พ่ายรักสถานะคู่นอน

ไฟส่องสว่างทั้งสองข้างทางยามค่ำคืนในเมืองหลวง ภายในรถยนต์สีดำสนิทมีหญิงสาววัยรุ่นสองคนและชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนเก้งอีกหนึ่งคน เพื่อนเก้งนั่งเติมเครื่องสำอางราคาแพงลงบนใบหน้าของตัวเองอย่างเอาจริงเอาจัง “แกว่าตาฉันเท่ากันยัง? ” เดซี่เพื่อนออกสาวคนสนิทของมิเกลหันมาถามคำถามเดิมเป็นครั้งที่ร้อยได้กับมิเกลที่นั่งทำหน้าเอือมระอาอยู่ข้างๆ “เท่ากันแล้วค่ะคุณพี่ กรีดตาคมกริบจนแทบจะมองไม่ออกแล้วค่ะว่าตาจริงของแกมันจบตรงไหน” มิเกลตอบเพื่อนตัวเองไปเอือม ๆ ค่ำคืนวันศุกร์ที่มีแต่เหล่านักล่าความสำราญยามค่ำคืนที่แสนวุ่นวายที่เมื่อไหร่ที่เดซี่ลากมิเกลออกมาเที่ยวด้วยทีไร ก็เป็นมิเกลเองทุกทีที่ต้องเหนื่อยแบกร่างเมาไร้สติของเพื่อนกลับไปส่งทุกครั้ง เพราะเป็นแบบนี้วันนี้มิเกลเลยลากเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กอย่างชมพูออกมาด้วยแต่กว่าจะยอมมาได้ก็ขอร้องอ้อนวอนกึ่งลากกึ่งจูงชมพูออกมาจากบ้านอยู่นาน “นั่งให้มันดี ๆ หน่อยมิเกล เดี๋ยวตาลุงแกจะเป็นกุ้งยิงซะก่อน” ชมพูเตือนเพื่อนสาวอย่างมิเกลที่นั่งขาไขว่ห้างอย่างไม่ระวังตัว จนลุงที่กำลังขับรถที่พวกเธอเรียกมาจากในแอปแอบเหลือบมองไปที่มิเกลอยู่บ่อย ๆ จนชมพูสังเกตเห็น มิเกลที่ไม่ได้สนใจที่ชมพูพูดเพราะมัวแต่มองเพื่อนเก้งนั่งปัดแอปหาคู่นัดเพื่อนหน้าใหม่ให้ออกมาเจอกันที่คลับ จนชมพูถึงกับส่ายหัวอย่างเอือมระอามิเกลก่อนที่ชมพูจะถอดเสื้อคลุมแขนยาวคาดิแกนไหมพรมสีดำราคาแพงของเธอไปวางคลุมกระโปรงรัดติ้วตัวสั้นให้เพื่อนสนิท เมื่อคนขับรถพาทั้งสามคนมาถึงที่หมายตามที่เรียกมาจากในแอปเรียบร้อย สองเรียวขายาวของมิเกลก็ก้าวลงจากรถอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็น มิเกล ในชุดเดรสรัดรูปสั้นสีดำ ช่วงบนเป็นเกาะอกปาดไหลโชว์เนินอกขาวของเธอเล็กน้อย ผมยาวดำขลับพลิ้วไสวเรียงตัวเป็นเส้น ๆ แสดงให้เห็นถึงการดูแลตัวเองเป็นอย่างดี บวกกับกลิ่นกุหลาบอ่อนๆ จากน้ำหอมราคาแพง ใบหน้าหวานเรียบเฉยเรียกสายตาผู้คนที่รอตรวจบัตรอยู่หน้าคลับให้หันมามองตามๆ กัน มิเกลที่ชินกับสายตาจากผู้คนที่ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็มักจะมีผู้คนหันมาจับจ้องอยู่เสมอเธอไม่ได้แคร์สายตาพวกนั้นเสียเท่าไหร่ เมื่อเดซี่จัดการจ่ายค่ารถเสร็จเรียบร้อยทั้งสามคนก็เดินเข้าไปในคลับพร้อมกัน ด้วยความที่เดซี่เพื่อนเก้งของมิเกลนั้นมาที่คลับนี้ค่อนข้างบ่อยจนได้บัตรสมาชิกสุดหรูของที่นี่ เลยทำให้พวกเธอไม่ต้องมายืนรอตรวจบัตรเหมือนลูกค้าคนอื่น ๆ ซ้ำยังสามารถเลือกจองโต๊ะเอาไว้ก่อนได้ เดซี่พามิเกลและชมพูมานั่งที่โต๊ะโซนวีไอพีชั้นหนึ่ง ซึ่งจะเป็นโซนที่มีแต่ลูกค้าวีไอพีและลูกค้าที่มีบัตรสมาชิกของคลับเท่านั้นที่จะนั่งได้ ซึ่งโต๊ะในโซนนี้จะมีทั้งโต๊ะแบบโซฟาและโต๊ะแบบเก้าอี้สูงสำหรับลูกค้าที่ต้องการจะปลดปล่อยอารมณ์เต้นสนุกสุดเหวี่ยงไปพร้อมๆ กับดีเจชื่อดังที่ผลัดเปลี่ยนเวียนกันมาได้ตามใจชอบ มิเกลสั่งเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ไม่มากมาจิบไปพลางๆ กับชมพูระหว่างที่เธอนั้นนั่งเฝ้าโต๊ะกับกระเป๋าหรูให้เพื่อนเก้งที่พอมาถึงโต๊ะได้ไม่ทันไร เจ้าตัวก็เดินตัวปลิววิ่นไปดีลกับหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ ถ้าไม่มีชมพูมาด้วย มิเกลก็คงโดนทิ้งให้นั่งเหงาอยู่คนเดียวที่โต๊ะอีกตามเคย ท่ามกลางแสงไฟสาดส่องจนแสบตา เหล่านักท่องเที่ยวยามค่ำคืนต่างก็โปรยเสน่ห์ดึงดูดหาชายหญิงที่ตัวเองชอบ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ราคาแพงหูฉี่ออกฤทธิ์ทำให้บางคนเริ่มมึนเมา มิเกลเองก็เช่นกัน แม้จะจิบไปพลางๆ เพียงเล็กน้อยแต่เธอเองก็เริ่มกรึ่ม ๆ แล้วเช่นเดียวกัน แต่ถึงแม้จะไม่ได้คงสติไว้เต็มร้อยแต่เธอก็จำชายหนุ่มที่เพิ่งจะเดินผ่านโต๊ะที่เธอนั่งไปได้เขากำลังเดินขึ้นไปชั้นสอง คาร์เตอร์ หรือคนอื่น ๆ จะเรียกเขาว่า คาร์ รวมถึงตัวเธอเองก็ด้วยที่เรียกเขาว่า เฮียคาร์ วันนี้เขามาในลุคเสื้อเชิ้ตสีขาวจากแบรนด์หรูที่ถูกถกออกมาอยู่จนเห็นรอยสักรูปนกที่แขน แม้เสื้อผ้าและการแต่งกายจะยังดูเรียบง่าย แต่เมื่ออยู่บนร่างกายสูงโปร่งกำยำของเขาแล้ว แม้จะมองจากที่ไกล ๆ ก็ยังรับรู้ได้ถึงเสน่ห์อันเร่าร้อนของเขา ระหว่างนั้นเพื่อนสาวอย่างชมพูก็เอ่ยเรียกมิเกลขึ้นมาจนร่างบางหลุดออกจากภวังค์ “มิเกลเดี๋ยวฉันขอออกไปคุยเรื่องออเดอร์ขนมลูกค้าวันพรุ่งนี้ก่อนนะในนี้มันเสียงดังฉันคุยไม่รู้เรื่อง” ชมพูตั้งแต่มาก็เอาแต่จิบน้ำเปล่าจ้องมองโทรศัพท์เพราะต้องคุยเรื่องออเดอร์ขนมกับลูกค้า เพลงข้างในเสียงดังมาก บวกกับแสงสีสลัวที่เธอไม่ชินนักเลยบอกมิเกลว่าขอออกไปคุยกับลูกค้าข้างนอกก่อน และปล่อยมิเกลไว้คนเดียวที่โต๊ะ “อื้ม” มิเกลตอบชมพูก่อนจะหันมาสนใจคาร์เตอร์อีกครั้ง “เฮียคาร์นี่นา” มิเกลอุทานออกมาด้วยความดีใจ เธอไม่คิดว่าจะบังเอิญได้เจอเขาที่นี่เลย เพราะถึงแม้คาร์เตอร์จะขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงที่ควงสาวสวยกลับด้วยไม่เคยซ้ำหน้ากันเลยสักครั้ง แต่ก็ใช่ว่าจะหาตัวเขาได้ง่าย ๆ จากการตามไปเที่ยวกลางคืน แถมเขายังเป็นคนอยู่ไม่ติดที่ตามตัวก็ไม่ค่อยเจอ ทำให้เธอแทบจะไม่ได้เจอหน้าเขาเลย “อ้าวน้อง มาคนเดียวหรอครับ เห็นนั่งคนเดียวนานแล้ว” มิเกลที่ตั้งท่าจะลุกไปหาคาร์เตอร์ก็ถูกชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาชวนคุยด้วยเสียก่อน “มากับเพื่อนค่ะ ขอตัวนะคะ” มิเกลตอบชายหนุ่มปัดๆ อย่างตัดรำคาญ สายตางามยังคงจับจ้องไปทางที่คาร์เตอร์ที่นั่งอยู่ชั้นสองอย่างไม่คลาดสายตา “รีบไปไหนอะ คุยกันก่อนดิ” ชายหนุ่มแปลกหน้าตื้อไม่หยุด คราวนี้มันกระชากแขนเธอให้กลับมานั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม มิหนำซ้ำยังก้าวเข้ามายืนประชิดตัวเธอเอาไว้ด้วย “พอดีอยากอยู่คนเดียวค่ะ ขอตัว” มิเกลเริ่มหัวเสีย เธอผลักชายหนุ่มแปลกหน้าคนนั้นให้พ้นทางก่อนจะเดินตรงไปที่ทางชั้นสองที่โต๊ะของคาร์เตอร์ แต่ปรากฎว่าเขาไม่อยู่ตรงนี้แล้ว ใบหน้าหวานของมิเกลกวาดสายตามองหาเขาไปทั่ว แต่ด้วยความที่คนมันเยอะมากเลยทำให้เธอมองไม่ออกเลยว่าใครเป็นใคร มิเกลได้แต่เดินคอตกกลับมาที่โต๊ะ มือเรียวเล็กยกแก้วเหล้าเข้าปากแล้วเข้าปากอีก จนใบหน้าหวานเริ่มมีเลือดฝาดปรากฏขึ้นบนพวงแก้มทั้งสองข้าง “ฟู่วว อุตส่าห์เจอแล้วแท้ๆ เฮ้อ” มิเกลนั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอตกหลุมรักคาร์เตอร์มานานแล้ว เขาเป็นรักแรกพบของเธอเลยก็ว่าได้ ซึ่งมิเกลเองก็ทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้เข้าใกล้ชายหนุ่มมากขึ้นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เผื่อวันหนึ่งเขาจะได้มองเห็นถึงการมีตัวตนของเธออยู่บ้าง ถึงแม้จะเป็นรักข้างเดียวของมิเกลแต่เธอก็ไม่ย่อท้อที่จะรุกจีบเขามาตลอด ซึ่งเขาเองก็ไม่เคยตอบรับความรู้สึกดี ๆ ของเธอเลยสักครั้ง มิหนำซ้ำยังไม่สนใจความรู้สึกเธอด้วยว่าเธอจะรู้สึกยังไงเวลาได้รู้ได้เห็นว่าเขาไปเอากับใครมาก็คงไม่ได้แปลกอะไรเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ถึงกระนั้นมิเกลก็ยังคิดเสมอว่าวันหนึ่งความดีของเธอมันจะเอาชนะใจเขาได้สักวันเขาคงจะเปลี่ยนตัวเองได้ถ้าเธอมอบความรักและสิ่งที่เขาต้องการได้มากพอ และมิเกลก็คิดว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนอื่นให้เขาได้ มิเกลก็ทำให้เขาได้เหมือนกันไม่ว่าจะเรื่องบนเตียง หรือเรื่องอะไรก็ตาม “เฮ้อ” “เป็นไรเนี่ยชะนี ถอนหายใจรอบที่ร้อยแล้วนะย๊ะ” เดซี่ที่ลากหนุ่มตี๋ทรงฮอตเนิร์ดมาที่โต๊ะได้เป็นที่เรียบร้อยก็กลับมานั่งเป็นเพื่อนมิเกล “เมื่อกี้ฉันเจอเฮียคาร์เตอร์ด้วย” มิเกลเล่าให้เพื่อนเก้งฟังด้วยสีหน้าหงอยๆ “อ้าวหรอ ก็ดีอะดิ แล้วแกจะหงอย เพื่อ?” “ก็ฉันไม่ได้เข้าไปทักเขา อยู่ ๆ เขาก็หายไปไหนก็ไม่รู้” มิเกลเล่าต่อ “อ๋อ แบบนี้เอง เขาคงยังไม่กลับหรอก มึงลองเดินหาดูยัง” เดซี่ออกความคิดเห็น “อย่ามานั่งเป็นหมาหงอยที่นี่ค่ะซิส ถ้าอยากได้ก็ต้องลุยเท่านั้นค่ะ” เดซี่ลุกขึ้นไปดึงตัวมิเกลให้ลุกขึ้นยืน ก่อนจะพูดปลุกกำลังเพื่อนหญิงพลังหญิงให้มิเกลฮึดสู้หน่อย ในเมื่อเป้าหมายเป็นเสือ เราจะมาทำตัวเป็นเหยื่อรอให้เขามาเจอเองคงไม่ได้ ขืนรอแบบนั้นสาวๆ คนก่อนหน้าคงโฉบเอาไว้ไม่ให้มาถึงปากท้องกันพอดี มิเกลเดินหาคาร์เตอร์ไปทั่วคลับ ตั้งแต่ชั้นหนึ่งจนถึงชั้นบนสุดที่เป็นกาสิโนสำหรับพวกคนมีเงินเอาไว้มาผลาญเงินเล่นเหลือ ๆ ไปพลาง ๆ พอคิดว่าเขาคงจะกลับไปแล้ว มิเกลเลยเดินเข้าไปในห้องน้ำหญิงเพื่อจะไปล้างหน้าล้างตาให้หายซึมเสียหน่อย “อ๊ะ อ๊าา เบาหน่อยค่ะ อ๊ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งครวญครางออกมาจากห้องน้ำด้านในสุด มิเกลที่กำลังล้างมืออยู่ก็หยุดเพื่อฟังเสียงนั้นอย่างตั้งใจตามประสาคนทั่วไปที่เมื่อได้ยินเสียงแบบนี้ก็ต้องมีแอบฟังกันบ้าง “เสร็จยัง ทนหน่อยดิ” เสียงชายหนุ่มทุ้มต่ำดังออกมาบ้าง มิเกลที่ซึมอยู่แล้วถึงกับยิ้มไม่ออก เมื่อเสียงชายหนุ่มที่กำลังทำธุระอย่างว่ากับผู้หญิงในห้องน้ำนั้นนั่นก็คือคาร์เตอร์ เธอจำเสียงเขาได้ มิเกลเดินเข้าไปแอบอยู่ในห้องน้ำรอจนทั้งคู่ทำธุระเสร็จ ผู้หญิงคนนั้นเดินนำออกไปก่อนคาร์เตอร์ที่เดินออกมาตามหลังก็มายืนล้างมืออยู่ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ ก่อนที่มิเกลจะเดินออกมาจากห้องน้ำบ้าง สองสายตาสบตากันนิ่งอยู่ชั่วขณะ แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน พอเขาล้างมือเสร็จก็ทำท่าจะเดินออกไป “คืนนี้เฮียคาร์กลับกับเกลไหมคะ” เสียงมิเกลพูดดังมาจากข้างหลัง สองมือเล็กของเธอกำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น คาร์เตอร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็หันหน้ากลับมาหามิเกล เขามองสำรวจร่างกายของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างงพินิจพิจารณา “วันไนท์? ” คาร์เตอร์ถามเธอเพื่อความแน่ใจ ว่าทั้งคู่นั้นมีจุดประสงค์เดียวกัน มิเกลที่ยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าเขาดูท่าทางก็รู้ว่ายังใหม่มากกับเรื่องวันไนท์อะไรแบบนั้น ถึงแม้มิเกลจะค่อนข้างสวยเอามากๆ มาแต่ไหนแต่ไรแล้วก็เถอะ ที่ผ่านมาเขานอนกับผู้หญิงสวยๆ มาก็เยอะ แต่ก็ต้องถามแบบนี้ก่อนที่จะเริ่มทุกที เพราะผู้หญิงบางคนดันคิดเองเออเองว่าการมีอะไรกันแค่คืนเดียวมันหมายถึงการผูกมัดเขาเอาไว้กับพวกเธอได้ ซึ่งเขาเองก็รำคาญเรื่องงี่เง่าแบบนั้นเอามาก ๆ แค่เงี่ย.นได้ปล่อยน้ำก็จบเข้าใจอะไรยาก “ค่ะ แต่ถ้าเฮียคาร์ติดใจเกล เฮียคาร์จะซ้ำก็ได้นะ เกลไม่ติดค่ะ” มิเกลเงยหน้ามาสบตาเขาแล้วพูดประโยคมั่นใจฉะฉานออกไปอย่างไม่รู้สึกกลัวอะไรเพราะอย่างน้อยเฮียคาร์ก็เป็นคนที่ชอบถ้าได้นอนด้วยกันแล้วไม่ได้ไปต่อก็คุ้ม หรือ ถ้าได้ไปต่อก็ยิ่งคุ้มมาก ๆ มิเกลมองแล้วว่ามีแต่คุ้มกับคุ้มวันข้างหน้าไม่รู้จะเป็นยังไงถึงแม้จะต้องเสียใจแต่เธอก็ตัดสินใจมาเป็นอย่างดีแล้วไม่ใช่อารมณ์ชั่ววูบ “เหอะ คนอย่างฉันกินแล้วไม่กินซ้ำหรอกนะ ฉันไม่มีทางซ้ำเธอแน่มิเกล” เมื่อได้ยินประโยคนั้นมิเกลก็นิ่งไปชั่วครู่ “จะดีลไหมเอายังไง” คาร์เตอร์ไม่อยากเสียเวลาตื้ออะไรให้มันมากนักพูดมาคำเดียวเขาชอบความชัดเจนไม่ชอบมาพูดทีหลังทำเอาร่างบางยืนนิ่งกว่าเดิมไม่พูดอะไรจนคาร์เตอร์รู้สึกรำคาญใจที่จะยืนรอแล้วเขาไม่จำเป็นที่จะต้องมายืนรอฟังคำตอบจากมิเกลเลย "ถ้าเล่นๆ ฉันดีล แต่ถ้าคิดจะมาจริงจังกับคนแบบฉันก็ไสหัวไปได้เลย" เผื่อการพูดครั้งนี้มันจะทำให้หญิงสาวตรงหน้าตัดสินใจได้ ถ้าไปก็แค่สนุกกันแต่ถ้าไม่ดีลก็จบกันตรงนี้ให้เธอเลือกเองเพราะคนอย่างคาร์เตอร์จะไม่บังคับใครเมื่อคาร์เตอร์พูดจบก็เดินนำเธอออกไป เขาไม่ได้หันหลังมาดูมิเกลเลยด้วยซ้ำจนถึงลานจอดรถ เพราะคิดว่ายังไงเธอก็ต้องตามเขามาอยู่แล้ว และก็เป็นไปอย่างที่คาร์เตอร์คิดไม่ผิดเพี้ยน...