Chapter 3: สัมภาษณ์

1775 Words

ในห้องประชุมใหญ่ผู้สมัครเลขาสามคนนั่งเรียงกัน แต่ละคนล้วนเป็นหญิงสาวหน้าตาดี คนแรกแม้จะดูมีอายุแต่ก็ยังสวยแบบร้อนแรงสวมเสื้อสีแดงทับด้วยสูทดำ คนที่สองเป็นสาวทรงโต อายุอานามราว 25 ปี คนที่สามน่าจะเด็กสุด หน้าตาเหมือนสาวน้อยเพิ่งเรียนจบ ผมยาวเป็นลอนถึงกลางหลัง ดูเรียบร้อยแต่งตัวมิดชิด เมื่อสองหนุ่มหล่อเดินเข้ามานั่งในห้องรชตก็พูดขึ้นมาก่อน “คุณผู้หญิงคนแรกที่ใส่สูทสีดำ คุณได้งาน” ท่านประธานหนุ่มเอ่ยขึ้นทันทีโดยไม่ได้สัมภาษณ์ใด ๆ ทั้งสิ้น “เฮ้ย! อะไรกันพี่? ยังไม่ได้ถามคำถามอะไรเลย” อธินค้านรุ่นพี่ขึ้นมาทันที “ไม่ต้องถงต้องถามอะไรทั้งนั้น คนแรกดูมีอายุหน่อย แกไม่ชอบสาวแก่ คนนี้เหมาะสุด คนที่สองเสี่ยงต่อการลาออกเพราะโดนแกหักอกมาก... ส่วนคนที่สาม... พวกเรียบร้อยนี่ฉันกลัวนัก ยิ่งพวกร่านแล้วทำเป็นเรียบร้อยยิ่งกลัว” รชตกระซิบบอกเหตุผลที่เลือกคนแรกให้อธินฟัง สาวคนแรกยิ้มสุดกำลังแล้วกล่าวขอบคุณ ในขณะที่สาวคนที่สองเหมือนจะหัวเสีย เธอเดินกระแทกเท้าออกจากห้องทันที ส่วนคนที่สาม... สาวน้อยนั่งก้มหน้านิ่ง นิ่งเสียจนอธินคิดว่าเธอแอบร้องไห้ อธินใจเสีย เขาแพ้น้ำตาผู้หญิง ที่สำคัญเขาแพ้ผู้หญิงเรียบร้อย พวกที่เรียบร้อยดูน่ารักน่าทะนุถนอม พอโดนเขี่ยติ่งนิดหน่อยก็หน้าแดง เวลาดูดนมก็ไม่กล้าครางดัง ๆ มันยิ่งทำให้เขาอยากแกล้ง “เฮ้ย! น้อง อย่าร้อง... คุณออกไปก่อน เดี๋ยวผมจะให้คนติดต่อไป” อธินเดินเข้าไปหาสาวน้อยที่นั่งก้มหน้าแล้วหันไปสั่งหญิงสาวที่ส้มหล่นได้งานให้ออกไป “ไอ้อิน ฉันออกไปทำงานต่อนะ แกจัดการแม่คนนี้ด้วยแล้วกัน” รชตกล่าวน้ำเสียงหงุดหงิด ยัยตัวเล็กหน้าหวานคนนี้น่าจะสเปกไอ้อิน สวมเสื้อผ้าหลวม ๆ กระโปรงยาวแต่แค่ดูด้วยสายตาอันชำนาญกามก็รู้แล้วว่าน่าจะซ่อนรูป ไม่แน่อาจจะมาแนวเรียบร้อยแอบร่านแบบหลายรายที่เขาเคยเจอ “จะไปไหนคะ? คุณยังไม่ทันถามอะไรหนูเลย? จู่ ๆ ก็จะคัดหนูออกเนี่ยนะคะ? ลำเอียงเห็น ๆ มีนอกมีในอะไรกันหรือเปล่า? เล่นเส้นเหรอ? ถ้าจะมาถึงแล้วคัดออกโดยไม่ถามคำถามประเทืองปัญญากันสักคำวันหลังก็ไม่ต้องเรียกมาสัมภาษณ์นะคะ เสียเวลานั่งดูซีรีส์เกาหลี” สาวน้อยที่ก้มหน้างุดผุดลุกขึ้นยืนแล้วตวาดแหวออกมาทำเอาอธินที่อยู่ใกล้ ๆ ตกใจ ดูท่าทางสาวน้อยที่คิดว่าเรียบร้อยจะไม่เรียบร้อยเหมือนที่คิดเสียแล้ว ไม่ใช่แค่อธินที่ตกใจ รชตเองก็ถึงกับสะดุ้งเพราะเขาคิดว่าเธอก้มหน้าร้องไห้ ที่ไหนได้คงก้มหน้าด่าเขาอยู่ ยัยคนตัวเล็กเสียงแหวขึ้นมาแล้วดูน่ากลัว... น่ากลัวพอ ๆ กับหมาชิสุตัวน้อยที่เห่าไม่หยุด รชตขมวดคิ้วแน่นเป็นปมแล้วหันไปมองกล้องวงจรปิดตรงมุมห้อง “ไอ้อิน... กล้อง...” รชตกัดฟันกรอดแล้วบอกรุ่นน้อง อธินถอนหายใจ ไม่รู้รุ่นพี่จะมาไม้ไหน ได้แต่ยกมือถือขึ้นมาแล้วกดไปหาห้องควบคุมกล้องวงจรปิด จากนั้นก็บอกให้ปลายสายปิดกล้องทันที “เรียบร้อยพี่” อธินรายงาน “เธอชื่อ?” รชตถามสาวน้อย “กังสดาลค่ะ กั้ง กังสดาล” หญิงสาวตอบเสียงหนักแน่นแล้วเชิดหน้าขึ้น รชตเพิ่งได้มองใบหน้างามของเธออย่างเต็มตา ใบหน้ามีเครื่องสำอางเพียงน้อยนิด น่าจะแค่แป้งเด็กกับลิปมัน แต่แค่นั้นมันก็ทำให้เธอสวยแบบบริสุทธิ์ ถ้าจะพูดให้ถูกควรเป็น...สวยแบบยั่วให้กระชากความบริสุทธิ์ เรียวปากอิ่ม จมูกเล็กรั้นไม่โด่งมากมายแต่ก็รับกับปากน้อยและดวงตาโตใสแจ๋ว พวกหัวงูคงจะชอบแบบนี้ “ตำแหน่งเลขาของท่านรองอธินใช่ว่าใครจะเป็นได้ แค่ฉันเห็นฉันก็รู้แล้วว่าใครทำได้ใครทำไม่ได้” รชตพูดแล้วยิ้มเยาะ เขาเดินย่างสามขุมเข้าไปหาหญิงสาวตัวน้อย “แล้วทำไมหนูจะทำไม่ได้?” กังสดาลถามเสียงกร้าว “ข้อแรกเลย... เธอแทนตัวเองว่า ‘หนู’ ที่นี่บริษัทไม่ใช่มหา’ลัย อย่ามาแทนตัวเองว่าหนู ข้อสองเธอแต่งตัวเรียบร้อย ดูเฉิ่ม ไม่ทันสมัย คนอย่างท่านรองต้องมีเลขาเฉิ่ม ๆ เหรอ? บ้าไปแล้ว! และข้อสามที่สำคัญสุด... ท่านรองอธินที่นั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ธรรมดา...” “เฮ้ย! พี่ริวอย่าใส่ร้ายกัน!” เสียงอธินท้วงขึ้นมาทันที “ก็มีแขนมีขาเหมือนกับฉัน ปรกติ ไม่เห็นจะไม่ธรรมดาตรงไหน?” กังสดาลรีบเปลี่ยนคำแทนตัวเองแล้วเชิดหน้าตอบโต้ งานนี้สำคัญสำหรับเธอมาก เธอต้องการเงิน งานนี้จึงเป็นเหมือนความหวังสุดท้ายของเธอ เธอยอมทำอะไรก็ได้ที่แลกกับการได้งาน ฉะนั้นแค่เปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองไม่ได้ยากนัก “จริงอยู่เธอมีแขนมีขาเหมือนไอ้อิน แต่มีอย่างอื่นอีกที่มันมีแต่เธอไม่มี และฉันมั่นใจว่าเธอจัดการมันไม่ได้” “อะไร?” “ไอ้นั่น” “ไอ้ไหน?” รชตถอนหายใจ โชคดีที่ให้อธินจัดการกับกล้องเรียบร้อยแล้ว เพราะบางเรื่องแสดงให้ดูง่ายกว่าอธิบาย หนุ่มหล่อเข้มขยับตัวเข้าไปประชิดคนตัวเล็กทันที เขาก้มลงบดจูบรุนแรงจนสาวน้อยสะดุ้งสุดตัว เธอทำท่าเหมือนจะขัดขืนแต่เหมือนฉุกใจนึกอะไรได้จึงไม่ขัดขืน คิดว่าเธอจะกลัวแค่จูบแล้วยอมล่าถอยเหรอ? กังสดาลที่ไม่เคยจูบใครมาก่อนเผยอริมฝีปากอิ่มขึ้นแล้วอ้ารับลิ้นจากชายที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก เธอหลับตาปี๋แล้วคิดในใจว่ามันต้องผ่านไป แต่ไม่รู้ว่าเหตุใดเวลาที่ผ่านไปอย่างทรมานในตอนแรกกลับเป็นเวลาแห่งความสยิวเสียวจนเธอรู้สึกวูบวาบ ยิ่งเมื่อเขาแทรกลิ้นสากเข้ามาไล่กระหวัดลิ้นของเธอแล้วดูดมันเบา ๆ เธอยิ่งเสียวซ่าน จากที่คิดจะสั่งสอนสาวน้อย รชตกลับเอาจริงขึ้นมาเพราะเด็กน้อยที่ไม่ประสาเปิดปากรับลิ้นร้อนของเขาอย่างเต็มใจ จะว่าเธอร่านแล้วแสร้งเรียบร้อยก็คงผิดไปแล้ว เธอไม่ประสากับการจูบจริง ๆ ความเงอะงะสะเปะสะปะของลิ้นน้อยที่พยายามตอบโต้ต่อสู้เขาเป็นหลักฐานอย่างดี ช่องปากอุ่นหวานทำให้เขาเสียวซ่านเกินทน มือใหญ่ขยับล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งแล้วสัมผัสโนมเนื้อนุ่มนิ่ม แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาดูไม่ผิด เจ้าหล่อนซ่อนรูปจริง ๆ เพราะอกอวบเกินตัวมันบอกได้ชัดว่าขนาดอกต้องอย่างต่ำคัพ C รชตใช้นิ้วชี้สอดเข้าไปในบราตัวจิ๋วแล้วเขี่ยยอดอกของสาวน้อยจนเธอสะท้านสั่น เหมือนสาวน้อยที่เคลิ้มไปกับรสจูบจะรู้ตัวทันทีที่ความเสียวจากหัวนมแข็งชูชันมันส่งไปยังช่องท้องน้อย เธอรีบผละตัวออกจากเขาโดยเร็ว “คุณ... คุณ... คุณทำอะไรฉันอะ? ไอ้บ้ากาม!” กังสดาลหอบแฮกแล้วชี้หน้าด่าเขา อธินได้แต่ยืนปรบมือ แม่ง... อีกนิดเดียวก็จะเข้าไปนัวด้วยอยู่แล้ว ยัยตัวเล็กไม่น่ายอมแพ้เลย “เธอได้งาน แต่ไม่ใช่งานเลขาไอ้อินนะ ไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของฉันกับไอ้อิน รับไม่รับก็แล้วแต่เธอ แต่ฉันจะให้เงินเดือนสามเท่าของตำแหน่งเลขาไอ้อิน รายละเอียดงานเย็นนี้ฉันเลิกงานค่อยมาคุยกัน” รชตบอกเสียงเรียบ “ผู้ช่วยส่วนตัวเนี่ยนะ? แล้วคุณเป็นใคร? แล้วจะให้ฉันทำงานกับไอ้บ้ากามอย่างคุณเนี่ยนะ? เอาสมองส่วนไหนคิดเนี่ย? ฉันจะแจ้งตำรวจ!” กังสดาลถามอย่างสงสัยในขณะที่สองมือน้อยก็จัดแจงเสื้อแสงที่โดนเขาล้วงควักให้เข้าที่ “จะแจ้งทำไม? เมื่อกี้สมยอมชัด ๆ ไอ้อินเป็นพยานได้ แล้วนี่นามบัตรผม จะได้รู้ไว้ด้วยว่าผมตำแหน่งอะไร” รชตส่งนามบัตรให้สาวน้อย เธอขมวดคิ้วแล้วจ้องชื่อบนนามบัตร “คนบ้าอะไรชื่อ รด-ตะ?” เธอยังไม่ได้ดูตำแหน่งในนามบัตร เห็นชื่อตัวใหญ่กว่าก็อ่านก่อน ก่อนที่สายตาจะกวาดไปเห็นคำว่า President จากนั้นเธอจึงทำตาโต “อ่านหนังสือยังผิด ดีแล้วที่ไม่ได้ทำงานเป็นเลขา ผมชื่อ ระ-ชะ-ตะโว้ย ไม่ใช่รด-ตะ ตอนนี้จะไปทำอะไรก็ไป ตอนห้าโมงเย็นกลับมาหาคุณสุที่พาคุณมาในห้องนี้แล้วบอกว่าผมนัดให้มาหา” เขาสั่งสาวน้อยก่อนจะเดินออกไป อธินรีบเดินตามหลังคนเป็นพี่ต้อย ๆ แต่ก่อนออกไปเขายังมิวายวกกลับมาหากังสดาลแล้วก้มตัวลงจุ๊บที่ริมฝีปากอิ่มตอนที่เธอไม่ทันตั้งตัว “ว้าย! นี่คุณทำบ้าอะไร?! คนที่นี่มันบ้ากามทุกคนหรือไง?” สาวน้อยส่งเสียงด่า อธินหัวเราะน้อย ๆ ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนตีตายไปนานแล้ว แต่นี่เป็นเขากับพี่ริว ทั้งหล่อทั้งรวย สาว ๆ มักจะสองมาตรฐานกับคนอย่างพวกเขาอยู่แล้ว “มัดจำเอาไว้ก่อน หลังจากนี้ของจริงมาแน่...” เขากระซิบบอกสาวน้อยก่อนจะเดินตามหลังท่านประธานบริษัทออกไป อีตาบ้านี่ จู่ ๆ ก็มาจูบเธอ คนที่นี่บ้ากันไปหมดแล้ว! แต่... เขาบอกว่าเขาจะให้งานเธอ ที่สำคัญคือได้เงินเดือนสามเท่า! “พี่ว่าไง?” อธินรีบถามคนพี่หลังจากเดินออกจากห้องประชุมมาแล้ว “เอาคนนี้...” รชตตอบสั้น ๆ “ผมก็ชอบคนนี้ สรุปเอาคนนี้นะ” “อืม คนนี้เท่านั้น” รชตย้ำก่อนจะก้าวเท้าเร็ว ๆ แล้วเดินกลับห้องทำงาน เขาต้องเรีบเคลียร์งานให้หมดโดยเร็ว ไม่คิดว่าเกมรักสามคนเกมใหม่จะเริ่มได้เร็วขนาดนี้ แต่นั่นต้องดูว่าเธอจะสมยอมหรือไม่ด้วย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more