“ก็รู้ค่ะ แต่พรีมก็ต้องดูแลตัวเองได้ จริงไหมคะ ทุกคนสปอยล์พรีมหมดเลย คุณปู่ พี่ภาม ปู่เพชร แล้วพี่หนึ่งก็จะมาสปอยล์อีกคน” เด็กสาวมองเขาเหมือนจะขู่กรายๆ ว่าห้ามสปอยล์เธออีกคน ธีรภัทรหัวเราะ พยักหน้าอย่างยอมรับ
“ครับ พรีมจะเข้าไปดูงานที่ไร่ก็ได้ แต่ตอนนี้พี่ให้แค่ไปเล่น ไปศึกษาพอนะครับ...พรีมยังอายุไม่ครบที่กฎหมายจะให้ทำงานนะรู้ไหม” ธีรภัทรแกล้งแซว
“กฎหมายบอกสิบห้าไม่ใช่เหรอคะ” พริมาแย้ง ตอนนี้เธอสิบเจ็ดแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ครบสิบแปดแล้วด้วย
“เอาสิบแปดนั่นแหละครับ จะได้ไม่มีเงื่อนไขยุ่งยาก” ธีรภัทรยังแกล้งพูดเรื่องกฎหมายแรงงานอยู่ ในสายตาของเขา พริมายังดูเด็กเกินที่จะมารับภาระงานตรงนี้จริงๆ
“ไร่กุหลาบของเรา รายได้กว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์มาจากการส่งออกต่างประเทศนะครับ” พอเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มหน้างอก็ทำเป็นพูดเรื่องงานให้เธอฟัง ซึ่งก็ได้ผล เพราะแม้พริมาจะรู้ทันทำหน้างอใส่หนึ่งกรุบ แต่ก็ตั้งใจ
