Öfkeyle ona baktım. Varoş varoş laflar… Hiç benlik değildi ama onun dilinden konuşmasını da bilirdim ben. Ne de olsa bende bu topraklara doğmuştum. Tam cevap vermek için ağzımı açacaktım ki, Helin bir kavga çıkmasından endişelenip araya girdi; işi tatlıya bağlamaya çalıştı.
“Sen onun öyle Barbie bebek gibi durduğuna bakma. Benim arkadaşım hem harbidir hem barbie’dir. Candır o can! Bu konağın gelin çiçeğidir! Evlendiğinden beri iki kişiyi vurdu. Biri Ciwan diğeri de inanmazsın ama Karan!”
Masadaki herkes gülümsedi. Benim haricimde.
“Ne?” dedi Erzhan. “Ciwan’ın ve Zinar’ım nasıl bir hain olduğunu duydum. Havin senin canını kurtarmış da… Madem öyle niye dönüp seni vurdu? Nasıl olur bu? Ağaya yapılır mı böyle şey?”
Karan’ın gözleri neredeyse gülerek bana baktı. “Yengenin kafasını kızdır
