ดาวเสาร์เดินมาหลังบ้านที่เป็นที่นั่งพักด้วยความสบายใจ เธอที่กำลังจะเดินไปหน้าบ้านเพื่อทำความสะอาดด้านหน้า แต่พอเห็นเหมือนรถของพายุขับเข้ามา หญิงสาวก็รีบวิ่งกลับเข้ามายังด้านในทันที ทำให้เธอไม่ต้องไปยืนรอต้อนรับเหมือนคนอื่นๆ
“อยู่นี่เองดาว ฉันตามหาตั้งนาน”
“มีอะไรหรือเปล่าน้ำผึ้ง” คนตัวเล็กเงยหน้าเอ่ยถามเพื่อนที่ทำหน้าเหนื่อยๆ “ไม่สบายเหรอ ทำไมสีหน้าดูแปลกๆ”
“ฉันเพิ่งจะได้ข่าวจากที่บ้าน พ่อฉันเสียแล้ว ฮึก!” น้ำผึ้งร้องไห้โฮออกมาจนดาวเสาร์ต้องลุกขึ้นไปโอบกอดเธอเอาไว้
เธอเข้าใจการสูญเสียคนที่รักไปเป็นอย่างดี อาการของน้ำผึ้งตอนนี้ก็ดูไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่ ตอนที่รู้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่กับพ่อของเธออีกแล้ว
น้ำผึ้งเป็นเด็กที่น่าสงสาร เธอเข้ามาทำงานที่นี่เพราะเธอต้องการหางานทำ ไม่ได้ถูกขายหรือถูกซื้อมาเหมือนกับเธอ น้ำผึ้งทำงานที่นี่มานาน และเพราะเงินจากการทำงานที่นี่ เลยสามารถนำไปรักษาผู้เป็นพ่อ
