Kahit na inaantok pa ay walang nagawa si Trinity kundi sundin ang ina. She woke up, cleaned herself, and dressed up. Naiinis siya dahil pakiramdam niya ay nanadya si Edward.
It was past seven ng dumating sila sa mansion ng mga Villareal. Masaya siyang sinalubong ng kanyang tita Edna at Tito Edwin.
“Manong Berting, na ihanda mo na po ba ang mga kabayo?” Malakas na Tinig ni Edward mula sa labas ng gate.
“Nakahanda na, ser.”
“Salamat po!”
“Walang anuman.”
Nilingon ni Trinity si Edward. Kita sa mukha nito ang excitement. Nakikita niya rito ang lalaking una niyang nakita kahapon sa burol. Malayang tumatawa at ngumingiti.
“Do you know how to ride a horse?” Kapagkuwan ay tanong nito ng makalapit sa kanya.
“Nope.” Maikling tugon niya na sinabayan ng pag-iling.
“Hindi ka marunong—”
