HAVİN
Siren sesiyle birlikte içimde bir şeyler koptu sanki.
“Ah, bak,” dedi Süreya gülerek. “Seni almaya geldiler.”
“Seni var ya…” diyerek üzerine atıldım ama Karan birden tam arkamda belirerek Süreya’ya kalkan elimi tuttu.
“Havin…”
Sinirli olduğu öyle belliydi ki etrafına yayılan kırmızı bir aura görüyordum neredeyse.
“Ne var ne?” diye bağırdım. “Havin, Havin, Havin. Neden kimse beni rahat bırakmıyor?”
Karan öfkeyle Süreya’ya döndü.
“Senin ne işin var burada?” diye gürledi. Aşağıdan arabaların kapılarının açılıp kapanma sesleri yükseliyordu.
“Ağam, ben…” diye kem küm etti Süreya. “Jandarma geldi de, onu haber edecektim.”
Karan beni elimden tutup aşağı doğru sürüklemeye başladı. Müslüm merdivenlerin dibinde belirirken damarlarımda adrenalin kol geziyordu. “Beni almaya ge
