EP07
413 Words
@รพ.สาธร
“ไอ้ต้า!! ไอ้น้องเลือดเย็น ไอ้โหดของพี่ต้น! มึงอย่าเป็นอะไรนะโว้ย” ต้นตะโกนเกาะห้องประตูฉุกเฉิน ส่วนต่อ ตอง เต้ ก็นั่งกอดกันกลม อยู่ที่ด้านหลังของต้น
“ไอ้เชี้ยต้ามันจะเป็นอะไรไหมอ่ะ” เต้พูดขึ้นด้วยใบหน้าเศร้า ก่อนเขาจะเดินไปเกาะขอบประตูห้องฉุกเฉินเช่นกัน
“แล้วมันไปทำอะไรที่หน้าผา! มันขับรถไปแถวนั้นทำไม” ตองพูดพร้อมกับกอดคอต่อไว้แน่น
“ไอ้ต้านี่ชอบทำตัวให้เราเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย” ต่อพูดขึ้น
“เลขรถทะเบียน SD46 คือรถของน้องชายคุณใช่ไหม” อยู่ดีๆ ตำรวจก็เดินตรงมาหาพวกเขา
“ครับ รถน้องชายผมเอง” ต้นพี่ชายคนโตเป็นคนตอบ
“พอดีเราเจอรถน้องคุณขับรถตกหน้าผา แต่ไม่ใช่น้องคุณขับ แต่เป็นผู้หญิงที่เป็นคนขับ”
“ห๊ะ!” พวกเขาอุทานขึ้นพร้อมกัน
“เราไม่รู้ว่าทั้งสองคนนี่เขาเป็นอะไรกัน เพราะเราหาตัวน้องชายคุณไม่เจอ”
“ก็น้องผมอยู่ในห้องฉุกเฉินไงครับ คุณตำรวจ” ต้นทำหน้าที่ตอบแทน ก่อนจะมีร่างของชายคนนึ่งถูกเข็นออกมาจากห้องฉุกเฉิน ร่างนี่ถูกผ้าขาวคลุมอยู่ พวกเขาตกใจกันทันที
ก้มมอง... ก่อนจะเงยหน้ามองกันอย่างงงๆ
“ใช่น้องชายคุณไหม”
“เชี้ย! ใครว่ะ” ตองสบถคำพูดตัวเองทันที เพราะคนที่นอนอยู่ไม่ใช่ต้าน้องชายของพวกเขา
“อันนี่คือผู้ชายที่โดนสัตว์กัดที่ต้นคอ เราต้องการตัวน้องชายคุณเพื่อมาให้ปากคำ” ตำรวจยังคงพูดต่อ ต้นเรื่องจากเขาเป็นพี่ชายของทั้งหมดเลยทำหน้าที่ตอบแทน
“ผมก็ยังคิดต่อมันไม่ได้เหมือนกัน รู้แค่ว่ามันไปดูตัว หลังจากนั้น...ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณตำรวจ น้องผมไม่ใช่คนหนีปัญหา และมันก็หายไป ผมไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงเหมือนกัน ผมว่า...ผมต้องให้คุณตำรวจช่วยตามหามันด้วยเหมือนกัน” ต้นพูดขึ้น
“แล้วถ้ามันคิดต่อมาผมจะแจ้งให้คุณตำรวจทราบ” ต้นพูดกับเคลียร์กับตำรวจ ในขณะที่เต้ก็พยายามโทรติดต่อต้า แต่ก็ยังติดต่อไม่ได้ ‘หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี่ค่ะ’ ส่วนตองก็โทรไปที่ผับของต้า ต่อก็โทรติดต่อตามเพื่อนๆ ของต้า
- Writer
