Episode-16
พี่คิม:" เดี๋ยวกูจะลุกไปตบให้คว่ำเลย!"เค้าชี้หน้าฉันผ่านกระจก
เรา:" แล้วใครให้กวนก่อนล่ะ " ฉันเลิกคิ้วถามเค้าไปบ้าง
พี่คิม:" เดี๋ยวนี้มีเลิกคิ้วนะอีเด็กผี " ลุกขึ้นนั่งชี้หน้าฉันผ่านกระจก
เรา:" อิเด็กผีๆ" ฉันนั่งล้อเลียนเค้าแบบเบาๆขืนดังก็โดนตบคว่ำกันพอดี555
เรา:"นี่..พี่คิมทำไมถึงห้ามไม่ให้หอมไปยุ่งกับเด็กพี่ " ฉันหันหน้าไปถามเค้าที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง
พี่คิม:" เป็นห่วงเด็กกูดิ ขืนมึงไปตบเค้าหน้าเละขึ้นมาทำไง " พูดออกไปทางติดตลกนิดๆ
เรา:" แล้วไม่เป็นห่วงหอมบ้างหรือไง "
พี่คิม:" .... "
เรา:" อืม...เข้าใจแล้ว " ฉันพูดแล้วหันหลังให้เค้าแบบเดิม
ฉันมันก็แค่คนที่ชอบเค้าแหละว่ะ ไม่ใช่เค้าที่ชอบฉันสักหน่อย ไม่ได้มีผลประโยชน์เหมือนเด็กๆเค้าด้วยนิ ฉันไม่มีสิทธ์เรียกร้องให้เค้ามาสนใจหรือเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น ฉันเข้าใจดี
เรา:" อะไร " ฉันทำหน้างงถามพี่คิมไปเมื่ออยู่ๆเค้าก็
