“หยุด! ถ้าเธอยังไม่เลิกทำฉันเจ็บ เธอได้เจ็บยิ่งกว่าฉันแน่”
“นายจะทำอะไรฉัน จะทำให้ฉันเป็นแบบพ่อเหรอ ทำสิ ทำเลย!…เพราะฉันก็จะทำให้นายต้องเจ็บเจียนตายเหมือนกัน”
“โธ่เว้ย!” รามิลสบถให้กับการจราจรที่ติดฉิบหายของวันนี้ มือหนากดบีบแตรลั่นจนคนขับหัวร้อนบางคนถึงกับเปิดกระจกออกมาด่า
แต่รามิลไม่สะทกสะท้าน สิ่งเดียวที่เขาต้องจัดการตอนนี้คือการพาเธอออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด ก่อนที่เธอจะกัดเขาจนเลือดไหลออกหมดตัว
“เลิกกัดฉันสักทีน้ำเพชร คิดว่าตัวเองเป็นหมาหรือไงวะ กัดอยู่ได้”
“จอด! ถ้านายไม่จอดฉันจะกัดนายจนพรุนไปทั้งตัว”
“โอ๊ยย!!” ร่างบางพูดจบก็งับเข้าที่ต้นคอเขาจนได้กลิ่นคาวเลือด
น้ำเพชรกัดเข้าที่ผิวขาวๆของรามิลอย่างไม่คิดหยุด ในเมื่อเขาล็อคแขนเธอไว้ทั้งสองข้าง จนทำให้ทุบตีเขาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เพราะใบหน้าเธอยังสามารถขยับได้ และยิ่งเขากอดรัดตัวเธอให้แนบตัวเขาด้วยแบบนี้ เธอยิ่งสามารถกัดเขาได้สบ
