บำเรอร้ายของวิศวะมาเฟีย

บทที่ 3 หลอกลวง

สองสัปดาห์ต่อมา

“โหพี่ซัน ซื้ออะไรมาเยอะแยะเนี่ย” ซัมเมอร์มองกองถุงกระดาษตรงหน้าด้วยความตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่พี่ชายซื้อมาให้ ซึ่งมันมีจำนวนเยอะมากไม่ว่าจะเป็นของกินหรือของใช้ต่าง ๆ ที่มองจากภายนอกแล้วย่อมรู้ดีว่าเป็นของราคาแพง ๆ ทั้งนั้น

“ลองเปิดดูสิ ของเราทั้งหมดเลยนะ”

“แต่มันดูราคาแพงมากเลยนะพี่ซัน แล้วทำไมต้องซื้อมาเยอะแยะขนาดนี้ด้วย ไม่เห็นจะต้องให้ซัมขนาดนี้เลย” ซัมเมอร์บ่นพี่ชายของเธอไปชุดใหญ่ แม้ว่าเธอจะรู้สึกขอบคุณและประทับใจกับความใส่ใจของพี่ชายที่ตั้งใจซื้อของพวกนี้มาให้ก็ตาม แต่ว่าที่อยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้มันก็เยอะเกินไปอยู่ดี

สำหรับซัมเมอร์ที่ตอนนี้มีแค่พี่ชายแล้ว แค่ข้าวหนึ่งกล่องที่ซันซื้อมาให้ก็ทำให้เธอมีความสุขได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเป็นของราคาแพง ๆ พวกนี้เลย

“พี่ไปทำงานแล้วได้ทิปกับโอทีมาเยอะน่ะ มันเป็นงานใหม่แบบที่พี่เคยบอกเรานั่นแหละ แต่ว่าให้เงินดีกว่าที่เก่าเยอะเลยนะ” ซันโกหกน้องสาวของเขาออกไป เพราะว่าความจริงแล้วงานใหม่ที่เขาอ้างกับซัมเมอร์ว่าต้องไปทำงานและเลิกดึกทุกวัน จริง ๆ แล้วไม่ใช่งานพาร์ทไทม์แบบที่เธอเข้าใจ แต่มันเป็นการ ‘เสี่ยงดวง’ กับบ่อนพนันที่เพื่อนของเขาแนะนำมา

ตอนแรกซันเองก็แค่จะลองเล่นแค่ไม่กี่พันเท่านั้น แต่ว่าจำนวนเงินที่ได้กลับมามันกลับดีเกินคาดกว่าที่เขาคิดเอาไว้เสียอีก จนเขาได้ทุนคืนและกำไรมาหลายพันบาท และยิ่งเล่นไปเรื่อย ๆ ก็ยิ่งได้เงินมามากกว่าเดิมจนถึงหลักหมื่นภายในระยะเวลาไม่กี่วันแบบนี้

มันเป็นวิธีการหาเงินง่ายจริง ๆ แบบที่เพื่อนของเขาบอก เพราะหากเขายังทำงานพาร์ทไทม์อยู่แบบเดิม กว่าที่จะหาเงินได้เท่านี้ก็คงจะต้องทำประมาณสองเดือนขึ้นไปแล้ว ดังนั้นซันจึงมีความหวังว่าเขาจะสามารถมีเงินก้อนใหญ่ได้จากการเล่นพนันที่นี่

“พี่อยากให้เราได้ใช้ของดี ๆ ของสวย ๆ แบบคนอื่นบ้าง ตอนนี้พี่หาเงินมาได้เยอะแล้วเลยตั้งใจเลือกมาให้ทั้งหมดเลย...หรือว่าเราไม่ชอบที่พี่เลือกให้งั้นเหรอ?”

“ซัมรู้ว่าที่ทำงานใหม่ของพี่ซันได้เงินดีกว่าที่เดิม แต่ว่าพี่หาเงินมาได้ก็ควรเอาไว้ใช้เองสิ จะเอามาให้ซัมหมดอย่างนี้ได้ยังไง”

“พี่ไม่ได้ซื้อหมด แต่ยังเหลือเงินเอาไว้อยู่ เราไม่ต้องกังวลหรอกนะ”

“แต่พี่ซันก็เลิกดึกทุกวันเลย...” ซัมเมอร์ทำหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงความเหนื่อยของพี่ชายที่ต้องทำงานและเลิกดึกแบบนั้น ทำให้ซันที่เห็นใบหน้าเศร้าของน้องสาวอดไม่ได้ที่จะลูบหัวของคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดูอย่างรู้ดีว่าซัมเมอร์กำลังคิดอะไรอยู่

“ไม่ต้องคิดมาก ถึงจะเลิกดึกพี่ก็ไม่ได้เหนื่อยอะไรเลยนะ ออกจะมีความสุขกับงานด้วยซ้ำ”

“เลิกทำหน้าแบบนั้นแล้วมาดูของที่พี่เลือกมาให้ดีกว่าว่าถูกใจเรามั้ย ดูสิกระเป๋าใบนี้วัยรุ่นมหา’ลัยกำลังนิยมกันเลยนะ”

“สัญญากับซัมก่อนนะว่าจะไม่ซื้อของให้ซัมเยอะขนาดนี้แล้ว”

“ได้สิ ถ้าอันไหนที่เราไม่สบายใจพี่ก็จะไม่ทำ”

คำสัญญาของพี่ชายทำให้ซัมเมอร์คลี่ยิ้มออกมาได้อีกครั้ง จากนั้นเธอจึงเปิดของที่พี่ชายซื้อมาทีละชิ้นอย่างมีความสุขเพื่อไม่ให้เขาต้องคิดมาก

คาสิโน

“รอบนี้ผมขอก่อนนะครับ เพราะเหมือนว่าวันนี้จะเป็นวันของผมจริง ๆ” ชายหนุ่มที่เป็นคนชนะในรอบนี้บอกกับทุกคนแล้วรวบเงินจำนวนมากทั้งหมดไปที่ตัว เพราะว่าในวันนี้เขาสลับกันชนะสลับกันแพ้กับผู้ชายอีกคนในวงอยู่ตลอด

เพียงแต่ส่วนใหญ่เขาจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า

“เฮ้ย! ทำไมวันนี้มึงชนะตลอดเลยวะ แบบนี้แอบโกงพวกเรารึเปล่า”

“ผมจะโกงได้ยังไงล่ะพี่ ในเมื่อพี่ก็เห็นอยู่ว่าบางตาผมก็แพ้เขาเหมือนกัน ถ้าผมโกงนะ ผมโกงให้ตัวเองชนะทุกรอบไปเลยดีกว่า”

ทุกคนมองหน้ากันหลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ ซึ่งมันก็เป็นความจริงที่ว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้ชนะตลอดแบบที่ถูกกล่าวหา ทำให้ดีลเลอร์ที่นั่งอยู่พูดเสริมขึ้นมา

“ของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับดวงครับ ลองดูอีกสักตามั้ยครับเผื่อว่าเสียเยอะ ๆ แล้วจะฟลุ๊คคืนทุนได้ในรอบเดียวบ้าง”

“งั้นรอบนี้ผมลงหมดตัวของผมเลย เผื่อว่าใครชนะจะได้ได้ทุนคืนไงครับ” ชายหนุ่มคนที่เคยชนะในตาก่อนหน้าพูดขึ้นพร้อมกับลงเงินที่เขามีจนหมดหน้าตัก ทำให้คนอื่น ๆ ที่เห็นแบบนั้นยิ่งอยากจะเอาชนะมากขึ้นแล้ววางเงินจำนวนมากตามอีกฝ่าย

“เอาสิ งั้นกูลงด้วย/ผมลงด้วย ๆ”

“งั้นผมลงด้วย” ซันที่นั่งอยู่ทำการวางเงินทั้งหมดที่เขามีลงไปเดิมพันด้วยเหมือนกัน เพื่อหวังว่าหากวันนี้โชคดีสักครั้งจะสามารถเอาเงินจำนวนมากที่เสียไปกลับคืนมาได้

ชายหนุ่มสามคนทั้งดีลเลอร์และผู้เล่นอีกสองคนที่ชนะในเกมที่ผ่าน ๆ มามองหน้ากันเมื่อทุกคนในวงเล่นหลงกลทุ่มหมดหน้าตักแบบที่พวกเขาวางแผนเอาไว้ ซึ่งแน่นอนว่าการได้หรือเสียเงินในวันนี้นั้นล้วนเป็นการ ‘จัดฉาก’ ขึ้นทั้งหมด รวมถึงผู้ชายทั้งสองคนนั้นที่ก็เป็นคนของคาสิโนที่นี่ด้วยเหมือนกัน

“หึ ดูเหมือนจะเป็นอีกคนที่เล่นแบบไม่คิดขนาดนี้อีกแล้วสินะ” ควินตันที่ดูทุกอย่างอยู่ผ่านกล้องซ่อนเอ่ยออกมาด้วยความสนใจกับผู้ชายคนหนึ่งในโต๊ะที่มีสีหน้าดูตั้งใจกับการพนันอย่างชัดเจน ซึ่งคนที่ดูแลที่นี่มาเกือบสองปีอย่างควินตันล้วนสามารถคาดเดาถึงจุดจบคนที่เป็นแบบนี้ได้

“ไปสืบข้อมูลของไอ้คนนี้มา” มาเฟียหนุ่มเอ่ยบอกกับลูกน้องคนสนิทพลางชี้ไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่มีสีหน้าตั้งใจมากกว่าคนอื่น ๆ ซึ่งเขาก็คือ ‘ซัน’ ที่ตั้งใจจะมาทำกำไรเพิ่มหลังจากได้เงินกลับไปเป็นจำนวนมากในช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา และเพราะความง่ายดายของการได้เงินนั้นยิ่งทำให้ซันที่ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการพนันพวกนี้มาก่อนยิ่งได้ใจว่าจะสามารถทำทุนเพิ่มได้อีกหากยังเล่นต่อไปเรื่อย ๆ

ทว่าทุกอย่างกลับไม่ได้เป็นแบบที่อีกคนคิดเอาไว้