Walang ibang nagawa si Clarita kundi ang umiyak nang umiyak. Naging sunod- sunod ang pagkawala ng mga mahal niya sa buhay, kung kaya doble ang sakit na tumutusok sa puso niya. Ngayong gabi ay kailangan naming bumalik sa mansyon dahil baka hinahanap kami ni Doña Narcisa, ngunit ipinagpaliban namin muna ito dahil kailangan munang huminga ni Clarita. Nagplano kami na bukas na lang ng umaga bumalik doon at ipaliwanag ang nangyari kay Doña Narcisa.
Nakaupo kami ni Clarita ngayon sa ilalim ng puno kahit na sobrang dilim sa labas. Medyo malamok sa kinauupuan namin, ngunit isinawalang- bahala ko na lamang ito. Kanina pa tulala si Clarita. Labis siyang nababalisa at natutuliro. Inilibing nina Juancho at Enrique ang bangkay ni Mang Alberto sa may paanan ng bundok ngunit hindi siya sumama sa paglibi
