บทที่6 เรียกเสี่ยสิหนู
1454 Words
เมียบำเรอมาเฟีย
บทที่6 เรียกเสี่ยสิหนู
อาคินยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะจัดการอาหารตรงหน้า ไม่สนใจคำพูดของลูกหนี้สาวร่านสวาท
"มัวแต่ยืนกรี๊ดกร๊าดอยู่นั่นแหล่ะ กินข้าวดีกว่า เมื่อคืนนี้เธอก็เสียแรงเยอะไม่ใช่น้อย"
"ไม่! ฉันไม่หิว" ชลธิชาเชิดหน้าใส่อีตาบ้ากาม ถึงท้องเธอจะร้องโครมครามก็ตาม ให้กินข้าวกับเขานี่นะ กินข้าวกับหมายังจะดีกว่า
เพราะเธอรู้สึกว่าจะเสียตัวให้เขาอีก...
"ดื้อด้านนะยัยตัวแสบ!" เขาไม่มีความอดทนกับผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่านางบำเรอ โดยเฉพาะอดทนกับเธอแทบไม่ได้ในเรื่องเซ็กส์
"ว้าย!" เมื่อถูกเขารวบตัวเธอเข้าไปนั่งตักเขาแถมนั่งทับตรงเป้าที่สงบนิ่งประจวบเหมาะพอดีแถมเขาก็โอบรัดตัวบางเอาไว้แน่นไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหน
"ไม่กินก็ต้องกิน! ฉันนี่แหล่ะจะป้อนข้าวให้เธอเอง" พยศนักก็ต้องโดนกำราบซะบ้างจะได้เข็ด!
"ไม่! ปล่อยฉันไปก่อนสิคุณอาคิน" เธอไม่สน โวยวายและพยายามขัดขืน
"ถ้าปล่อยเธอก็ไม่ยอมกินข้าวสิ หยุดดิ้นได้แล้วชลธิชา ถ้าเธอยังดิ้นอยู่แบบนี้ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของเธอ" สายตากรุ้ม
กริ้มฉายแววขึ้นอีกครั้ง เธอรีบอยู่นิ่งๆเพื่อความปลอดภัยในตัวเอง
"ดีมาก เชื่อฟังแบบนี้ฉันค่อยใจดีกับเธอหน่อย นางบำเรอของเสี่ย" อาคินยกยิ้มพึงพอใจก่อนตักอาหารให้เธอ
"อ้าปาก!" เธอนั่งนิ่งชั่งใจก่อนจะยอมให้เขาป้อนแต่โดยดี
จนทานอาหารพร้อมกันเสร็จแล้วจึงพาไปที่ห้องนอน ในหัวของเขามีแต่เรื่องที่ว่าหรือไง
"ฉันขอไปอาบน้ำก่อน" เขากำลังจะถอดเสื้อผ้าออกตรงหน้าฉันอย่างหน้าไม่อาย
"แล้วมาบอกฉันทำไม" เธอเบือนหน้าหันหน้าหนีไปทางอื่นไม่อยากเห็นภาพอุบาทว์ตา เขายกยิ้มมุมปากที่แกล้งเธอทำให้หน้าแดงได้
"ก็ฉันจะให้เธอถูหลังและอาบน้ำให้ฉันทุกซอกทุกมุม ฉันปวดเอวอยู่เมื่อคืนใช้แรงเอวเยอะเป็นพิเศษ"
'ฝันไปเถอะอีตาลามก ฉันไม่ใช่ทาสของนายสักหน่อย' เธอไม่ยอมทำตามคำสั่งเจ้าหนี้หน้าเลือดเด็ดขาด!
"เอ่อ...แต่ว่าฉันเพิ่งอาบน้ำมาหมาดๆ ครั้นจะไปอาบน้ำกับคุณอีกคงจะไม่ได้นะคะ คุณเรียกสาวรับใช้คุณเถอะ จะได้สบายกว่า" หญิงสาวใช้เสียงอ่อนพูดจาเพราะๆแก่เขา เผื่อว่าเขาจะใจอ่อน ถ้าเธอยิ่งพยศดื้อใส่ เขายิ่งคึกคักสนุกแกล้งอีกแน่ๆ
เธอต้องยอมเป็นทาสบำเรอของเขาไปตลอดชีวิตเลยงั้นเหรอ! ไม่มีทาง!
"เธอนี่สตอเบอร์แหลได้โล่จริงๆ ฉันเกือบจะหลงเชื่อคำของเธอนะเนี่ย โทษที พอดีฉันมันเป็นวายร้ายดูนางร้ายออกอย่างเธอ เราว่าเหมาะสมกันดี วายร้ายคู่กับนางร้ายคงแปลกพิลึกน่าดู"
'พูดแบบนี้ตบหน้าฉันชัดๆ'
"ไป! อย่ามาล้อเล่นให้เสียเวลา ฉันเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว"
"ก็ได้ แค่ถูหลังเท่านั้น" เธอยอมตามใจเขาเพราะต้องชดใช้หนี้ให้ครอบครัวเธอ บางทีถ้าทำให้เขาพอใจมาก อิสระการเป็นลูกหนี้ของเธออยู่ไม่ไกลเอื้อม
มาเฟียหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์รู้ทันความคิดของลูกหนี้สาวที่แสบร้ายได้ใจเขาเต็มๆ เขาชอบการท้าทายแบบนี้แหล่ะยิ่งยากเอาชนะ ยิ่งพยศดื้อแบบเธอยิ่งชอบ เขารู้ว่าเธอทำตัวดีๆก็เพื่ออยากให้เขาปล่อยตัวเร็วๆ แต่เขาไม่มีวันปล่อยตัวเธอเป็นอิสระ
ถ้าเขาไม่เบื่อ ก็อย่าหวังว่าจะไปร่านหาผู้ชายอื่น!😈
.
.
.
1 ชั่วโมงต่อมา
"ก็บอกแล้วว่าถูหลังและอาบน้ำให้ก็พอ จะเอาอะไรนักหนาอีก" ชลธิชาแทบร้องวี้ดว้ายออกมาเมื่อถูกเขาลอกคราบในสภาพหมิ่นเหม่แถมเปียกปอนเพราะอีตาหื่นกามจ้องจะกินตับเธออยู่ตลอดเวลา
"ก็ฉันไม่ได้บอกว่าจะทำสองอย่างนั้นเท่านั้น อย่างอื่นไม่ได้ทำ"
"ไอ้หื่นกาม!" ก็ดูสิ ตอนนี้เขาเหมือนโรคจิตมากขึ้น เอะอะอะไรก็ปล้ำ
ไม่ใช่ทาสบำเรอกามของคุณสักหน่อย....
"เรียกเสี่ยสิหนู" เสียงเข้มเอ่ยอ่อนลงกับคำพูดเมื่อกี้นี้จนเธอแปลกใจ
"ห๊ะ! อะไรนะ!"
"ตอนนี้หนูเป็นเด็กอีกคนในสังกัดของเสี่ยแล้ว หนูต้องเรียกฉันว่าเสี่ยคินสิหนูชล"
"ฉันไม่ใช่อีหนูขายตัวของคุณนะ!" เธอหยิ่งศักดิ์ศรีในตัวเองพอ ไม่มีวันลดตัวกับอาชีพที่เขาดูหมิ่นเหยียดหยามถ้าไม่จำเป็นในตอนนี้!
"บอกให้เรียกก็เรียก เรื่องมากอยู่ได้! รู้ไหมว่าเด็กแต่ละคนของฉันไม่ได้เรื่องมากเหมือนอย่างเธอ แต่ละคนแทบจะออดอ้อนเอาอกเอาใจฉันไม่ขาดตกบกพร่อง เธอเข้ามาเป็นเด็กใหม่ของฉันจะได้รู้กฏเอาไว้ซะบ้าง!" ชายหนุ่มบีบคางเธอด้วยแววตาวาบวับโรจน์
เขาชักหมดความอดทนกับเธอ! ผู้หญิงอะไรดื้อด้าน งี่เง่าชิบหาย!
"ต่อให้ตายยังไงฉันก็ไม่เรียก!" ชลธิชายังต่อต้านเขาสุดฤทธิ์สุดเดช เขางัดใช้ไม้แข็งแยกขาเรียวที่ล่อแหลมเขาเมื่อตะกี้นี้แล้ว
ตั้งใจจะไม่ลวนลามเธอให้มันมาก แต่เธอดื้อด้านเกินกว่าจะปราบพยศได้!
สวบ! กึก! ท่อนเนื้อวายร้ายสอดเสียบเข้าไปรูช่องอันคับแน่นตึงเข้าไปสุดลำโคนใหญ่ยาวทันทีโดยไม่ถามความสมัครใจเธอสักคำ
"อ๊ะ ไอ้บ้า! เอามันพรวดเข้ามาอยู่ได้ มันเจ็บ!"
"เรียกฉันว่าเสี่ย แล้วแทนตัวเองว่าหนูสิจ๊ะ ซี้ด~" เขาแทบจะน้ำแตกออกมาถ้าไม่ขยับ แต่จะแกล้งม้าสาวพยศตัวนี้ให้อยู่หมัดซะก่อน
"มะ ไม่ อ๊ะๆ" เธอร้องครางเสียวซ่านเมื่อเขาแกล้งด้วยการกระแทกเข้ามาลึกๆช้าๆอย่างหนักหน่วงแต่เนิ่นนาน เขากัดฟันพยายามตัวเองไม่ให้ถาโถมเข้าไป
"เรียกฉันว่าเสี่ยก่อนสิหนู ซี้ด~ อีหนูของเสี่ย" เขายิ่งกดแรงสะโพกเข้าออกช้าๆลึกๆอีกทำให้เธอหลงมัวเมาพิศวาสยากที่จะถอนตัว
"แรงๆอีกค่ะเสี่ย หนูจะไม่ไหวอยู่แล้ว อูยย" เธอยอมเรียกชื่อเขาว่าเสี่ยนั้นก็เพราะทนแรงปรารถนาของคนเจ้าเล่ห์ไม่ไหวต่างหาก
"โอ้วว มายก็อต! หนูเรียกร้องแบบนี้เสี่ยคินคนนี้ต้องจัดเน้นๆหนักๆให้หนูสักสี่ดอกแล้วล่ะ" เขาเซอร์ไพร์สมากที่เธอยอมเรียกเขาว่าเสี่ยแล้ว ว่านอนสอนง่าย เสี่ยคินช๊อบชอบ
พั่บ พั่บ พั่บ
ชายหนุ่มเร่งเครื่องกระเด้งเอวร่อนไปมาอย่างอารมณ์แตกพล่าน กระแทกกระทั้นเข้ามาหนักหน่วงจนนางบำเรอแทบตั้งรับไม่ไหว
"อ๊ะๆ เสี่ยกระแทกเข้ามาแรงๆ หนูจะแตกแล้ว" น้ำหวานสีใสไหลชโลมโอบท่อนเนื้อใหญ่ทำให้เข้าออกได้ง่ายขึ้น
"หนูไปก่อนเสี่ยได้ยัง ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย" เขาเร่งจังหวะตามเธอไปติดๆก่อนจะหลั่งในตัวเธออย่างลืมตัว
'ชิบหาย กูลืมใส่ถุง!' ที่จริงเขาไม่ได้ใส่ถุงยางตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแถมทำกันหลายรอบ เขาโทษความสะเพร่าของตัวเอง
อาคินถอดท่อนเนื้อออกจากร่องสาวออกมีน้ำกามไหลย้อยออกมาจากของเธอด้วย สงสัยเขาคงอัดเต็มแม็กซ์ไปหน่อยก็เลยเยอะอย่างนี้พร้อมเข้าไปจัดการชำระตัวเองในห้องน้ำต่อ ส่วนนางบำเรอชลธิชากลับสลบไปตั้งแต่ยกที่สองแล้ว พอรู้สึกตัวอีกทีก็มีเสียงดังแปะบนโต๊ะลิ้นชักข้างเตียงพร้อมคำพูดที่บาดลึก
"กินซะ! จะได้ไม่ท้อง" เธอลุกขึ้นมาเห็นแผงยาคุมฉุกเฉินตั้งหลายอันที่เขาให้ลูกน้องไปซื้ออย่างเร็วจี๋
"เสี่ยไม่ได้ใส่ถุง ถ้าหากเกิดพลาดพลั้งขึ้นมาจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น!" เขาคงกลัวว่าเธอท้องเพื่อจะจับเขาอยู่หมัดสิน่ะ คิดผิดถนัดแล้วล่ะค่ะเสี่ยคิน
"หนูก็ไม่อยากท้องกับเสี่ยเหมือนกัน!" เธอรีบแกะยาคุมมากินพร้อมกินน้ำตามเข้าไปรวดเดียวหมดแก้ว
"คิดได้แบบนั้นก็ดี ถ้าเด็กของฉันเกิดท้องขึ้นมาเมื่อไหร่ ฉันจะเอาเด็กออก!"
"มันจะไม่มีวันนั้นแน่นอน!" เธอมั่นอกมั่นใจว่าจะป้องกันตัวเองให้ดีที่สุด ไม่เผลอพลาดพลั้งมีลูกกับคนที่ไม่ได้รักเรา โดยเฉพาะเจ้าหนี้หน้าเลือดสุดเลวอย่างเขา อาคิน!
.
.
.
.
.
.
- Writer
