พรีมหลุดยิ้ม กำลังจะยื่นหน้าเข้าไป แต่มือถือกลับลั่นเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง
“หือ”
เป็นข้อความที่ถูกส่งมาจากคนที่อยู่ในหัวข้อสนทนาของพี่สาว
“มันอยากเจอเธอทำไม”
“ไม่รู้สิ”
พรีมกดเข้าไปดูช่องแชต โปรดส่งมาขอนัดเจอเย็นนี้
...ว่างหรือเปล่า พี่อยากคุยด้วย
...เจอกันที่วินคาเฟ่
...5.30
...ออกมาเจอพี่นะ พี่คิดถึงพรีม
หลังจากคิดตรึกตรองดูหลาย ๆ อย่าง เธอแหงนหน้าถามคนข้างกาย
“เราไปได้ไหม”
“อยากไป?”
“อืม อยากจะเคลียร์ให้มันจบ ๆ กันไปสักที”
โซ่มองหน้าใสนิ่งไปอึดใจแล้วยอมพยักหน้าในที่สุด แม้ว่าในใจเขาจะไม่ต้องการให้เธอไปพบกับหมอนั่น
“ให้เราพาไปโอเคไหม”
“นายน่ารักจัง”
“ชอบไหมล่ะ”
“อื้ม”
“อื้มคืออะไร ชอบหรือไม่ชอบ”
“ชอบ”
“ถ้าชอบก็จับให้มั่นคั้นให้ตายรู้ปะ ผู้ชายที่แข็งแรง ขยันขันแข็ง ลีลาดี แถมยังน่ารักมากอย่างเราหาไม่ได้ง่าย ๆ หรอกนะ”
ฟังคนอวยตัวเองแล้วพรีมหัวเราะ ขำทั้งหมั่น
