“บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่อีตัว” ข้าวหอมไม่ได้ขัดขืนหรือปัดมือเขาออกแต่เธอยังคงหนักแน่นในคำพูดของตัวเอง
“ก็เป็นซะ”
“อื้อ!”
ราล์ฟเคลื่อนมือที่ประคองใบหน้าสวยอยู่ลงมาที่ท้ายทอยของเธอแทน แล้วบังคับคนตัวเล็กให้ตอบรับจูบเร่าร้อนจากเขา ปากหนาทาบทับลงมาปิดปากเล็กแล้วดูดดึงริมฝีปากของสาวเจ้าของร้านหนังสือทันทีเพราะไม่ต้องการให้ใครอีกคนได้ตั้งตัว
มือบางพยายามปัดป้องและออกแรงทุบตีเขาให้มากสุดเท่าที่จะทำได้แต่ก็ไม่เป็นผล มาเฟียหนุ่มส่งมือมาจับรวบแขนทั้งสองข้างของเธอเอาไว้แล้วก็เอาแต่บดขยี้ปากของเขาเข้ามาหา จนหญิงสาวที่หาทางหนีไม่ได้ต้องยอมเผยอปากเพื่อหาทางโกยอากาศเข้าไปให้ตัวเองได้หายใจ นั่นเลยเป็นจังหวะที่คนตัวสูงได้โอกาสใช้ลิ้นแทรกเข้ามาในโพรงปากของเธอ
มาเฟียมาดนิ่งกำลังใช้ปากของตัวเองตักตวงความหอมหวานจากสาวน้อยตรงหน้าอยู่ อีกมือของเขาที่ยังรวบแขนของเธอไว้แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่หมดความสามารถเพียงเท่าน
