ช่อแก้วนั่งร้องไห้อยู่ในห้องตัวเองด้วยความเจ็บใจ ตั้งแต่ที่โดนอคินพูดให้อับอายต่อหน้าคนอื่น เธอก็กลับเข้าห้องแล้วเก็บตัวเงียบไม่ยอมลงไปเคลียร์เรื่องกุญแจสำรองตามที่ทางโรงแรมพยายามโทรเรียกเธอ ไม่รับสายใครทั้งสิ้น แล้วร้องไห้ทำลายข้าวของในห้องพักเพื่อระบายความโกรธจนห้องมีสภาพเละเทะไปหมด
เรื่องนี้จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่เสื่อมเสียชื่อเสียง มันทำให้เธอยิ่งแค้นใจ ทั้งโกรธอคินและยิ่งเกลียดดุจฟ้าจนเข้ากระดูกดำ
“แกนะแก นังดุจฟ้า แกแย่งพี่คินไปจากฉัน นังสารเลว” เธอกัดฟันพูดออกมาด้วยความโกรธแค้น
“พี่คินเองก็เหมือนกัน ปากก็บอกว่าไม่ชอบผู้หญิงที่เอาตัวเข้าแลก ไม่ชอบให้ผู้หญิงมาเกาะแกะกับตัวเอง แต่กับนังดุจฟ้ากลับยอมให้มันทำทุกอย่าง ทั้งๆ ที่มันให้ท่ามากกว่าช่อเสียด้วยซ้ำ พี่คินลำเอียง” เธอเดินไปหยิบหมอนมาทุบกับที่นอนด้วยความโมโห
เชื่อว่าทุกอย่างที่อคินเคยปฏิเสธเธอ มันไม่ใช
