เสียงเพลงดังสนั่นในคลับ
พาฝันกับกลุ่มเพื่อนนั่งรวมโต๊ะ ดื่มฉลองที่สอบเสร็จเสียที เสียงหัวเราะคละเคล้ากับบรรยากาศครึกครื้น
พาฝันลุกไปที่บาร์เพื่อสั่งเครื่องดื่มเพิ่ม แต่กลับเจอคนที่ไม่คาดคิด—
ภาคิน ร่างสูงในเชิ้ตขาวสะอาดตา ยืนพิงเคาน์เตอร์บาร์พร้อมแก้ววิสกี้ในมือ
เขาหันมาเจอเธอพอดี รอยยิ้มอบอุ่นปรากฏขึ้นทันที
“อ้าว คุณเอง คุณ....” น้ำเสียงทุ้มต่ำแต่ชัดเจน แม้ท่ามกลางเสียงเพลง พยายามทำให้เธอไม่รู้ว่าความจริงผู้ชายคนนี้รู้หมดทุกอย่าง เกี่ยวกับเธอ “ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่นะครับ”
พาฝันชะงักนิด “บังเอิญจังค่ะ ฉันชื่อพาฝันค่ะ มากับเพื่อน…ฉลองสอบเสร็จ”
ภาคินหัวเราะเบา ๆ
“งั้นเราก็มีเหตุผลเหมือนกัน ผมก็มากับเพื่อน…มันเพิ่งกลับจากต่างประเทศ เลยลากผมออกมา”
พาฝันยิ้มบาง ๆ พยักหน้า ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่ม แต่ยังไม่ทันพูด ภาคินก็เอ่ยขึ้นก่อน
“ให้ผมเลี้ยงได้ไหม…ถือว่าฉลองสอบเสร็จแทน”
พาฝันหันมามองตาโตเล็กน้อย “ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันเกรงใจ”
“งั้นคิดซะว่าผมลงทุนซื้อโอกาสได้คุยกับคุณเพิ่มอีกสักหน่อย” ภาคินยักคิ้วเล็ก ๆ รอยยิ้มเจือความเจ้าชู้แต่ไม่เกินงาม “แฟร์ดีไหม?”
พาฝันเผลอหัวเราะออกมา “พูดซะขนาดนั้น ฉันปฏิเสธไม่ได้เลยสิคะ”
ภาคินยื่นแก้วค็อกเทลที่เพิ่งสั่งให้
“ดีใจที่คุณไม่ปฏิเสธ…แล้วก็อยากบอกตรง ๆ ว่า ที่จริงผมแอบอยากคุยกับคุณมาตั้งนานแล้ว”
พาฝันนิ่งไปชั่วครู่ แก้มร้อนขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“พูดแบบนี้…ไม่กลัวฉันหาว่าเจ้าชู้เหรอคะ”
“กลัวสิ” ภาคินตอบพร้อมยิ้มตา
“แต่ถ้าเพื่อให้คุณหันมาสนใจผมสักนิด…ยอมถูกมองว่าเจ้าชู้ก็ไม่เป็นไร”
เขาตอบตรงจนพาฝันเถียงไม่ออก
---
ระหว่างนั้น เพื่อน ๆ ของพาฝันที่นั่งโต๊ะเริ่มเมาหนัก บางคนก็พากันกลับก่อน เหลือเพียงเมย์ที่หันมามองพาฝันกับภาคินสลับกันไปมา แล้วทำหน้าล้อเลียน
“ฝัน…ฉันว่าฉันไม่ไหวแล้วอะ เดี๋ยวฉันไปกับเพื่อนอีกคนนะ” เมย์หันมาบอกพร้อมยักคิ้ว
“แกไปกับภาคินเถอะ ฉันฝากเพื่อนด้วยนะคะ”
พาฝันเบิกตากว้าง “เฮ้ย เดี๋ยวก่อน—”
แต่ยังไม่ทันค้าน ภาคินก็ตอบรับเรียบ ๆ
“ครับ ผมจะดูแลเธอเอง”