ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจของคนตัวเล็กแอบเต้นโครมครามกับคำพูดและแววตาของชายหนุ่มตรงหน้าเธอ…นี่เขากำลังทำให้เธอเสียอาการอยู่นะ ใบหน้าสวยมองนิ่งอยู่ที่ใบหน้าหล่อคมคายของเขาโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาและปล่อยให้มือหนาลูบผมเธออยู่แบบนั้น
“ไป กลับห้องได้แล้ว” เป็นวินที่เอ่ยขึ้นมา เมจิเลยลุกขึ้นทันทีแล้วพากันเดินไปยังลิฟต์กลางคอนโดเพื่อกลับไปห้องนอนของตน
“อ้อ! พี่ลืมบอกไปสินะว่าเจ้าของห้องเมเขาไม่ให้เช่าต่อแล้ว” ร่างสูงพูดขัดขึ้นหลังจากที่เห็นเมจิกำลังกดไปยังชั้นของตัวเอง
“ห๊า! ทะ ทำไมกะทันหันแบบนั้น”
“…” วินเนอร์ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจแทนคำตอบ
“อย่าบอกนะ…ว่าเจ้าของห้องคือพี่?”
“ครับ พี่ให้คนย้ายของของเมขึ้นไปห้องพี่หมดแล้ว” มือแกร่งสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแบบชิลๆ
“ทำไมพี่ไม่บอกเมก่อน เมไม่ชินอยู่กับผู้ชาย…”
ใช่น่ะสิ! อยู่ดีๆ จะให้หอบผ้าหอบผ่อนย้ายไปอยู่กับผู้ชายมันจะไม่เกินไปหน่อยหรอ? พลันใ
