คืนแห่งการประชดและความใกล้ชิดที่เกินคาด
ที่ผับประจำของกลุ่ม
ดนตรีดังกระหึ่มและผู้คนเบียดเสียดกันเต็มฟลอร์ อาร์ต ตรงดิ่งไปที่เคาน์เตอร์บาร์ทันทีที่มาถึง สั่งเหล้าราคาแพงหลายช็อตแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะมุมวีไอพีที่ไซม่อนมักจะจองไว้
"ดื่ม! ดื่มเข้าไป! มึงต้องดื่มด้วยไซม่อน!" อาร์ตยื่นแก้วเหล้าให้เพื่อน แต่ไซม่อนปฏิเสธ
"กูไม่ดื่มวันนี้ มึงดื่มไปคนเดียว" ไซม่อนพูดพลางเหลือบมอง โนวา ที่นั่งตัวเล็กอยู่ข้าง ๆ
โนวานั่งเงียบ ๆ มือประสานกันอยู่บนตัก เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัดกับเสียงเพลงที่ดังจนแก้วหูอื้อ และแสงไฟวูบวาบที่ทำให้ภาพเบลอไปหมด
"ทำไมมึงไม่ดื่ม! หรือมึงกลัวใครจะว่ามึงไม่หล่อเหรอวะ!" อาร์ตหัวเราะเยาะ "หรือมึงกลัว ไอ้เด็กใหม่ คนนี้จะเอาเรื่องมึงไปฟ้อง อาจารย์ลี!"ยังไม่ไม่วายไปพูดแขวะอาจารย์
"หุบปาก!" ไซม่อนตวาดเสียงแข็งใส่เพื่อน "มึงจะดื่มก็ดื่มไป อย่าลากคนอื่นมาเกี่ยว"
อาร์ตเงีย
