2- Kucak Dansı
593 Words
Onu görür görmez ilk düşündüğüm şey gerçekten çok yakışıklı olduğuydu.
Esmer bir ten, kirli sakallar, siyah bir takım elbise… Etrafında bir sürü koruması vardı. Ama ne çıplak kadınlarla, ne de başka bir şeyle ilgileniyordu. Elindeki viski bardağını çevirip duruyordu.
Eh, belli ki bu gece şanslı gecesiydi.
Birazdan onun aklını başından alacak bir kucak dansı yapacaktım.
Müzik bir iki bas yaptığında kafasını kaldırıp bana baktı. Hoparlörden BISHOP BRIGGS- RIVER çaldığında ona doğru ilerleyip gülümsedim.
Korumalar harekete geçtiğinde onları eliyle durdurdu. Sanki ne yapacağımı anlamış gibi o kusursuz suratındaki tek kaşı havalandı ve eliyle “Buyur” der gibi beni kendisine davet etti…
Saçlarımı sağa doğru attım ve tam önünde dikildim. Kafam çok güzeldi ve inanılmaz keyif almaya başlamıştım birden bu durumdan. Bacaklarımı iki yana açıp, ellerimi dizlerime koyarak yavaşça aşağı indim.
Arkadaş grubum ve diğer insanlar etrafımızda toplanmaya başlanmıştı. Sophia keskin bir ıslık çaldı. “Yürü be kızım! Çok seksisin..”
Soph’un zaten adama kucak dansı yapmamı istemesinin sebebi birlikte dans kursuna gidiyor oluşumuzdu. Islıklar ve tezahüratlar yükseldikçe iyice havaya girdim ve ona doğru birkaç adım atarak kravatından yakaladım ve kucağına oturdum.
Bir elini inanılmaz eril bir şekilde belime koyarken şarkının ritmiyle kucağında inip kalkarken ceketimi çıkardım ve kafamın üzerinde sallayarak fırlatıp attım.
Elimi ensesine attım ve yanağını boydan boya yaladım. “Selam yakışıklı.”
Cevap vermeden yemyeşil olan gözleriyle bana baktı. Esmer tenindeki bu parlak yeşil gözler öyle çarpıcıydı ki bakışlarını karşılamak da zorlanmıştım.
Müzik devam ederken ve ben tüm hünerlerimle ona dansımı yaparken surat ifadesi mimiksiz bir şekilde bana bakmaya devam ediyordu. Sonunda müzik bitti. Tam ayağa kalkmak üzereydim ki, belimde ki eli daha sıkı kavradı beni.
Kucağına hafif bir pat sesiyle düştüm.
“Hepsi bu mu?”
Suratına şok olmuş bir şekilde bakarken, dudağının kenarında ufak bir gülümseme ibaresi belirdi. Şok olmamın sebebi Türkçe konuşuyor olmasıydı.
“Sen, Türk müsün?” diye mırıldandım.
Dünyanın en saçma sorusunu sormuşum gibi suratıma bakarken kaşları çatıldı.
"Hepsi bu kadar mı?”
“Evet basit bir iddiaya girmiştik. Sana özel değildi,” dedim sinir olarak.
Diğer elini de belime koydu ve beni kendisine doğru çekti. Suratlarımız o kadar yakındı ki, neredeyse dudaklarımız birleşmek üzereydi.
Siktir, dedim içimden. Herif Türk çıkmıştı. Ayrıca daha da kötüsü belli ki bizim oralardaki aşiret paket bir şeydi bu. Ukala, kendini bir bok sanan, her istediğini elde edebileceğini düşünen o dağ ayılarındandı.
“Biliyor musun?” dedi yüzüme bakarak. “Beni hiç etkileyemedin.”
Hızla elinden kurtulup ayağa kalktım. “Seni etkilemek için yapmadım zaten dağ ayısı.”
Bir işaret verdiğinde tüm adamların eli beline gitti. Hızla ayağa kalkarken kalabalık korku dolu bir sessizliğe büründü.
“Korkacağımı falan mı sanıyorsun sen?” dedim sinir olarak. “Senin gibileri iyi bilirim ben. Köyüne dön.”
“Nerden bilirmişsin?” diye sordu tehlikeli bir tınıyla bana yaklaşarak. Ellerini ceplerine sokmuş, rahat ve alaycı bir tavırla bana bakıyordu şimdi.
“Babamdan,” dedim kısaca. “Yani boşuna ağa, mafya tiplemelerinle gözümü korkutmaya kalkma şimdi. Koktu bu numaralar…”
Kafasını ‘demek öyle’ dercesine salladı ve “Görüşürüz,” dedi.
Sonra başka yöne bakarken kulağıma doğru eğildi. Öyle gerilmiştim ki, sırtımdan süzülen soğuk terleri hissedebiliyordum.
“Dans derslerine iyi çalışırsan, bir daha ki sefere belki aletimi biraz olsun kımıldatabilirsin.”
Öfke ile yanıyordum ama gülümseyerek ona dönmeyi başardım. “İktidarsızlığına çözümü kucak danslarında değil belki doktorlarda aramalısın.”
Kudururdu kesin şimdi. Aslında bizim oralardan biliyordum, böyle adamlarla taşak geçilmezdi. Bunlar takıntılı, pislik tipler olurdu. Ama dilimi tutamıyordum işte.
Ancak düşündüğüm gibi sinirlenmek yerine gülümsedi ve arkasındaki köpeklerini de alıp çekip gitti…
Neyse ki bir daha onu asla görmeyeceğim için içimden şükrettim.
Ama gerçeği henüz bilmiyordum.
- Writer
