CHAPTER 47.

2216 Words

Agad na tinapos ni Trinity ang pagbibihis. Labag man sa loob ang pakikipag-usap ngayon kay Edward ay hindi niya magawang hindi ito kausapin. Nagsisisi siya na pinapasok pa niya ito dito sa loob ng pamamahay. Pagkatapos ng nangyari kasi kanina ay parang wala siyang mukha na ihaharap dito. Mabuti na lang talaga at naghari ang katinuan sa isip niya. Lumabas siya ng walk-in closet at tumungo ng balkonahe. Nasa tapat ng balustrahe si Edward at nakatanaw sa kanilang malawak na bakuran. Marahan na humakbang siya tungo sa balkonahe. “Sabihin mo na ang gusto mong sabihin ng makaalis ka na.” Untag niya. Lumingon sa kanya si Edward. Tumitig ito sa kanyang mukha. Iniwas niya ang tingin. Ayaw niyang makikipagtitigan dito. Dahil sa tuwing ginagawa niya iyon, pakiramdam niya ay napapaso siya. May

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD