Bir müddet sonra avludan sesler yükselirken toparlandım. Duşa girdim ve hızla giyindim. Aslında aşağı inmek gram içimden gelmiyordu ama bu konakta saygı edinmek için Roza giderken aşağı inip o güç gösterisini yapmam gerekiyordu. Gerçi artık saygıyı ne yapacaktım onu da bilmiyordum ya...
Ağladığım belli olmasın diye hafif bir makyaj yapıp, üzerime cıvıl cıvıl bir elbise seçtim. Saçlarımı dağınık bir topuz yapıp aşağı doğru yola koyuldum. Herhalde Karan aşağı inmezdi. Yani en azından öyle umuyordum. Onunla bir araya gelmek ya da suratını görmek istemiyordum. Hala inanamıyordum yaşananlara…
Nigar Ana ve Helin Roza’nın vedasına katılma zahmetinde bulunmamıştı anlaşılan. Zinar Hanım, Hatice, Zozan, Berjin ve Rojin avluda dikiliyordu.
Roza bavuluyla kapının önünde kendini alacakları bekliyo
