Kalbi yaratan Allah, kalbin içinden geçenleri bilmez mi...
“Bu kendiliğinden olan bir şey, kelimeler ağzımdan dökülüveriyor.” Umursamazca omuz silktim ve mutfağa giriş yaptım.
“Ne oldu, uyuyamadın mı?” diyerek konuyu değiştirdiğinde buraya neden geldiğimi hatırladım.
“Susadım.” Başını çevirip bana baktı bu oldukça kısa bir bakıştı çünkü tekrar dışarıya çevirmişti gözlerini.
“Sen neden ayaktasın?”
“Uyku tutmayınca nöbeti devraldım.” Dürüstlüğü karşısında bir an için şaşırdım. Üst dolabı açtığımda birkaç bardak gördüm ama midem kaldırmayınca geri kapattım ve musluğu açıp avucumu dayayarak suyumu içtim. Gözlerinin üzerimde olduğunu bilsem de bunu umursamamayı seçtim.
“Senin temizlik takıntın falan mı var?” Elimin tersiyle ağzımı silerken kaşlarımı çattım.
“Hayır yok.” Yani bildiğim kad
