Ali beni eve bırakırken yine sımsıkı sarıldı. Onunla yeniden birlikte olmak, ona dokunmak, ona sarılmak dünyanın en güzel duygusu gibiydi.
“Okulda görüşürüz Sevgilim” derken ‘sevgilim’ kelimesine vurgu yapmıştı.
“Görüşürüz Aşkım” dedim ben de aynı vurguyla. Ben Ali’den aldığım anahtarla kapıyı açıp içeri girdim ve o da gitti. Hemen salonun odamın balkonuna koştum ve o arabaya binerken ona el salladım. Mutluluk içinde olduğum yerde durup sırıtırken kızlar odama doluştular. Şaşkınlıkla onlara baktım, bu saatte uyanıklardı ve odama gelmişlerdi.
“Hayır mı?” diye sorunca sırıtarak bana bakmaya başladılar
“Asıl biz sana sormalıyız hayır mı diye” dedi Gülçin. Ne dediğini anlamamıştım, sanırım dışarı çıktığımı görmüşlerdi
“Ne demek istediğinizi anlamadım ama uyanıksınız madem, anlatacaklarım
