Kan çanağına dönmüş ve şişmiş gözlerimle ona bakarken herhangi bir duygu değişimi yoktu hala o gaddar bakışlar hüküm sürüyordu. Birde bu adamdan merhamete gelmesini bekliyordum. acınacak durumdaydım.
“Git başımdan.” diye bağırdım. Sanki kocasına naz eden yeni gelin gibiydim.
“Bak gidersem kurtlara yem olursun. Emin misin gideyim mi?” Allah’ım beni nasılda zorluyordu. Panik ve korkuyla etrafıma bakınırken sesindeki kendini beğenmiş ve alaycı tını ona olan öfkemin daha da büyümesine neden oldu.
“Korkma silah sesinin etkisiyle hepsi dağıldılar.” Çok şükür diyerek derin bir nefes verdim.
“Kalpsiz, geri zekalı, pislik. Ya sen nasıl bir insansın? Hiç mi merhametin yok senin?” Bana ecel terleri döktürmüştü.
“Evet yok. Sen şimdi beni boşver yürüyebilecek misin?” Sanki duvara konuşuyordum be
