“คุณธามคะนี่พี่แอมป์ลูกค้าประจำของกลางเองค่ะ พี่แอมป์คะนี่คุณธามสามีกลาง” สุพรรณิการ์แนะนำพวกเขาให้รู้จักกัน เขาก็ยังรู้สึกว่าผู้ชายตรงหน้ามีท่าทีบางอย่างที่ไม่น่าสบายใจ ในแบบที่ผู้ชายด้วยกันมองกันออก และมันทำให้เขาเลือกที่จะนั่งอยู่ในร้านนี้ต่ออีกสักหน่อยแทนที่จะรับขนมจากเธอแล้วไปทำงาน
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ เชิญนั่งด้วยกันไหมครับ” เขาเอ่ยชวน แล้วผู้ชายคนนั้นก็นั่งเก้าอี้อีกตัว
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ” ถึงตอนนี้อีกคนก็ปรับสีหน้าและทักทายเขาได้ด้วยอาการปกติแล้ว แต่ธามก็ยังรู้สึกว่าสีหน้าที่เจอกันครั้งแรกมันไม่ปกติเลย
“ผมขอกาแฟสักแก้วได้ไหมครับคุณกลาง” เขาหันไปถามภรรยาที่มองเขาด้วยแววตาสงสัยเล็กน้อยตั้งแต่เขาเอ่ยชวนลูกค้าของเธอนั่งด้วยกันแล้ว
“ได้ค่ะ แต่เปลี่ยนจากกาแฟเป็นอย่างอื่นนะคะ เพราะก่อนมาก็เพิ่งดื่มไปแก้วหนึ่ง” เธอพูดด้วยท่าทีสบายๆ ขณะที่ธามยิ้มกว้างรับคำของเธอ...ภรรยาขอ
