รุ่นพี่ที่รัก NC+20

รุ่นพี่ที่รัก Ep10

Episode-10

10.30

เรา:"อื้อ.."ฉันลืมตาขึ้นมาเพราะแสงแดดผ่านผ้าม่านี่เข้ามาแยงตา

เรา:" ปวดหัวจังว่ะ!" ฉันทุบหัวตัวเองสองสามทีเพราะความมึนแล่นเข้ามาอย่างหนัก

อึก!

อุ้บ!

อยู่ๆฉันก็รู้สึกอยากอ้วกขึ้นมาเสียดื้อๆจนต้องรีบลุกลงมาจากเตียงเพื่อไปอ้วกในห้องน้ำ แต่มันไม่ทันแล้วฉันอ้วกออกมาตั้งแต่ลงจากเตียงได้จนถึงห้องน้ำ..

อุ๊บบ

โอ๊กก

อ้วกก

ตอนนี้ฉันนั่งอ้วกอยู่ที่ชักโครกแบบเอาเป็นเอาตาย อาการมึนหัวตีขึ้นมาหนักกว่าเดิมจนกลายเป็นปวด แดกเชี้ยอะไรเข้าไปว่ะ!

เรา:" แดกอะไรเข้าไปว่ะเนี้ย..." นั่งกุมขมับจ่ออยู่ที่ชักโครกพร้อมเมื่อไรอ้วกเมื่อนั้น อ่างล้างหน้าก็มีแต่ขี้เกียจยืนชักโครกนี้แหละนั่งสบาย

ฉันนั่งอ้วกอยู่ในห้องน้ำเกือบ10นาทีจนแสบคอไปหมด

"เป็นไงฤทธิ์น้ำองุ่นมึง"

เรา:" เชี้ยย! พะ..พี่คิมเข้ามาในห้องหอมได้ไงเนี่ย ! " ทันทีที่ฉันออกมาจากห้องน้ำก็เจอพี่คิมยืนพิงขอบประตูที่เชื่อมระหว่างห้องนอนกับห้องนั่งเล่นอยู่.

พี่คิม:" ห้องมึง " เค้าเลิกคิ้วถามฉัน

เรา:"ก็ใช่นะสิห้อง...ห้องใครว่ะ! " เมื่อฉันหันไปมองรอบๆห้องนี้ไม่ใช่ห้องฉันห้องฉันไม่ใช่สีเทาแบบนี้

แล้วห้องใครกัน!

พี่คิม:" ห้องกูไง! "

เรา:" แน่ะๆ แอบพาเค้าเข้าห้องคิดอะไรกับเค้าอยู่ใช่ม๊าาา " ฉันขยิบตาให้เค้า

พี่คิม:" คิดว่ากูควรทำอย่างไงกับมึงดีที่ทำห้องกูเลอะอ้วกมึงเต็มไปหมดขนาดนี้ไง "

เค้าพูดพรางมองไปที่พื้นที่มีอ้วกเราเต็มไปหมด

เรา:" อุ๊ย! บ้าจริง!ใครกันมาอ้วกเลอะเทอะแบบนี้! " ทำหน้าครุ่นคิด

พี่คิม:" กูควรทำยังไงกับมึงดี!" เค้าเท้าเอวมองฉันที่สภาพตอนนี้นั้นดูไม่ได้

เรา:" ก็หอมไม่รู้นิ มาอยู่นี้ยังไงก็ยังไม่รู้เลยแถมตอนนี้ก็ปวดหัวมากด้วย " ฉันทำท่าเอามือกุมหัวหวังให้เค้าเห็นใจ

พี่คิม:" จำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยสักเรื่องว่างั้นสิ?"

เรา:" อือ.." ฉันทำหน้างงตอบเค้าไปก็ฉันไม่รู้จริงๆนิรู้ก็แค่ตอนที่นั่งกินน้ำองุ่นกับยัยวาแค่นั้นแล้วก็ไม่รู้อะไรอีกเลย.

พี่คิม:" แหง๋สิ เมาหัวราน้ำขนาดนั้นจะไปรู้อะไร! "

เรา:" เมา? เมาที่ไหนกันหอมไม่ได้กินเหล้าสักหน่อย "

ใช่ฉันไม่ได้กินเหล้าจะเมาได้ยังไงกัน!

พี่คิม:" แล้วแดกอะไร "

เรา:" กินไม่ได้แดก! ". ฉันเถียงเค้าไป

พี่คิม:" กูถามว่าแดกอะไรไป! " เขาพูดเสียงดังกว่าเดิมจนทำให้ฉันต้องรีบตอบเขาไป.

เรา:" แดกน้ำองุ่นไง! "

เพลี้ย!

โอ๊ะ!

ทันทีที่ฉันพูดจบเค้าก็เดินเอามือตบมาที่ปากเราทันที

พี่คิม:" พูดแดกกับใคร!" จ้องหน้าฉันเขม็ง

เรา:"เอ้าก็พี่ไง! " ฉันเอามือลูบปากตัวเองเบาๆเจ็บนะตีมาได้!

พี่คิม:" กูพูดกับมึงได้แต่มึงพูดกับกูไม่ได้!"

เรา:" อะไรว่ะ!" ฉันเอามือเกาหัวตัวเองแบบงงๆ

แบบนี้ก็ได้หรอว่ะ! มาตราการไหนของเค้ากัน!

พี่คิม:" แล้วเป็นไงฤทธิ์น้ำองุ่นมึง " ก้มมองร่างกายเรา

เรา:" น้ำองุ่นมีฤทธิ์ด้วยหรือไง " ฉันถามเค้าไป

พอเค้าได้ยินแบบนั้นเค้าถึงกับเอามือกุมขยับแล้วถอนหายใจออกมา

ก็ฉันสงสัยจริงๆน้ำองุ่นมีฤทธิ์ด้วยหรือไง

พี่คิม:" โง่จริงหรือแกล้งโง่?"

เรา:" โง่จริง " ฉันตอบออกไปพร้อมยิ้มแห้งๆกระชากใจ ก็ฉันโง่จริงๆนี้หว่า..

พี่คิม:" น้ำองุ่นที่มึงแดกหน่ะมันคือไวท์เข้าใจนะ! " เข้าพูดพรางเดินออกไปจากห้องนอนแล้วไปนั่งที่โซฟา

เรา:" ไวท์ก็คือเหล้าไม่ใช่น้ำองุ่น " ฉันเดินออกไปหาเค้าพร้อมเข้าไปนั่งข้างๆ

ฉันไม่เข้าใจอยู่ดีน้ำองุ่นก็คือน้ำองุ่นจะเป็นไวท์ได้ไง!

เค้าหน่ะมั่ว! โง่แล้วยังแอ๊กแกล้งฉลาดอีกแฟนฉัน!

พี่คิม:" อ่า...ถ้ามึงว่างๆนะมึงก็เข้ากูเกิ้ลไปดู นะ" เค้าทำหน้าเหนื่อยใจแบบสุดๆออกมา

เรา:" เมื่อคืนหอมเมามากหรอ..แล้วทำอะไรลงไปบ้างอะ."ฉันถามเค้าออกไปเพราะฉันนึกไม่ออกจริงๆ

พี่คิม:" ถ้าว่างๆก็ตรัสรู้เอาเอง " หันมามองค้อนใส่ฉันแล้วหันไปเล่นโทรศัพท์ต่อ

เรา:" แล้วพี่ไม่ว่างบอกหรือไง...รู้แท้ๆ " ฉันบ่นอุ้บอิ้บอยู่ข้างเค้า

พี่คิม:" ถึงว่างกูก็ไม่บอก! ตอนนี้นะมึงบอกกูมาก่อนว่าจะทำยังไงกับอ้วกของมึง ! " วางโทรศัพท์ลงแล้วหันมามองฉัน

เรา:" เอ่อ...ทำความสะอาดไง..แต่หอมขอไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวมา " พูดพรางลุกขึ้น

พี่คิม:" มึงไม่มีคีย์การด์ "

เรา:" แล้วอยู่ไหน แล้วกระเป๋าหอมละ" ฉันหันไปถามเค้า

พี่คิม:" กูจะไปรู้กับมึงหรือไง! "เค้าดุฉัน

เอ้า!! แล้วมันอยู่ไหนว่ะ

เรา:" ขอยืมโทรศัพท์โทรเข้าเบอร์หน่อยค่ะ " เดินไปนั่งข้างๆเค้า

พี่คิม:" นู้น เครื่องนู้น " เค้าชี้ไปที่โทรศัพท์เครื่องที่มันเหมือนโทรศัพท์บ้านที่วางอยู่ข้างทีวี

เรา:" หวงเบอร์อีก!" ฉันบ่นอุ้บอิ้บๆแล้วเดินไปที่โทรศัพท์

อุตส่าจะใช้โอกาสนี้ได้เบอร์เค้าเสียหน่อย รู้ทันอีก!

เราก็จัดการโทรเข้าเบอร์เราไม่นานนักก็มีคนมารับ

เรา:" ฮาโหล..นี่น้ำหอมนะ "

....:" เออ..อีหอมนี้กูโฟร์กระเป๋ามึงอยู่ที่กูนะเมื่อคืนมึงลืมไว้บนรถ.."

เรา:" เอามาให้หน่อยดิจะเอาคีย์การด์เข้าห้อง"

โฟร์:" ตอนเย็นๆตอนนี้กูไม่ว่างออกมาธุระกับแม่อยู่ "

เรา:" แล้วกูจะเข้าห้องยังไง "

โฟร์:" กลับบ้านสิอิควาย..กูขับรถก่อนแค่นี้แหละ..."

อะไรว่ะ!

ต่อไปไม่เข้าแม่งแล้วผับเนี้ยออกมาแล้วเอ๋อไปหมด...

ฉันเดินหน้ามุ้ยไปนั่งข้างๆพี่คิม

พี่คิม:" เป็นไง"

เรา:" อยู่ที่เพื่อนค่ะ "

พี่คิม:" มึงก็ลงไปขอคีย์การด์สำรองข้างล่างสิ ".

อือ..ก็จริงนิหว่า

เรา:" ไม่เอาอ่ะ ขี้เกียจ "

พี่คิม:" แล้วเพื่อนมึงจะเอามาให้ตอนไหน"

เรา:" เพื่อนจะเอามาให้ตอนเย็นแต่ตอนนี้หอมก็เข้าห้องไม่ได้หน่ะสิ แต่ก็ไม่เป็นไรอยู่ห้องพี่ก็ดีเหมือนกัน " ฉันหันไปขยิบตาให้เค้าพร้อมทำหน้าเซ็กซี่ๆ

พี่คิม:" ใช่ดีเลย...มึงจะได้ไปทำความสะอาดอ้วกของมึงไง...ไป" เค้ามองหน้าฉันพร้อมชี้ไปในห้องง

เรา:" ค่ะ! จะไปแล้วค่าจะทำให้สะอาดกริ๊บเลยเบบี๋" ฉันพูดพรางลุกขึ้นยืนแล้วรวบผม

5นาทีผ่านไป

อุ้บ!

มะ...ไม่ไหวแล้ว!

อ้วกก!

โอ้กก!

ฉันไม่รู้ว่าฉันจะมาทำให้มันสะอาดขึ้นหรือเลอะขึ้นกว่าเดิมกันแน่..

พี่คิม:" เวรเอ้ย! " พี่คิมเดินเข้ามาในห้องเมื่อเห็นสภาพเราที่นั่งอ้วกอยู่ขณะที่กำลังเช็ดอ้วกอันเก่าของตัวเองเขาก็สบถออกมาทันที.

อ้วกอันเก่ายังไม่หายอ้วกอันใหม่มาอีกแล้ว..

บัดซบจริงๆเลย!

พี่คิม:" กูให้มึงมาทำความสะอาดอ้วกไม่ใช่ให้มึงมาอ้วก! "

เรา:" ก็...มันเหม็นนิทนไม่ไหว..แฮร่." ฉันหันไปยิ้มแห้งๆให้เค้าด้วยความสำนึกผิด.

ฉันไม่ได้ตั้งใจ

พี่คิม:" พอเลย..มึงออกไปรอข้างนอกเลย " เค้าชี้ให้เราออกมาจากห้องนอน

เรา:" ที่รักจะทำเองหรอ " ฉันถามเค้าเพราะถ้าฉันไม่ทำแลุ้วใครจะทำ

พี่คิม:" มึงบ้าหรือไง มึงยังทนกลิ่นอ้วกตัวเองไม่ได้เลยแล้วกูจะทนได้หรือไง "

เรา:" แล้วใครจะทำล่ะ " ฉันถามเค้าไปพร้อมมองไปที่อ้วกของตนเอง..

แค่มองก็จะอ้วกอีกแล้ว..

พี่คิม:" เดี๋ยวกูจ้างแม่บ้านข้างล่างมาทำ" เขาพูดพรางเดินออกไปจากห้องนอนซึ่งฉันก็เดินตามออกมา

เรา:" ไม่เอาให้เขามาทำความสะอาดอ้วกหอมเนี่ยนะ..เกรงใจเขาเดี๋ยวหอมทำเอง.." ฉันเดินออกมาบอกเค้า...ขนาดอ้วกฉันเองฉันยังเป็นขนาดนี้เลยแล้วคนอื่นละ.

พี่คิม:" ยิ่งมึงทำมันก็จะยิ่งเลอะนะสิอีเด็กผี! "

เรา:" แหม๋..ปากดีแบบนี้ขอจูบสักสองสามทีได้ป่ะ "

พี่คิม:" หึ..ถ้าได้ลองเมื่อไหร่กูรับรองเลยว่าไม่ใช่แค่สองสามทีแน่." เค้าพูดพรางเดินเข้ามาหาเราช้าๆพร้อมสายตาซาดิส์สุดๆ

เรา:" อะ..เอ่อ...หอมว่าเดี๋ยวหอมรีบไปทำความสะอาดก่อนดีกว่านะ " ฉันพูดติดๆขัดๆแล้วรีบวิ่งเข้ามาในห้องนอนเพื่อมาทำความสะอาด

สายตาหื่นขนาดนั้นใครมันจะอยู่ให้เค้างาบว่ะ ถึงฉันจะชอบเค้าก็เถอะ

กรี๊ดดด

กูไม่น่าไปเล่นกันมันเลย!

หลังจากนั้นฉันก็ฝืนทำความสะอาดจนเสร็จตั้งแต่ห้องนอนยันห้องน้ำ ทำฉันแทบเป็นลม!

ส่วนพี่คิมนั้นเค้ายืนพิงประตูมองฉันอย่างสบายใจ..

สุดท้ายฉันก็ต้องลงไปขอคีย์การด์สำรองเพราะฉันต้องอาบน้ำแล้วฉันก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ด้วย..

12:29

ตอนนี้ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยหมดแล้วเลยจะไปกินข้าวแต่ขอแวะไปชวนที่รักฉันสักหน่อย..

ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้องของพี่คิม ฉันยืนง้างมือเต็มทีเตรียมที่จะเคาะประตู

พรึ่บ!

โป๊ก!

เชี้ย!

ฉันรีบชักมือกลับอย่างไวเพราะจังหวะที่ฉันง้างจะเคาะประตูนั้นพี่คิมเปิดประตูออกมาพอดีทำให้กำปั้นหนักๆของฉันกระแทกเข้าที่หน้าของเค้าจังๆ

เรา:" ไอ่มือไม่รักดี!" ฉันบ่นใส่มือตัวเองเบาๆพร้อมตีไปหนึ่งที

พี่คิม:" เล่นบ้าอะไรของมึงห่ะ!" พี่คิมเอามือลูบหน้าตัวเองหนึ่งทีแล้วเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มเหมือนกำลังเก็บอารมณ์

เรา:" คือ หอมขอโทษไม่รู้ว่าพี่จะออกมา "

พี่คิม:" บ้าชิบ! ละมีอะไร " เค้าถามออกมาอยากห้วนๆ

เรา:" จะมาชวนพี่ไปกินข้าว "

พี่คิม:" กูมีธุระ " พูดพร้อมปิดประตูแล้วเดินออกไป

เราก็เดินตามเค้ามา

เรา:" ที่ไหนคะ ให้หอมไปด้วยได้มั้ยหอมไม่มีอะไรทำมันเหงา "

พี่คิม:" กูไปทำงาน "

เรา:" งาน? งานอะไรคะ " ฉันถามเค้าออกไปอย่างเค้าหน่ะทำงานด้วยหรือไงคนเค้ารู้กันทั่วว่ารวยขนาดไหนไม่จำเป็นเลยที่เค้าจะต้องทำงาน

พี่คิม:" สัก " เค้าพูดมาแค่นั้นก่อนจะเดินเข้ามาในลิฟท์ซึ่งฉันก็เดินตามมา

เรา:" อ่อ..หอมขอไปด้วยได้มั้ย นะนะ " ฉันหันไปอ้อนเค้าเพราะฉันอยากไปจริงๆอยู่คอนโดก็ไม่มีอะไรทำโทรศัพท์ก็อยู่ที่เพื่อนอีก

พี่คิม:" ไม่ให้ไป " เค้าหันมาบอกฉันก่อนจะเดินออกจากลิฟท์

เรา:" นะพี่คิมนะ..สัญญาจะไม่ดื้อไม่ซนด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญ ". ฉันชูสามนิ้วออกมาพร้อมทำท่าขึงขัง

พี่คิม:" เด็กผีอย่างมึงอะนะไม่ซนกูเชื่อตาย! "

เรา:" โถ่..ไม่ซนจริงๆหอมอยู่คอนโดก็เหงาไม่มีอะไรทำโทรศัพท์ก็ไ่ม่มีเล่นนะๆเบบี๋ " ฉันยืนอ้อนเค้าพร้อมทำตาปริบๆ

พี่คิม:" พ่อมึงนะสิเบบี๋อะ " เค้าดุฉัน

เรา:" ใช่พ่อของลูกด้วยแหละ คนนี้ " ฉันยิ้มตอบเค้าไปพร้อมเอานิ้วจิ้มที่หน้าอกของเค้า

กรี๊ดดด เขินว้อยยย

.

.

.

.