“...”
“แต่เธอรู้อะไรไหม ชีต้าห์นะ เขามีแววความเป็นเสือตั้งแต่เด็ก เขาเป็นเด็กสดใส เป็นเด็กหน้าตาน่ารัก ผู้หญิงทุกตนล้วนที่อยากจะเข้าใกล้ ฉันเหมือนเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในตัวเขา ฉันเลยไม่อยากให้ชีต้าห์จะต้องเป็นแบบฉัน ฉันเลยตั้งกฎขึ้น แต่ดูเหมือนว่าเขาจะแหกกฎพวกนั้นเรียบร้อยละ ถึงเธอจะไม่ใช่คนที่ชีต้าห์นอนด้วย แต่อีกไม่นานหรอก เขาจะต้องทำ”
“คือหนู...ตกลงกับชีต้าห์ไว้”
“ไว้ใจเสือได้ขนาดนั้นเลยหรอ ชีต้าห์นะแค่เขายิ้มเธอก็ตกเป็นของเขาแล้ว ลองยืนอยู่ต่อหน้าเขาสิ แล้วมองดวงตาเขา หลังจากนั้น เธอก็นับเลขหนึ่งถึงแปดในใจ เธอคงไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแน่ๆ” พ่อของชีต้าห์หันมาสบตากับฉัน ตอนนี้ฉันเริ่มที่จะสับสน ว่าจะเอายังไงหับชีวิตต่อดี ฉันไม่รู้ฉันจะต้องทำยังไง ในสถานการณ์แบบนี้
“ถ้าสิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริง ฉันก็มีเรื่องจะขอร้องเธอ”
“เรื่องอะไรหรอคะ” ฉันถามพ่อของชีต้าห์ด้วยความสงสัย แต่เขากับนิ่ง
