ตอนที่ 17
ความสัมพันธ์ของบุหงาและพ่อครูเป็นอันรู้กันระหว่างเพื่อนสาวทั้งสอง น่าผิดแปลกอีแหวนเคยจะจับพ่อครูทำผัวแต่พอรู้เรื่องราวก็ไม่ได้มีอาการขุ่นเคืองบุหงาแต่อย่างใด กลับดันหลังให้เพื่อนช่วยอย่างเต็มที่ หอมยังมีอาการเหวออ้าปากค้างกับความสัมพันธ์ของบุหงาในครานี้ คิดไม่ถึงว่าบุหงาที่พ่อมันหวงนักหวงหนาจะกล้าปล่อยให้พ่อครูชิงสุกกอนห่าม
ในขณะที่พวกเขากำลังร่วมวงสนทนาเสียงทุ้มนุ่มของใครบางคนร้องเรียกชื่อบุหงาอยู่ทางด้านนอก รั้งความสนใจของพวกเขาทั้งสี่ บุหงาที่กำลังนั่งฟังหอมและแหวนพูดคุยเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ออกรสออกชาติ ถึงกับเงี่ยใบหูเล็กของตนฟังเสียงเรียก โดยไม่แน่ใจว่าเธอหูแว่วหรือไม่
“บุหงา!”
“บุหงา!”
เสียงของชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มผิวคล้ำแบบฉบับชายไทยแท้ยืนตะโกนร้องเรียกหาบุหงา อัศนีสวมชุดชาวบ้านธรรมดาดูกลมกลืนกับผู้คน หลังโดนบุหงาแซวเรื่องเครื่องแต่งกายดั่งลิเก พ่อครูปรายหางตามองหุบยิ้ม
