“Kahretsin böyle olacağını tahmin etmeliydim. Yeryüzünde sana kayıtsız kalabilecek bir erkek olduğunu düşünmüyorum.” Onu anlayamıyordum. Beni bu kadar güçlü arzularla istiyorsa neden kendine engel olmaya çalışıyordu. Göğsüm onun yakınlığının verdiği heyecanla hızla inip kalkarken;
“Kendine engel olma o zaman.” diyerek kapıyı araladım. O an da Arthur ya da annemin varlığını çoktan unutmuştum. Ben ümitsizce ondan bir hareket beklerken o sadece baktı ve ben bunun karşılığında dişlerimi sıkmak zorunda kaldım.
“Demek ki yanılıyorsun Kevın. Yeryüzünde bana kayıtsız kalabilecek bir erkek varmış. O da şu an tam karşımda duruyor.” dedim ve yaralanmış onurumla yanından geçip odaya doğru yürümeye başladım. İçimden ona söylenmeden edemiyordum. Hatta dışımdan da söylenmiş olabilirdim. Kararlı hızlı
