Meryem
O an, öylece donduk kaldık.
Ben, yatağın üstünde... saç baş dağılmış, nefesim hâlâ yerini bulamamış. Azat, üstümdeki gecelikten daha çok suçluluk duygusuyla örtünmeye çalışıyor. İkimiz de bakıştık. Sessizlik.
Sonra o sesi yine duydum:
" Meryem! Kapıyı kıracağım bak, iyi misin diyorum?! "
Yok. Yok yani. Kıracak.
Panikledim. “Ne yapıcaz?!” dedim Azat’a fısıltıyla. Bu adam on iki kişiyle çatışır ama bir annesiyle çatışamaz!
Azat kısık sesle, “Saklanmam lazım.”
“ Nereye? Dolaba mı sokayım seni Azat Bey? Yoksa yastığın altına mı giresin? ”
“ Komodinin arkasına geçerim. ”
“ Komodin ne alaka?! Dev gibisin, seni oraya ancak parçalayıp tetris gibi sokarız! ”
O sırada kapı tekrar titredi. Yeminle kadın içeriye tankla girecek gibi.
Ben alelacele geceliğimi düzeltmeye çalışırken Aza
