเข้ามาได้อย่างไร?" ฝากรักถามคริสโตเฟอร์ออกมาด้วยความตกใจ หัวใจแทบหยุดเต้นเพราะใบหน้าของคริสโตเฟอร์ช่างเหมือนพวกโรคจิตมากๆ และตอนนี้เธอบนเรือนร่างของเธอมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันรอบหน้าอกใหญ่ ใบหน้าสวยของคนตัวเล็กตื่นกลัวจนปิดไม่มิดมือเล็กกำผ้าขนหนูแน่น คริสโตเฟอร์ที่ยืนพิงขอบประตูระเบียงอยู่ เขายกยิ้มร้ายออกมาที่มุมปากพลางเดินเข้ามาใกล้ๆ

" นายเฟอร์หยุดเลยนะ อย่าเดินเข้ามานะ" ฝากรักพูดออกมาห้ามคนตัวโตที่เริ่มเดินเข้ามาใกล้ ฝากรักหน้าซีดเผือด เธอพลางก้าวถอยหลังเช่นกัน คริสโตเฟอร์เดินก้าวเข้ามาช้าๆ อย่างใจเย็นเหมือนเขากำลังจะตะครุบเหยื่อสายตาของเขา ดูหื่นกระหายเล้าโลม เพราะเรือนร่างที่ขาวอมชมพู ผ้าเช็ดตัวที่ปิดอะไรแทบไม่ได้เลย ฝากรักรีบหมุนตัวเพื่อจะเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปหลบ

ตุบ! คริสโตเฟอร์กอดคนตัวเล็กจากทางด้านหลังพร้อมอุ้มคนตัวเล็กขึ้นตรงไปที่เตียงกว้าง พร้อมเหวี่ยงคนตัวเล็กลงไปที่เตียงกว้าง

" อุ๊บ..จุก" ฝากรักร้องออกมาแต่คริสโตเฟอร์กระโดดขึ้นคล่อมคนตัวเล็กมือเล็กโดนมือเรียวของคริสโตเฟอร์รวบขึ้นเหนือศีรษะ

" ปะ...ปล่อยนะ ฉันเป็นน้องสาวแด๊ดกับมัมของเธอนะจะทำบ้าอะไร?" ฝากรักพูดออกมาเสียงสั่น คริสโตเฟอร์ยกยิ้มเหี้ยมให้ พร้อมก้มลงไปที่ไหล่เล็ก

" อ๊ะ กะ...กัดทำไม มันเจ็บ อ๊ะ" ฝากรักร้องออกมาเสียงเบาเพราะความเจ็บจากฟันคมของเขา เธอรู้สึกว่ามันแสบเหมือนเป็นรอยแผล คริสโตเฟอร์ลากลิ้นเลียตามรอยฟันเพื่อชิมรสชาติและปากบางดูดเเรงจนเกิดรอยสีกุหลาบใหญ่

" จะ...เจ็บนะ นายเฟอร์ รักเจ็บ" ฝากรักร้องออกมาบอกกับคริสโตเฟอร์ที่เริ่มกัดลงมาตามต้นแขนขาว มือเรียวอีกข้างปลดปุ่มผ้าเช็ดตัวให้คลายออก มือเรียวดึงผ้าเช็ดตัวออกเผยให้เห็นหน้าอกใหญ่ที่ล่อตาล่อใจเขาอยู่ คริสโตเฟอร์ลากลิ้นลงมาที่หน้าอกใหญ่ของฝากรัก

" อ๊ายย จะ..เจ็บไอ้บ้าเฟอร์ รักเจ็บ อ๊ะๆ" ฝากรักร้องออกมาเสียงดัง เพราะฟันคมกัดที่หน้าอกใหญ่ข้างๆ พร้อมกับปากบางดูดเลียตามรอยที่เขาฟันที่กัดเพื่อชิมรสชาติ มืออีกข้างขย้ำหน้าอกใหญ่แรงๆ ขาเล็กพยายามถีบ น้ำตาไหลออกหางตา

" อ๊ะ นายเฟอร์ รักเจ็บ อ๊ะ อ๊าๆ" ฝากรักได้แต่ร้องออกมา คริสโตเฟอร์ฝากรอยฟันที่หน้าอกใหญ่หลายต่อหลายรอยพร้อมดูดเลียหน้าอกใหญ่อย่างกระหาย

ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูหน้าห้องของฝากรักดังขึ้น คริสโตเฟอร์หันไปมองทันทีฝากรักเช่นกัน ฝากรักลอบถอนหายใจเบาๆ

" แต่งตัวให้เรียบแล้วไปเปิดประตู" คริสโตเฟอร์พูดออกมาเสียงรอดไรฟันเหี้ยมๆ แววตาดุดันน่ากลัว เขาลุกขึ้นจากตัวคนตัวเล็ก แต่เขาก้มมองด้านล่างของคนตัวเล็กพลางกลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆ ฝากรักรีบพลิกตัวปิดบังไว้ แต่โดนคริสโตเฟอร์ใช้มือเรียวจับให้พลิกหงายอีกรอบ เขาจับขาเล็กตั้งขึ้นและอ้าออกกว้าง ใบหน้าอันหล่อเหลาก้มลงไปที่กลีบกุหลาบพร้อมสูดกลิ่นหอมเข้าจมูกโด่ง ลิ้นร้อนเลียตามกลีบกุหลาบอย่างอย่างลองรสชาติ ฟันคมกัดที่กลีบกุหลาบแรงๆและดูดแรงๆด้วยความเอาแต่ใจและหมั่นเขี้ยว

" อ๊ะ จะ...เจ็บ อ๊าๆ" ฝากรักกัดริมฝีปากล่างแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางแต่ต้องร้องออกมาเพราะฟันคมกัดที่กลีบกุหลาบ น้ำตาไหลออกหางตา

ก๊อกๆๆๆเสียงเคาะประตูด้านนอกดังขึ้นมาอีก คริสโตเฟอร์ชะงักลิ้นที่เลียตามร่องสวาทเพื่อแยกออก ปากบางยังอยู่ใกล้กลีบกุหลาบสี่สวย เม็ดกุหลาบสีชมพูน่าดูดน่าใช้ลิ้นร้อนขยี่เล่นให้คนตัวเล็กดิ้นพล่าน คริสโตเฟอร์เงยขึ้นมามองหน้าคนตัวเล็กที่กัดริมฝีปากล่างไว้แน่นๆ เขายกยิ้มร้ายที่มุมปาก อยากกระแทกจองไว้เป็นเจ้าของ

" ห้ามมีแฟนและห้ามคุยกับใครจำไว้" คริสโตเฟอร์เค้นเสียงรอดไรฟันเยือกเย็นบอกกับคนตัวเล็ก สายตาบ่งบอกว่าเขาไม่ได้พูดเล่นแต่อย่างใด เขาพูดเสร็จพลางดันตัวลุกขึ้นยืน แล้วเดินออกที่ไปที่ระเบียง ฝากรักรีบก้าวลงจากเตียงและเดินตรงไปใส่เสื้อผ้าหวีผม ส่องดูตัวเองในกระจก แล้วเดินไปที่ประตูหน้าห้อง

" ทำอะไรอยู่พี่เวให้พี่มาชวนเราไปซื้อของสดมาย่างเย็นนี้ฉลองเด็กๆจะกลับแล้วนะ" มัสใจถามน้องสาวบุญธรรมออกมาด้วยความสงสัยเพราะน้องสาวช้ากว่าทุกครั้ง มัสใจบอกกับฝากรักเรื่องของเด็กๆที่จะกลับไปเรียนต่อให้จบ ดร. ก่อนค่อยจะกลับมา

" รักใส่เสื้ออยู่ค่ะเลยช้า" ฝากรักตอบออกมา

" ไปกันเถอะ" มัสใจชวนน้องสาวพร้อมเดินนำหน้าไปก่อน ฝากรักหันกลับไปมองที่ระเบียงห้อง คริสโตเฟอร์ยืนจ้องมองเธอนิ่ง ด้วยสายตาดุดันน่ากลัว เขายกมือเรียวขึ้นชี้หน้าฝากรักพร้อมทำท่าปาดคอเพื่อขู่เตือนคนตัวเล็ก ฝากรักกลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆแล้วเดินตามมัสใจไป