Dışarıya çıktığımızda Behnan hızla arabayı çalıştırdı. Adamlarımın yüzü gülüyordu. İlk defa o an paslanmış kalbimin atmaya başladığını hissettim.
“Harikaydın patron.” diyerek yorum yaptı Memo.
“Yazık oldu, canım adam haklamak istiyordu.” dedi Behnan.
"Merak etme mutlaka peşimize düşeceklerdir."
"Düşsünler Memo. Evellallah hepsinin hakkından geliriz. Gelecekleri varsa görecekleri de var."
Yanıma oturan dayı elimi tutunca mahcup bakışlarım onu buldu.
“Allah razı olsun oğlum sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum. Bu yaptığın çok büyük bir iyilik oldu Rabbim ecrini mutlaka verecektir.”
“Teşekkür istemiyorum ihtiyar.” Karşımda oturan Bahar’a gözüm kaydığında bana karşı öfkeli görünüyordu.
“Madem bizi vermeyecektin onca sıkıntıyı neden yaşattın?” diye sordu asabi bir şekilde.
“Elbe
