วิศวะไร้ใจกับยัยคุณหนูจอมแสบ (โรม+บุหลัน)

ณ.มหาลัยชื่อดัง "ฉันต้องไปแล้วนะ แม่ฉันมารอที่หน้าม. แล้ว"บุหลันพูดขึ้น "โทรหาพวกเราบ่อยๆนะบุหลัน"ต้นรักพูดขึ้น "อือ ปิดเทอมเราจะมาหานะ"บุหลันพูด ทันทีที่พูดจบทั้งสี่คนก็กอดกัน และบุหลันก็เดินออกมาหน้า ม.ทันที ณ.หน้ามหาลัย "แม่คะ"บุหลันเรียกคนเป็นแม่และทำหน้าเศร้าทันที "บุหลันลูก อย่าคิดมากนะคะ ปิดเทอมค่อยกลับมานะคะ"บุหงา ผู้เป็นแม่บอกลูกสาว "คะแม่ แล้วพ่อละคะ"บุหลันถามผู้เป็นแม่ทันที "พ่อไม่ได้มา รออยู่ที่นู้น รีบไปกันเถอะลูก "บุหงาพาลูกสาวเพียงคนเดียวขึ้นรถ ตรงไปที่สนามบินทันที บุหลัน เป็นลูกสาวคนเดียวของ คุณคิม เจ้าของบริษัทนำเข้าที่ใหญ่พอสมควร และบุหงา คือภรรยาสาวชาวไทย ทำให้บุหลันเป็นลูกครึ่งไปโดยปริยาย บุหลันเป็นคนขี้กลัว โดนเพื่อนแกล้ง โดนดูถูกบูลลี่มาตั้งแต่เด็ก ทำให้บุหลันกลายเป็นคนขี้กลัว ไม่กล้าพูด ไม่กล้าแสดงออกอะไรทั้งนั้น นิสัยส่วนตัว ขี้กลัว ขี้น้อยใจ ขี้ระแวง กลัวไปหมด ไม่ว่าอะไรก็กลัวไว้ก่อน ณ.บ้านที่ต่างประเทศ "มากันแล้ว"คิม ผู้เป็นพ่อเดินไปสวมกอดลูกสาวเพียงคนเดียว "พ่อคะ"บุหลันวิ่งไปกอดพ่อทันที "เป็งไงบ้างลูกไปเรียนที่นู้นมา เกือบ เดือน"คิมถามขึ้น "ก็ดีคะพ่อ ทุกคนน่ารักมากเลยคะ"บุหลันพูดขึ้น "นายคับ"คนสนิทของพ่อเดินเข้ามาหา และทั้งสองคนก็ขอตัวไปคุ่ยงานกัน "ไปเถอะลูกไปพักผ่อนข้างบน"บุหงาบอกผู้เป็นลูกสาว "คะแม่ " "อือ บุหลัน พรุ่งนี้ แม่จะพาไปหาป้านิดนะลูก "บุหงาบอกผู้เป็นลูกสาว "คะ คุณแม่"บุหลันก็เดินขึ้นไปด้านบนพร้อมกับแม่นม "คุณหนูคะ " "คะ"บุหลันถามขึ้น "นี้เป็นเงินเก็บของป้า คุณหนูเอาเงินสดเก็บติดตัวไว้นะคะ "แม่นมพูดขึ้นและหยิบกระเป๋าสีดำ ยื่นให้บุหลันทันที "ทำไมละคะ เอาให้บุทำไมคะ"บุหลันถามขึ้น "เอาเก็บไว้เถอะคะ"แม่นมพูดขึ้น "ทำไม แม่นมพูดแปลกๆคะ บุใจไม่ดีเลยคะ"บุหลันพูดขึ้น "ไม่มีอะไรคะ เชื่อป้าเถอะนะคะ สักวันคุณหนูจะได้ใช้คะ ในนี้มีครบทุกอย่าง ถ้าเกิดอะไรขึ้น คุนหนูต้องรีบไปตามที่ป้าเขียนในจดหมายนะคะ ห้ามลืมคะ"แม่นมพูดขึ้น "แม่นมคะ นี้มันเรื่องอะไรกันคะ"บุหลันถามขึ้น "นม นม "เสียงคิมเรียกหาแม่นม "เชื่อป้านะคะ ห้ามให้ใครรู้ แม้แต่ พ่อแม่ของคุณหนู เชื่อป้านะคะ" แม่นมพูดและเดินออกไปทันที บุหลันได้เก็บของที่แม่นมให้ โดยไม่ได้เปิดดูอะไรเลย "ทำอะไรอยู่ลูก "คิมเดินเข้ามาหาลูกทันที "เก็บของเข้าตู้คะ คุณพ่อ คุ่ยงานเสร็จแล้วหรอคะ" บุหลันถามขึ้น "จ๊ะ เสร็จแล้ว เห็นแม่นมใหมลูก " "แม่นมเดินออกไปตะกี้คะ พอดีบุอยากกินขนมแม่นมเลยไปเอามาให้คะ" "เป็นอะไรหรือเปล่าลูก ดูท่าทางไม่ค่อยดี" "อ๋อ บุคงเหนื่อยนะคะ พอดีพึ่งฟื้นไข้คะ" "งั้นพักผ่อนนะลูก พ่อรักลูกนะ"คิมพูดจบก็เดินออกไปทันที ตกเย็น "แม่นมคะ คุณแม่"บุหลันเรียกทั้งสองคน พรางเดินลงมาชั้นล่าง "คุณทำแบบนี้กับผมได้ไง"เสียงผู้เป็นพ่อโวยวายออกมาจากด้านล่าง "แหม่ คุณคิม เรามันก็คนกันเองอะนะ ผมเห็นว่าคุณเป็นคนเก่ง ผมถึงเสนอให้ลูกสาวของคุณมาแต่งงานกับลูกชายของผม แล้วผมจะคืนหุ้นให้คุณ 5% "เสียงชายคนนึ่งพูดออกมา "มึงกว้านซื้อหุ้นจากคนในบริษัท จนตอนนี้มึงมีหุ้นถึง 15%แล้ว มึงกะจะเลือยขาเก้าอี้กูหรอ"เสียงผู้เป็นพ่อยังโวยวายต่อ "ลองคิดดูก่อนก็ได้คับ ผมไม่รีบ แต่ผมให้เวลาคุณ 1 อาทิตย์ แล้วผมจะมาเอาคำตอบ"ชายคนนั้นพูดจบกำลังจะเดินออกไป "เสียใจด้วย กูไม่มีทางยอมให้ลูกกูแต่งงานกับคนที่มีพ่อขี้โกงแบบพวกมึง"คิมพูดขึ้น "คิดให้ดีๆ ค่อยให้คำตอบกู"ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัว และเดินออกไปในที่สุด "คุณคิม จะเอายังไงต่อคับ"คนสนิทถามขึ้น "จัดการทุกอย่างตามแผน กูจะไม่มีทางยอมให้ไอ้เมสันมันมาเอาทุกอย่างที่กูสร้างไปเด็ดขาด"คิมพูดขึ้น "แล้วเรื่องคุณหนู" "จัดการตามที่คุ่ยกันไว้ บอกแม่นมด้วย"คิมพูดจบก็เดินออกไปโทรศัพทันที บุหลันรีบเดินกลับมาที่ห้อง "นี้มันอะไรกัน ทำไม อะไรยังไง "บุหลันพึมพำออกมาเบาๆ "คุณหนูคับ ผมรู้ว่าเมื่อกี้คุณหนูได้ยินหมดแล้ว"คนสนิทของพ่อพูดขึ้น "มันเกิดอะไรขึ้นคะ"บุหลันถามขึ้น คนสนิทของพ่อได้บอกให้บุหลันเดินตามไป ที่ห้องๆหนึ่งและเล่าเรื่องให้บุหลันฟังทั้งหมด "คุณพ่อถูกคุณลุงคนเมื่อกี้โกงหรอคะ"บุหลันถามขึ้น "ใช่คับ มันชื่อ เมสัน ตอนนี้มันกะจะฮุบบริษทั้งหมดของคุณท่าน" "แล้วคุณพ่อ" "คุณหนูฟังผมนะคับ ไอ้เมสันมันเป็นมาเฟีย ความโหด ความเหี้ยม มันเกินคนนะคับคุณหนู"พูดจบคนสนิทของพ่อ ก็จัดการยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้บุหลัน "นี้เป็นเอกสารระบุตัวตนของหลานสาวเมียเก็บผม ผมเปลี่ยน ข้อมูลให้ตรงกับคุณหนู ทั้งลายนิ้วมือ ม่านตา หลานสาวผมมันตายไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ซึ่งยังไม่ได้ดำเนินการอะไรทั้งนั้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ไป คุณหนูจะชื่อ จารวี หลานสาวของแม่ค้าในตลาดแห่งหนึ่ง เท่านั้นนะคับ" "แต่ว่า" "ห้ามถาม ห้ามอะไรทั้งนั้นนะคับ ทำตามที่พวกผมบอก เก็บตัวให้เงียบที่สุด แล้วคุณหนูจะปลอดภัย"คนสนิทของพ่อพูดขึ้น "แล้วทุกคนละคะ" "ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้คุณหนูไปลงเรือที่นี้ แล้วอย่ากลับมาที่นี้อีก"พูดจบคนสนิทของพ่อก็เดินออกไปทันที "นี้มันอะไรกัน ทำไมทุกคนทำตัวแปลกๆ"บุหลันพึมพำกับตัวเองเบาๆ