“มาทำไมแต่เช้า รบกวนการพักผ่อนของกูมากครับ” ไอ้ทิว ไอ้คนที่ช่วยผมได้ทุกอย่าง และผมมั่นใจว่ามันต้องช่วยผมเรื่องนี้ได้ เมื่อคืนผมนอนไม่หลับ ได้แต่นอนมองหน้าลูกแล้วก็ครุ่นคิดว่าแม่ของลูกหายไปไหน ถ้าเวฬารู้เรื่องนี้จริง ๆ แสดงว่าเธอจากผมไปแล้ว
ไปไหนล่ะ ที่ไหนผมไม่รู้เลย
และตั้งแต่เกิดมา คนเดียวที่ผมพึ่งพามาตลอดก็คือพี่ชายคนโตคนนี้ คนเดียวที่รู้ทุกเรื่องในชีวิตของผม
“ทำไงดีวะ”
“ทำอะไร”
“กูว่าเวย์รู้เรื่องแน่เลย เวย์หายไป หายไปไหนไม่รู้ ทิวมึงช่วยกูตามหาเวย์หน่อย กูไม่รู้ว่าจะไปหาเวย์ที่ไหนดี”
“หายเมื่อไหร่” ไอ้ทิวมันเลิกคิ้วสูง และเทเหล้าจากขวดใส่แก้วกระดกดื่ม กินบ้าอะไรตั้งแต่เช้าขนาดนี้
“กูไม่รู้” ก็ไม่รู้จริง ๆ ไม่รู้อะไรเลย
“แล้วคิดว่ากูจะรู้”
“มึงเก่ง พวกมึงเยอะ ผู้หญิงคนเดียวไม่มีทางเล็ดลอดสายตามึง” ไอ้ทิวมันเป็นคนที่เก่งมาก มากจริง ๆ สามารถจัดการทุกอย่างให้น้องชายอย่างผมได้มาตลอ
