EP. 7

582 Words
EP:7 เรากับไอ้โหดเดินมาที่หน้าโรงพยาบาล เราก็เห็นสีหน้าไอ้โหดเหมือนจะสงสัยอะไรสักอยาก ....: จะพาไปไหนเนี่ย ///เดินกอดอกมองเรา เรา: ก็ไปกินข้าวไง / ตอบหน้าตายไหมละหมอ .....: แล้วจะเดินไปหรอ ทำไมไม่เอารถไป เรา: ไม่มีรถแล้วอีกอย่าง ไปไกลกว่านี้ไม่ได้ .....: ทำไม? เรา: กลัวหลง /// ก็เพิ่งจะมาอยู่ที่นี่นิหว่าาา ....: แล้วทำไมไม่บอก ///ทำหน้าตาดุใส่ มึงจะฆ่ากูไหมเนี่ยย เรา: ก็ไม่ถามนิ ....; งั้นมานี้เดี๋ยวพาไป //ลากมือเราไปที่ลานจอดรถ อือหือรถมึงอะไรจะหรูขนากนี้ BMW อย่างหรูอะแกร เรา: จะพาไปไหนเนี่ย ///พากุไปฆ่าไหม ....: ขึ้นเถอะหมอไม่พาไปฆ่าหรอก //เปิดประตูรถให้ เราก้ขึ้นแล้ว โหดเดินไปขึ้นฝั่งคนขับ ขับรถออกไป ตลอดทางไม่คุยเลย ไอ้โหดขับออกห่างจากโรงพยาบาลไม่ไกลก็มาจอดที่ร้านอาหารร้านนึง เหมือนเป็นร้านอาหารของโรงเเรม แต่มองรวมๆแล้วหรูมาก .....: ลงมาได้ ///เดินมาเปิดประตูให้เรา เรา: จะกินที่นี่เหรอ .....:...มองหน้าเราเเล้วจูงมือเราเข้าข้างใน..... /// เงียบใส่กูอีกละ เรา: ไม่ต้องจับมือก็ได้เดินเองได้ .....: เดี๋ยวหมอหลงทำไง ถ้ามีโซ่คงจะไม่จับมือหรอก //// ยิ้มมุมปากใส่เรา เรา: นิ หลอกด่าว่าเดลเป็นหมาเหรอ .....: ป่าวนิ /เบะปากใส่///ชื่อเดลหรอ เรา: อืม แล้วนายละ ....: ชื่อ ฟอง เรียกเสี่ยฟอง ก็ได้ /// ขอเรียกอีฟองได้ไหมอะ 555555 ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวมันจะกินหัวเอา เรา: อืม เสี่ยฟอง //ถ้าระดับเสี่ยแล้วคงต้องรวยมากๆเเน่ แล้วเสี่ยฟองก็พาเราไปที่ห้องอาหารVIP ส่วนตัวสุดๆ เรานั่ง ตรงกันข้ามกัน แล้วพนักงานเดินเข้ามา พนง: สวัสดีค่ะเสี่ย เสี่ยจะทานอะไรดีค่ะ //ยิ้มให้เสี่ยฟอง แล้วก็หันมามองเราแล้วหุบยิ้ม เสี่ยฟอง: หมอจะกินอะไรสั่งเลย เดี๋ยวฟองจ่ายเอง เรา: อืม เราสั่งๆบลาๆ สั่งมา3-4 อย่าง //พนักงานก็มองเราแถบจะกินหัว อยู่แล้วมึงเป็นอะไรกับกูมากไหมห๊ะ เสี่ยฟอง: จะกินหมดเหรอหมอ เรา: แค่นี้สบายมากๆ แล้วไม่นานอาหารก็มา ที่นี้ทำอาหารเร็วดีแหะไวทันใจหมอเหลือเกิน เสี่ยฟอง: เป็นไง อร่อยถูกปากไหม ? // มองหน้าเราที่กำลังกินอยู่ อย่าจ้องสิ อิหมอจะละลายยย เรา: ก็กินได้ /// พูดไปเคี้ยวไป มูมมามจังหมอ เสี่ยฟอง: ก็กินได้ แถมยังกินไม่เหลืออีก ฮ่าาาา /// อิโหดหัวเราะเป็นด้วยหรอ นึกว่าเป็นเเต่ทำหน้าขรึม เรา: ก็มันน้อยอ่ะ //ใช่หรอหมอ เสี่ยฟอง: หรอ//หยิบทิชชู//ปากเลอะ มาเช็ดให้ เรา: มะ... ///พูดไม่ทันจบเช็ดปากให้เรา โอ๊ยยหมอจะละลายยย เสี่ยฟอง: เป็นไรอะหมอ ทำไมหน้าแดง /ถามอะไรบ้าๆก็เขิลไง เรา: ป่าวๆ อิ่มแล้วกลับกันเถอะ เสี่ยฟอง: ไปรอที่รถก่อนเลยเดี๋ยวฟองตามไป //แล้วก็ว่างกุญแจรถให้เรา เราเดินไปคอยที่รถ ที่นี่มันหรูจริงๆเฮ้ย.... ใครได้อิเสี่ยฟองเป็นสะมีละก็คงสบายไปทั้งชาติ... เเต่มองแล้วคงยาก อิเสี่ยมันคงเป็นเสือตัวพ่อแน่ๆๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD