พ่อผัวเอวหวาน เสกหลานทันใจ

เผลอนอนให้ท่าพ่อผัว

ตอน เผลอนอนให้ท่าพ่อผัว

เช้ามืดวันอาทิตย์ที่สดใส มนัสยา ตื่นตั้งแต่ไก่โห่ เธออยู่ใน ชุดกระโปรงผ้าฝ้าย ลายดอกไม้สีอ่อนที่ดูน่ารักเรียบร้อย แต่ก็ยังเผยให้เห็นทรวดทรงอวบอิ่มที่น่ามอง วันนี้เป็นวันหยุดของคุณหมอ แต่แทนที่จะพักผ่อน เธอกลับเลือกที่จะเข้าครัว เธอตั้งใจทำอาหารเช้าชุดใหญ่ ที่มีทั้งข้าวต้มกุ้งร้อนๆ และไข่เจียวสมุนไพร เธอเลือกใส่ส่วนผสมที่คิดว่าช่วยบำรุงกำลังทางเพศ ให้กับ อานนท์ สามี เพราะหวังว่าค่ำคืนนี้จะเป็นค่ำคืนที่ความปรารถนาของพวกเขาจะสมหวัง

กลิ่นหอมกรุ่นของอาหารลอยฟุ้งไปทั่วบ้าน มนัสยา จัดโต๊ะอาหารอย่างพิถีพิถัน รอคอยสามีที่น่าจะตื่นสายในวันหยุด แต่แล้วเสียงปิดประตูห้องนอนก็ดังขึ้น อานนท์ ในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็ค เดินออกมาจากห้องด้วยท่าทางเร่งรีบ

"พี่ต้องรีบไปโรงพยาบาลนะที่รัก มีเคสผ่าตัดฉุกเฉินด่วน" อานนท์เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลียระคนรีบร้อน

มนัสยา ยิ้มเจื่อนๆ "อ้าว...แต่ฉันทำอาหารเช้าไว้ให้แล้วนะคะ"

"ไว้ก่อนนะที่รัก พี่ไม่มีเวลาจริงๆ" อานนท์รีบเดินตรงไปที่ประตูบ้าน เขาก้มลงจูบหน้าผากของภรรยาอย่างรวดเร็ว "พี่ไปก่อนนะ...กลับค่ำๆ เลย"

มนัสยา ยืนมองอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะอย่างเดียวดาย ความรู้สึกผิดหวัง ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในใจอีกครั้ง

สายวันเดียวกัน มนัสยา กำลังนั่งรดน้ำต้นไม้อยู่ที่สวนหน้าบ้านด้วยความห่อเหี่ยวใจ เธอสวมเสื้อยืดสีขาวเรียบๆ กับกางเกงขาสั้น เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนที่ดูน่ามอง คุณพงศธร พ่อสามีของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ เดินเข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

คุณพงศธร ชายวัยสี่สิบกว่าๆ แต่ยังคงดู แข็งแรงและมีเสน่ห์ รูปร่างสูงใหญ่ ผิวแทนเล็กน้อย บุคลิกดูภูมิฐานสมกับเป็น นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงในเมืองนี้ เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าอ่อนกับกางเกงสแล็คสีครีมดูสบายๆ

"นัสยา...มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ" คุณพงศธรเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

"รดน้ำต้นไม้น่ะค่ะคุณพ่อ" มนัสยาตอบพลางยิ้มบางๆ

คุณพงศธรยื่นแก้วโสมให้เธอ "นี่โสมที่เลขาของพ่อเพิ่งเอามาให้ ลองดื่มดูสิ บำรุงกำลังดีนะ"

"ขอบคุณค่ะคุณพ่อ" มนัสยารับแก้วโสมมาจิบช้าๆ

"พ่อเห็นนัสยาดูซึมๆนะ คิดเรื่องอยากมีลูกอยู่เหรอ" คุณพงศธรเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน

"ค่ะคุณพ่อ...นัสยาอยากมีลูกชายหรือลูกสาวก็ได้ค่ะ...อยากมีลูกไว้ให้คุณพ่ออุ้ม" มนัสยาตอบด้วยน้ำเสียงที่เศร้าสร้อย "แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี...เราพยายามกันมานานแล้ว"

คุณพงศธรยิ้มอย่างใจดี "อย่าเพิ่งท้อสิ...ลูกสาวหรือลูกชายก็ดีทั้งนั้นแหละ...ถ้ามีลูกสาว...พ่อก็จะซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่ๆ ให้ ถ้ามีลูกชาย...พ่อก็จะสอนเล่นฟุตบอล"

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน ก็มี รถยนต์หรู คันหนึ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน เลขาสาวสวย ในชุดเดรสสั้นรัดรูปสีแดงเพลิงเดินลงมาจากรถ เธอตรงเข้ามาหาคุณพงศธรด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์

"คุณพงศธรคะ...เอกสารที่ต้องเซ็นต์กับคู่ค้าด่วนมาถึงแล้วค่ะ" เลขาสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่หวานหยด

คุณพงศธรหันไปมองเลขาสาวอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันมาหามนัสยา "นัสยา...พ่อต้องไปทำงานแล้วนะ พ่อต้องไปเซ็นต์เอกสารด่วนกับเจ้าของที่ดินน่ะ" เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม

มนัสยารู้สึกถึงรังสีบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในสายตาของเลขาที่มองมาที่พ่อสามี ความสงสัย เล็กๆ เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเธอ

"ค่ะคุณพ่อ...เดินทางปลอดภัยนะคะ" มนัสยาตอบอย่างจำยอม

คุณพงศธรก้มลงลูบหัวของมนัสยาเบาๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถคันหรูแล้วขับออกไปพร้อมกับเลขาสาว...มนัสยายืนมองรถที่แล่นออกไปอย่างเหม่อลอย ความเงียบ เข้าปกคลุมทั่วทั้งบริเวณอีกครั้ง ทิ้งให้มนัสยาอยู่กับความรู้สึก โดดเดี่ยว และ ความปรารถนา ที่ยังคงคุกรุ่น.

ค่ำคืนนี้ ความเงียบเข้าปกคลุมคฤหาสน์หลังหรูเช่นเคย มีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากโคมไฟที่ส่องสว่างตามจุดต่างๆ มนัสยา รู้สึกเหงาและโดดเดี่ยวเป็นพิเศษ เธอตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวด้วย ชุดนอนไม่ได้นอน สีดำลูกไม้บางเบาที่สามีเคยซื้อให้ มันเป็นชุดที่ วาบหวิว เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าของเรือนร่างอวบอิ่มขาวผ่องอย่างชัดเจน

เธอไม่ได้ขึ้นไปนอนบนเตียง แต่เลือกที่จะมา นอนรอสามีที่โซฟากลางห้องโถงใหญ่ ที่ปูพรมหนานุ่ม มนัสยาเปิดโทรทัศน์ดูรายการเบาๆ พยายามกล่อมตัวเองให้ผ่อนคลาย แต่ความเหนื่อยล้าทางใจและกายจากการรอคอยสามีก็ทำให้เธอ เผลอหลับไป นานสองนาน

เวลาล่วงเลยไปจนเกือบ ห้าทุ่ม เสียงเครื่องยนต์รถหรูของ คุณพงศธร พ่อสามี ก็ดังแว่วมาถึงประตูบ้าน เขาเดินโซเซเข้ามาในห้องโถงใหญ่ สภาพของเขาบ่งบอกว่าไปดื่มมาอย่างหนัก กับคู่เจรจาทางการค้า กลิ่นเหล้าและน้ำหอมราคาแพงคละคลุ้งไปทั่วร่าง

คุณพงศธรชะงักฝีเท้าเมื่อเห็น มนัสยา นอนหลับอยู่บนโซฟาในท่าที่ ชุดนอนร่นขึ้นไปถึงเอว เผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนและเนินเนื้อนุ่มนิ่มอย่างชัดเจน ร่างกายขาวโพลน ของลูกสะใภ้ในชุดนอนเซ็กซี่กระตุ้นอารมณ์ที่ถูกกดไว้ของเขาอย่างรุนแรง

คุณพงศธร ยืน โซเซ อยู่หน้าโซฟา มองจ้องไปยังร่างของมนัสยาด้วยสายตาที่พร่ามัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ เขายกมือขึ้นลูบใบหน้าตัวเองอย่างช้าๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงลอยๆ ออกมาว่า

"สวย...น่าเสียดาย...เสียดายของจริงๆ"

ทันใดนั้น คุณพงศธร ก็ คุกเข่าลง ตรงหน้าโซฟา มือหยาบกระด้าง ของเขาค่อยๆ ลูบไล้เรียวขา ขาวเนียนของมนัสยาอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่เย็นเยียบและหยาบโลนนั้นทำให้เธอรู้สึกตัวครึ่งหลับครึ่งตื่น

ก่อนที่ มนัสยา จะได้ตั้งตัว คุณพงศธร ก็ ก้มลงซุกไซร้ซอกคอ ขาวเนียนของเธออย่างหิวกระหาย ดูดเม้ม จนเกิดรอยแดงช้ำ จากนั้น ประกบริมฝีปากจูบ เธออย่างดูดดื่ม

อุ๊! มนัสยา สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ พยายามจะผลักไส แต่ คุณพงศธร ก็ นอนทับและกดน้ำหนักตัว ลงบนร่างกายบอบบางของเธออย่างรุนแรง จนเธอไม่สามารถดิ้นไหว

ความเมา และ ความปรารถนา ที่สั่งสมมานานทำให้คุณพงศธรไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป เขากดปากแนบ บดจูบลูกสะใภ้นานสองนาน มือใหญ่ที่สากกร้านสอดเข้าทางแขนชุดนอน คลึงเต้านมเต้าน้อยๆด้วยเนื้อแนบเนื้อของมนัสยาอย่างเมามันส์ เป้ากางเกง ของเขาที่บัดนี้แข็งขืนและตั้งชัน บดถูกับเนินหน่าว ของมนัสยาอย่างต่อเนื่อง

อู้! อื้อ! มนัสยา ร้องครางต่ำๆ ในลำคอ ความเสียว ซ่านที่รุนแรงทำให้เธอ ส่ายหน้าหนีจูบของพ่อสามี น้ำเสียว ไหลเยิ้มออกมาจากร่องสาว เลอะขาหนีบทั้งสองข้างและล้นติดเป้ากางเกงแสล็คหรูเป็นวงวาว