Forbidden Affair

Habang nagkakagulo ang mga kaklase ko - nagchichismisan, naghaharutan, yung ibang mababait, nagaaral, heto naman ako, tahimik na nakaupo sa desk, nakapangalumbaba at matyagang naghihintay para sa susunod kong klase. How pathetic. Sa loob ng dalawang taon, ganito na ang naging gawi ko. Hihintayin ang subject na s’ya mismo ang teacher, at habang nagka-klase, pa-simple ko s’yang pagmamasdan. There were also times na nakakapag-isip ako ng mga bagay na hindi dapat. Totally inappropriate for someone like me, a student, who's having hots for her teacher-- si Sir Dylan Mendoza.I'm Josette Francisco, by the way, 17 years old. A senior high school student and still got three months until graduation. But the thing is, ayoko pang gumraduate, dahil kapag nangyari ‘yon, then there would be no chance of me seeing my teacher every day. It all started when I was in second year, third grading, at kaka-hire pa lang n’ya dito sa school namin. Fresh graduate s’ya noon, and by the moment he entered this school, marami na agad mga estudyante ang sobrang nagka-crush sa kanya, at isa na nga ako don. So I guess, me having this feelings for him was just normal. Sino ba naman kasi ang hindi magkakagusto sa kanya? He's so damn attractive. He's tall, he's got masculine body and oozing s*x appeal. Napaka-professional din n’ya kapag nasa loob ng classroom, hindi s’ya nakikipag-close sa aming mga estudyante n’ya kaya maraming nagsasabi na snob s’ya, gusto ko ring isipin na ganun nga s’ya, at gusto ko ring idikdik sa utak ko na wala akong pag-asa sa kanya, pero ang hindi ko maitindihan, ay kung bakit lalong tumitindi ang pagkagusto ko sa kanya gayong ni minsan, hindi naman s’ya naging friendly sa akin. Well siguro ganun talaga, mas nakaka-excite ang mga bagay na mahirap makuha. So last year nga, third year ako, naging teacher ko na rin s’ya sa Chemistry. Kaya sa araw-araw na ginawa ng Diyos, nagkaroon lalo ako ng dahilan para maging excited na pumasok. Gabi-gabi din naga-aral ako, lalo na sa subject n’ya. Alam nyo na, syempre para magpa-impress. Pero ang nakakapanlumo, hanggang ngayon, hindi pa rin n’ya ako napapansin. Syempre bilang estudyante n’ya, kahit Paano alam n’yang nage-exist ako. Pero ano ba naman?! Syempre gusto ko naman yung kapag magre-recite ako, ngingiti s’ya. Yung tipong makalaglag panty na ngiti? Ang kaso, wala e. Sobrang manhid n’ya. Sobra! "Francisco, Josette." May tumawag sa akin pero dahil parang naglalangoy pa rin ako sa lalim ng iniisip ko, hindi ko s’ya napansin. Napatingin sa akin yung mga kaklase ko, "Ms. Josette Francisco?" He called me again, this time louder. Biglang napaangat ang ulo ko. "Ms. Francisco, are you with us?" "S-sir? A-ano pong-" he sighed cutting me off. "A-ano, uhm..." hindi ako makaisip ng tamang sasabihin kaya napatungo na lang ako, "sorry sir." I mumbled. He shook his head then nagpatuloy na lang sa pag-check ng attendance. Namumula ako sa pagkapahiya. First time kong napahiya, at sa kanya pa talaga! Sa klase n’ya pa! Nakakainis! Nakakahiya! Nakaka-... Ugh! Nawala ako sa mood kaya talagang nanahimik ako buong klase. Hindi ako nag-recitation which is very unusual. Kahit na may mga tanong s’ya na alam ko naman ang sagot, hindi ako nagtaas ng kamay. Naiinis ako, pero more like sa sarili ko. I let myself down at mapahiya. I may be over-reacting, pero talagang big deal sa akin eh, nagpapa-impress nga ako, tapos simpleng attendance, di ko pa agad nasabi na 'sir, present'. Bakit? Dahil kakaisip ng kung ano-ano tungkol sa kanya. When the bell rang, which meant it was time for recess, tumayo na ang mga kaklase ko at excited na lumabas para pumunta sa canteen, habang ako, matamlay na inayos ang mga gamit ko saka tumayo. Papalabas na sana ako ng pinto nang marinig ko si Mr. Mendoza na tawagin ako. "Ms. Francisco?" Lumingon ako sa kanya, "sir?" mahina kong sabi. "Is there something wrong? You seem preoccupied." Sabi n’ya, and for once, parang nagbago ang tono ng boses n’ya. Not his usual formal tone na ginagamit n’ya sa loob ng klase. His voice was soft this time. I just sighed then shook my head. "W-wala po sir." "Are you sure?" tanong pa n’ya. Marahan akong tumango. "Yes sir." Sabi ko. "Okay then. You just seem different today, hindi ka nag-recite though I'm pretty sure you knew the answer to the questions I was asking the class earlier. And you were also spacing out." "I'm sorry sir." Was all I could say. Tumango na lang s’ya. "Try to have a rest Ms. Francisco." Sabi n’ya. I just nodded to him then lumabas na ng room. Dumiretso ako sa canteen at umupo sa tabi ng bestfriend ko. Si Alice. Hindi kami pareho ng section kaya tuwing break lang kami nakakapag-bonding. "Problema?" tanong agad n’ya sa akin pagkaupo ko. Humilig ako sa balikat n’ya saka kumuha ng fries n’ya. Mabagal akong ngumuya. "Wala lang sa mood." "Huh? Himala naman, eh usually para kang naka-high kapag gan’yang galing ka sa klase ni sir Mendoza. Ano ba nangyari?" tanong n’ya at ikinwento ko naman yung nangyari. Pagkatapos kong magkwento, nalukot agad ang mukha ko nang bigla s’yang tumawa. "Hahahaha! Grabe! I think you're over-reacting bhez." Sabi n’ya na ikina-simangot ko naman. "I'm not over-reacting ok? Big deal sa akin ‘yon, napahiya ako!" "Para yun lang? Nawala ka na agad sa mood? Ano ka ba naman?! At dahil dyan sa pagka-OA mo, you missed something. Something na matagal mo nang hinihintay mangyari." Sabi n’ya. Tumuwid naman ako ng pagkakaupo at humarap sa kanya habang kunot pa rin ang noo. "Ano naman ‘yon?" "You see, hindi naman usually nakikialam si sir kung may problema man o wala man sa mood ang estudyante n’ya. Pero nakita mo naman, hindi ka lang nag-recite sa klase n’ya, naging concerned na agad s’ya sayo. Tinanong n’ya agad kung may problema ka ba o ano." "So?" sabi ko, kasi naguguluhan ako sa sinasabi n’ya eh. She rolled her eyes. "Duh?! Ring a bell?!" sabi n’ya, as if naiirita sa pagka-slow ko. Eh kung tapukin ko kaya tong bestfriend ko na to? Talino ko kaya! "Ano ba kasing ibig mong sabihin?" tanong ko na parang naiirita na rin. "Geez! Running for valedictorian, sobrang slow? Ba naman ‘yan?! Eh syempre, the fact na tinanong ka n’ya kung ano bang nangyayari sayo, at nagbago ang tono ng boses n’ya, only means he's concerned about you!" she said then giggled. I rolled my eyes. "Paano ka naman nakakasiguro dyan, aber? Eh paano naman kung concerned lang s’ya sa akin bilang estudyante n’ya?" Sabi ko na idiniin pa yung word na 'estudyante.' Binatukan naman n’ya ako. "Ano ka ba?! Wag ka ngang nega ok? Think positive! Besides, ga-graduate na tayo. Duma-moves ka naman! Ikaw din, ga-graduate ka nang wala ka man lang baon na memories with your super-duper hot crush." "Tss! Kainis ka. Porke may boyfriend ka na, patulak-tulak ka na lang sa akin, kala mo naman ganun kadaling duma-moves, nakita mong teacher natin tong crush ko." Sabi ko, pero syempre mahina lang naman yung boses namin. Nakakahiya naman kung maririnig ng ibang estudyante dito yung pinaguusapan namin. Dami pa namang chismosa sa tabi-tabi. "Eh syempre naman. Saka ikaw naman kasi eh, magkakagusto ka lang, dun pa sa mahirap ma-reach. Kung ordinaryong estudyante ba naman ‘yang ginusto mo, edi sana wala kang problema. Saka edi sana, nagka-boyfriend ka na." sabi n’ya, then I sighed. "Ewan ko nga ba bhez. Eh wala naman akong magawa, tagal-tagal ko nang may gusto sa kanya, hanggang ngayon, di pa rin mawala-wala." "At lalo pang tumitindi." "Yeah." "Hmm, oh well. Wag ka nang ma-badtrip dyan. Umorder ka na nga lang pagkain mo don! Dumating ka lang, naubos agad pagkain ko." Reklamo n’ya. Natawa naman ako. Oo nga naman, maubos-ubos na pala yung pagkain n’ya. Eh kasalanan ko ba? Eh dinaldal n’ya ako e. Tumayo na lang ako bago pa ko sipain ni bhez saka umorder ng sarili kong pagkain. After ng recess, pumasok na kami sa mga klase namin. Nawala na naman yung pagka-bad mood ko. Medyo napaisip din ako sa sinabi ni bhez na posibleng concerned sa akin si sir. Pero syempre ayokong mag-assume. Posible din kasi na ganun lang s’ya, kasi nga estudyante n’ya ako. === Natapos ang buong maghapon na nakikinig lang ako sa klase, then once in a while, nagre-recitation. Papauwi na sana ako nang madaanan ko ang parking ng school. Nakita ko si sir na papasakay ng kotse n’ya. Napahinto ako sa paglalakad at saglit na nag-isip. When I made up my mind, agad akong tumakbo papunta sa kinaroroonan ng kotse n’ya. Malapit na sana ako nang umandar ‘yon at tuluyang nakalabas sa school grounds. I groaned and hurried my way out the gate. Agad akong pumara ng taxi saka mabilis na sinabihan si manong driver na sundan yung kotse ni sir. After 15 minutes, nakarating kami sa bahay n’ya. And wow. Wow talaga. Nasa loob pa rin ako ng taxi pero kita ko naman ang bahay n’ya. Ang ganda. One-store house s’ya, pero medyo elevated sa lupa kaya mataas din kung titingnan. Very modern ang exterior, and through the gate and fences, kita ko ang magandang pagkaka-landscape ng labas. There's no doubt na mayaman si sir base pa lang sa bahay at kotse n’ya. Pati pananamit na rin, may dating na mayaman s’ya. May nagbukas ng gate at hula ko, maid n’ya ‘yon. Then umandar yung kotse papasok sa garage tapos nakita kong lumabas ng kotse si sir. Medyo nag-usap sila tapos pumasok na ng bahay si sir. Yung maid naman, papalabas ng gate. Parang may nag-snap sa utak ko kaya nagmadali kong tinanong kay manong kung magkano yung bayad, agad ko namang inabot sa kanya yung pera at di ko na hinintay yung sukli tapos nagpasalamat ako ng mabilis. Agad akong tumakbo papunta dun sa gate tapos medyo nag-slow down nang malapit na ako. Napatingin naman sa akin yung maid at para s’yang nagulat, tapos ngumiti naman s’ya eventually. Sa hula ko, nasa late 40s na s’ya. Mukha naman s’yang mabait. "Magandang hapon po." Bati ko habang nakangiti. "Magandang hapon din anak, si sir ba ang sadya mo?" diretsa n’yang tanong. Medyo nalito ako kung paano n’ya nalaman na nagpunta ako para dito para kay sir. Napakamot ako sa batok saka marahang tumango. Natawa s’ya. "Oh sige. Pasok ka na lang anak, nasa loob lang si sir." Sabi n’ya tapos lumabas na ng gate. Umikot naman ako para humarap sa kanya. "Ahh, s-saan po kayo pupunta?" tanong ko. "Ako'y uuwi na anak. Hindi kasi ako stay-in kay sir. Umuuwi din ako pagka-hapon Sige na, pasok ka na. Pakisara na lang ang gate ha?" sabi n’ya saka tuloy-tuloy na lumakad papalayo. Napatitig naman ako sa likod ni manang hanggang sa makasakay na s’ya ng jeep papalayo. After non, sinara ko na ang gate. Lumakad ako pero hindi papasok ng bahay, umikot ako pagilid sa bakuran. Ang ganda talaga. Buong lawn n’ya, nalalatagan ng Bermuda grass. Nasa ganong posisyon lang ako, patingin-tingin sa bakuran nang may marinig akong nagbukas na shower. Lumakad ako para hanapin kung san nagmumula yung sound, then huminto nang may makita akong bukas na bintana. Medyo mataas yung bintana pero abot naman kapag may tuntungan. Umikot ako sa lugar para maghanap ng upuan. May nahanap naman akong puting silya sa bandang likod ng bahay, and wow! May swimming pool pa s’ya. Imba talaga! Binuhat ko yung silya na hawak ko then itinapat ‘yon sa maliit na bintana. Sumampa ako don at sumilip sa bintana at ganun na lang ang gulat ko nang makita ko si sir na... gulp...naka-brief lang! Muntik pa kong malaglag kung hindi lang ako nakahawak at nabalanse ang sarili ko. Gosh! Di ko mapigilang manlaki ang mga mata ko. I mean, how could he possibly be even more gorgeous with every passing second? This is crazy! I was crazy! Ni hindi ko magawang kumurap. Nakatingin lang ako sa kanya na para bang naka-glue na ang mga mata ko sa katawan n’ya. His body was just perfect! His muscles are toned, he's got triceps and biceps, he's got this strong arms, perfect toned chest, and 8-pack abs. He was also tall so he's got these long toned muscles on his legs. Water was dripping down his body, and it was just so sexy! I find him so sexy. May hawak s’yang sabon at sinasabunan n’ya ang dibdib at likod n’ya, nang itabi n’ya ‘yon sa gilid at biglang hinawakan ang garter ng brief n’ya at ibaba ang brief hanggang tuluyan ‘yong mahubad mula sa katawan n’ya. Napagsalikop ko ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng bibig ko. Gusto kong pumikit pero hindi ko magawa. Gusto kong kumurap pero parang may nakatukod na kung anong invisible sa mga mata ko na hindi ko magawang igalaw ang mga mata ko. It was the first time... it was actually the first time I've seen a man's 'you know'. And oh my God! It was freaking me out! His was so... big! I was still staring down at him nang parang maging stiff ang katawan n’ya. Parang slow motion ang pangyayari nang makita kong papalingon s’ya sa bintana. Parang naramdaman n’yang may nanonood sa kanya, rudely eavesdropping while he was taking a shower! I just knew he couldn't see me at agad akong yumuko para magtago pero nauntog ako sa pader sa kagustuhang hindi n’ya ako makita. Pagkauntog ng ulo, para naman akong nag-bounce sa pader dahil umuga ang silyang tinutuntungan ko at nag-shake iyon hanggang sa mahulog ako sa lupa. "Ow!" Shet! Ang sakit! Ang taas ng pinanggalingan ko! Hanep! Ang sakit ng pwet ko! Dahan-dahan at pinipilit kong tumayo nang bigla kong marinig ang boses n’ya, saying 'sino ‘yan?!' at kasunod ang pagbukas at mabilis na pagsara ng pinto na nagsasabi sa aking... papalabas na s’ya ng bahay! Parang biglang nawala ang sakit ng pang-upo ko saka nagmamadaling tumayo at tumakbo papunta sa gate! Mabilis ko ‘yong binuksan at di na nag-abalang kabigin pa ‘yon pasara saka mabilis na tumakbo palabas at tumakbo sa kalsada. Hindi ako nag-dare na lumingon papalikod sa takot na baka nakalabas na s’ya ng bahay at mamataan n’ya ang mukha ko. 'Cause if he did, I'm so freakin' dead!