HAVİN
İçimde tarif edilemez bir öfke vardı.
Bu konakta bir katil vardı!
İçimizden biri Hatice kadını gözünü bile kırpmadan öldürmüş, bıçakla boynunu kesivermişti. Sonra da hiçbir şey olmamış gibi onu orada bırakıp odasına gitmiş, birinin onu bulmasını beklemişti.
Süreya, yalan söylediğine göre katil oydu. Neydi bu aptal kaltağın kafasında kurduğu şey? Gerçekten eline geçen bu fırsatla cinayeti benim üzerime yıkıp Karan’a karı olmak mıydı derdi? Bir günde? Mantıklı değildi.
Daha bu sabah ilk kez görmüştü Karan’ı çocukluğundan beri. Öyle senelerdir beslediği bir aşk falan da yoktu bildiğim kadarıyla. Belki de vardı… Belki de bu erkek fatma küçükken aşıktı Karan’a. Takıntı yapmıştı. Mirdaşları bahane ederek konağa yerleşmişti. Bilemiyordum. Ama bir şeyler kafama yatmıyordu. Süreya değ
