โรมรันกัดกราม ข่มความรู้สึกเสียวกระสัน ดึงร่างขาวนวลขึ้น สองมือกอดกุมสองพุ่มอวบอิ่ม บีบเคล้าขยำเคล้นอย่างมันมือ
“ปากว่าตาขยิบ” เสียงแตกพร่ากระซิบข้างหู ก่อนลิ้นร้อนจะปาดเลียซ้ำ
พุดแก้วขนลุกซู่ เท่ากับตอนนี้เธอคร่อมทับบนท่อนขาแกร่ง สองขาหนีบแน่นกับต้นขาเขาทั้งซ้ายขวา ขณะที่แก่นความเป็นชายแทรกลึก เคลื่อนวนเบียดตัวตนกับนุ่มเนื้ออ่อน
ร่างบางสะท้าน ยกโหย่งทุกครั้งที่ความเสียดซ่านกระแทกทิ่มพลุ่งพล่านจากกลางร่าง บางครั้งหดเกร็งปลีก้นสั่นริกๆ
“ส่ายสู้แบบนี้” เสียงห้าวแตกพร่าย้ำมาอีกครั้ง โรมรันแค่อยากกระเซ้าสาวน้อยให้ได้อาย แก้มแดงๆ ตาวาวๆ นั้นแสนน่ารักน่าใคร่ ยิ่งยามที่ถูกมนตร์สวาทครอบงำ พุดแก้วพร้อมจะเริงร่อน พลิ้วร่าง อย่างเร่าร้อน ถูกใจเขาเป็นที่สุด
“บะ...บ้า”
“หึหึ... ยอมรับความจริงเถอะพุด เธอต้องการฉัน” ชายหนุ่มย้ำ ดูดติ่งหูนิ่มแรงๆ ก่อนจะรุกรานซอกคอ หนวดเคราระคายลากไถลทิ่มแทงผิวบาง
