O geceden sonra Uğur ağabeyimin davranışları değişmişti. Sanırım gerçekten kardeşi olduğumu kabullenmişti.
Kahvaltıya inerken merdivenlerin alt tarafında durmuş telefondan bir kızın fotoğrafına bakarken gördüm. Asla akıllanmıyordu!
Merdivenin trabzanına tutunup aşağıya Uğur ağabeyimin üzerine atladım. Ağırlığımla yere devrildiğinde ben de üzerine düştüm. Dudaklarından acıyla bir inilti çıktı.
"Yuh be kızım! Kırdın kemiklerimi."
"O kız kim?" Yere düşen telefonunu alıp ekrana baktım. "Güzelmiş ama dikkat et, gene oyuna gelme."
"O bir kere olur. Kalksana üzerimden. Kırdığın kemiklerimi iyice toza mı dönüştüreceksin?"
Biz yerde debelenip dururken Hülya anneyle Yiğit ağabeyim de gelmiş bize boş boş bakıyordu.
"İki tane erkek çocuk büyüttüm yine de bu kadar yaramazlık yapmıyorlardı." di
