2
2239 Words
“เฮ้ย เฮ้ย เบ็น !!! นายมาดูนี่”
“อะไรของมรึงเนี่ย!!! นายเห็นไหมว่าฉันทำงานอยู่ นายว่างใช่ไหมมาช่วยฉันเคลียงานตรงนี้เลย”นาโช่ที่ได้ยิน ถึงกับถอนหายใจดังๆ
“ไม่ว่าง!!! พอดีกำลังเช็คความเคลื่อนไหวของคุณกั้ง ให้คุณมาร์ตินอยู่นายเห็นหรือเปล่า”
เบ็นถึงขั้นสะตั๊นกับสิ่งที่นาโช่พูด มันพูดว่า เขาหยุดและวางเอกสารแล้วเท้าเอวถาม
“พูดใหม่อีกทีสิ นายทำไรอยู่นะ”
“อ้าว!!! อยู่ดีๆ นายก็หูตึงสะงั้นเหรอเบ็น ฉันบอกว่าฉันกำลังเช็คความเคลื่อนไหวของคุณกั้งให้คุณมาร์ตอนอยู่ นายอายุพึงจะ 30 กว่าๆ หูก็เริ่มจะไปแล้วนะ เบ็น”
เบ็นจ้องมองไปที่ใบหน้าของนาโช่ที่มันยังไม่รู้ตัว ในสิ่งที่มันได้พูด
“นายมานี่สิ พอดีตอนนี้ขาของฉันก็เริ่มรู้สึก ตึงๆ เหมือนกัน มาช่วยบริหารขาให้ฉันหน่อย พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยได้ยืดเส้นเท่าไหร่ มาเป็นคู่ซ้อมให้ฉันที”
“แหม แหม่ ขนาดไม่ได้ บริหารนะ เมื่อคืนก่อนมาที่นี้ฉันยังได้ยิน เสียงดังมาจากห้องข้างๆ ท่าทางคงจะตึงมากนะ เสียงดังทะลุมาห้องฉันดัง ป๊าบ ๆ ป๊าบๆ ฉันล่ะกลัวผนังห้องจะพัง นายก็เบาๆ หน่อยเว้ย!!! สงสารคนข้างห้องเขาบ้าง”นาโช่พูดจบเบ็นถึงกับของขึ้น
“ถามจริงเถอะวะ!! ไม่มีเรื่องไหนที่คนอย่างนายจะพลาดเลยใช่ไหม ฉันละอยากจะรู้ตอนแม่ของนายท้อง ท่าทางแม่ของนายคงจะชอบกินเผือก ลูกออกมาถึงได้ชอบเผือกเรื่องของชาวบ้านแบบนี้”
“อ้าว!!! ไอ้นี่ ลามปามถึงบุพการีฉันแล้วนะ”เบ็นถึงกับส่ายหน้าให้กับนาโช่ ตอนนี้เขารู้สึกเริ่มที่จะเบื่อมันจริงๆ
“สรุปนายอยากรู้หรือเปล่าว่าคุณมาร์ตินคอมเม้นต์อะไรคุณกั้ง”
“อือ...ว่ามาสิ”
“แหม่ !!! ทีเมื่อกี้ทำเป็นไม่อยากรู้ พอตอนนี้อยากรู้เฉยเลยนะ”
“สรุปว่านายจะบอกไหม ถ้าไม่ฉันจะได้ไปทำงานต่อ”
“อ๊ะ !!! มาดูนี่สิ สิ่งที่นายไม่คิดว่าจะได้เห็น”
“เฮ้ย !!! คุณมาร์ตินเราเขาเอาจริงๆ เหรอวะ”
“จริงไม่จริงไม่รู้ แต่งานนี้ฉันว่าสนุกแน่”
เขาก็อยากจะรู้คุณมาร์ตินผู้ซึ่งไม่เคยจีบใครจะใช้ อะไรไปจีบคุณกั้ง แค่คิด ต่อมเผือกก็ทำงานสั่นระริก นาโช่ยักคิ้วให้กับเพื่อน
ตะนอยกับกั้งได้เดินทางกลับมาที่โรงแรมได้สักพัก เพราะอากาศมันเริ่มร้อน ๆ ไม่ไหวพวกเธอสู้แดดที่นี้ไม่ได้
“กั้ง คืนนี้เราสองคนลองขึ้นไปด้านบนกันไหม เขาบอกว่ามีร้านอาหารที่สามารถมองวิวรอบๆ ดูไบได้ทั่วเราไปนั่งฟังเพลงกันชิวๆมองผู้ชายเพลินๆดีไหมกั้ง”
“แล้วแต่แกสิ ฉันยกทริปนี้ให้แกอยู่แล้ว”
“ขอบใจนะคะ คุณชะนีเพื่อนเลิฟ”กั้งได้แต่ส่ายหน้าและหัวเราะเบาๆ ให้กะเทยได้ปลดปล่อยบ้างก็ดี จวบจนถึงช่วงเวลาพลบค่ำในบรรยากาศยามค่ำคืนของดูไบเมืองแห่งแสงสี
“ว้าว ว้าว บรรยากาศดีเว่อร์ โห้ว !!! กั้ง มองจากตรงนี้เห็นเกือบทุกมุมของที่นี่เลยกั้งมาดูสิ”
“เดี๋ยวสิ เราควรจะหาที่นั่งก่อนไหม!!!”กั้งคุยกับพนักงานของที่นี้ จนได้มุมที่พอจะหลบเลี่ยงผู้คนมากมายได้
“ตะนอยแกมาสั่งอาหารเลยว่า จะทานอะไร”กั้งที่มองบรรยากาศไปรอบๆ จนสายตาไปปะทะเข้ากับใครคนหนึ่งที่เธอพึ่งเจอเมื่อเช้า
นาโช่ก็มองรอบๆ เช่นกัน อ้าว!!! คุณกั้ง นาโช่จึงสะกิดเบ็น ที่กำลังยืนสั่งเครื่องดื่ม
“เบ็น !!! โน่นไงสาวสวยที่เจ้านายให้ไปสอบถามเมื่อเช้า”
“สวยจริงๆ สมแล้วที่เป็นดาราเลยวะ” เบ็นรู้สึกแล้วว่าทำไหมคุณมาร์ตินถึงสนใจ
“แล้วนั่นเขามากับใครวะ เห็นมีผู้ชายมาด้วย”
“คนนั้นผู้จัดการของเขา ชื่อตะนอย”
นาโช่คิดอะไรสนุกๆช่วงรอคุณมาร์ตินนัดเจอกับคุณลูอิส เพื่อนสนิทที่เดินทางมาเปิดตัวนาฬิกาแบรนด์ดังด้วยเช่นกัน
ลูอิสนั่นได้โทรเรียกมาร์ตินขึ้นมาทานข้าวและมานั่งฟังเพลงกัน เพื่อนรักที่ช่วงนี้ไม่ค่อยจะได้เจอกัน ต่างคนต่างมัวยุ่งกับการทำงาน
“ไง!!! ไอ้เสือ เงียบเลยนะ ไม่คิดจะโทรหาฉันเลย”มาร์ตินมองเห็นตั้งแต่ลูอิสเดินควงสองนางแบบคนดังเดินเข้ามาภายในร้านอาหาร
“สวัสดีคะ คุณมาร์ติน พอลล่านะคะยินดีที่ได้รู้จักคะ” พอลล่าส่งสายตาเชิญชวนไปให้ยังมาร์ติน มาร์ตินได้แต่พยักหน้า ส่วนใบหน้าเรียบเฉยม่บ่งบอกอะไรทั้งนั่น
“สวัสดีคะ ลิเลียน่ายินดีที่ได้รู้จักคะคุณมาร์ติน”
“หวัดดีครับ ไง!!!ควงมาสองเลยนะ ลูอิส”
“เปล่า!!!ฉันหามาให้แกคนหนึ่ง เห็นช่วงนี้ท่าทางจะเครียด เลยหาคนมาช่วยผ่อนคลาย นั่งกันครับสาวๆ”
พอลล่าจัดการนั่งตรงข้างๆชิดกับมาร์ติน พร้อมกับส่งยิ้มที่สวยที่สุด
“ตามสบายเลยนะครับ”
“แกสั่งอะไรมารึยัง ลูอิส”
“ฉันสั่งมาละสาวๆ อยากจะสั่งอะไรเพิ่มก็สั่งได้เลยนะครับ งานนี้เจ้าของโรงแรมเขาจัดให้ไม่อั้นครับ”
นาโช่นั่นเดินมาที่โต๊ะของกั้งพร้อมกับเบ็น ที่เขาชักชวนมาทำความรู้จัก อนาคตว่าที่นายหญิงของตระกูลคนใหม่แน่ๆเขานั้นสัมผัสได้
“สวัสดีครับคุณกั้ง ขึ้นมานั่งฟังเพลงด้านบนเหมือนกันเหรอครับ”
“คะ กั้งมากับตะนอย ตอนนี้คงจะเดินไปดูวิวตรงมุมโน่นคะ”
“แล้วพวกคุณมากับเจ้านายเหรอคะ”
กั้งมองหาใครอีกคนซึ่งเมื่อเช้าเธอมองหน้าไม่ค่อยชัด เห็นแต่ระยะไกลๆ
“ครับผมมากับคุณมาร์ติน แต่คุณมาร์ตินคุยธุระอยู่กับเพื่อน ตรงห้องVIP ตรงโน้นครับ”
“อ้าว!!! ที่นี้มีห้องVIP ด้วยเหรอคะ กั้งไม่เห็นพนักงานบอกเลย พวกคุณจะมานั่งด้วยกันไหมคะช่วงรอเจ้านายของคุณ”
“ไม่เป็นไรครับพวกผมแวะมาทักทายด้วยเฉยๆ ครับ”เบ็นตอบ
“เมื่อกี้พวกผมเห็นคุณกั้งเดินเข้ามา พวกผมเลยมาต้อนรับแทนเจ้านาย เชิญคุณกั้งตามสบายครับ มีปัญหาอะไรเรียกพวกผมได้นะครับ”
ตะนอยที่หันกลับมาเห็นกั้งพูดคุยอยู่กับใคร เลยรีบเดินมาดูแต่นาโช่กับเบ็นนั่นได้เดินกลับไปแล้ว
นาโช่ เบ็นเดินไปยังห้องvip ที่คุณมาร์ตินอยู่และทำการเคาะประตูเบาๆ
“คุณมาร์ตินครับ” พร้อมกับกระซิบ “คุณกั้งเธออยู่ที่นี่”
ซึ่งข้างๆ คุณมาร์ตินก็มีนางแบบหุ่นสะบึ้มอยู่ด้วยงานนี้ ถ้าคุณกั้งมาเจอเขาว่าคะแนนหายตั้งแต่ยังไม่ทันได้จีบแน่ๆ
“เขาอยู่ตรงไหนมากับใคร”มาร์ตินที่ตื่นเต้นจนแสดงออกมาทางสีหน้าลูอิสได้ยินเพื่อนของเขา ทำหน้าตกใจและตื้นเต้น
“ใคร!! ใครมาที่นี่เหรอ”
“คนรู้จักกันนะ” มาร์ตินที่ยังไม่อยากแนะนำให้ เพื่อนรักรู้จักเดี๋ยวมันจะต้องแซวเขาแน่ๆ และเรื่องนี้จะต้องถึงหูมาดามใหญ่ของตระกูลกุสโซ่อย่างแน่นอน ยิ่งรายนั้นพยายามจะจับให้เขาแต่งงาน
“เฮ้ย!!! จริงดิ งั้นชวนเขาเข้ามาในห้องนี้สิ ห้องออกจะกว้าง นาโช่ไปเรียกเขาเข้ามาเลย”
“เฮ้ย!!! อย่าดีกว่า ปล่อยเขาอยู่ตรงนั่นดีแล้ว” มาร์ตินที่พยายามปัด ไม่ต้องการให้ลูอิสเจอ แต่พอหันไปเจอสายตาลูอิส
“นายมีอะไร ที่ปิดบังไม่ให้ฉันรู้หรือเปล่า นายมีพิรุธนะมาร์ติน”
“เปล่า ฉันแค่เกรงใจเขา กลัวเขาไม่สนุกปล่อยเขานั่งตรงโน่นนะดีแล้ว”
ลูอิสมองม่ได้เขาต้องรู้ให้ได้ว่าใคร ทำไมเพื่อนเขาทำตัวมีลับลมคมใน เป็นเพื่อนกันมาก็นานและอย่างมันมีเพื่อนไม่กี่คน มีเหรอถ้าอยู่แวดวงนางแบบดารา เขาจะพลาด
“ไป ไป นาโช่ ไปเรียกเขามา บอกเขาว่าฉันเชิญ”
มาร์ตินได้ยินคำสั่งเพื่อนแล้วเริ่มคิดหนักเอาละสิ งานเข้าตั้งแต่ยังไม่ทันจะได้ลงมือจีบซวยแล้ว บรรลัยแล้วหละงานนี้
“เออ...คุณพอลล่า คุณช่วยขยับไปนั่งตรงโน้นได้ไหมครับ พอดีเดี๋ยวเพื่อนผมจะเข้ามา”
พอลล่าถึงกับทำหน้าสงสัย ก็แค่เพื่อนทำไม มันมีปัญหาอะไรตรงไหน
“อ้าว !!! นั่งตรงนี้ไม่ได้เหรอคะ ทำไม”
มาร์ตินคอยแต่ชะเง้อมองไปยังด้านนอกมาหรือยัง ใจเขาก็ลุ้นให้นางแบบขยับออกไปสักที
“ไปนั่งตรงนั้นเถอะนะครับ นั่งข้างลิเลียน่าเถอะครับ ผมขอร้อง”
นาโช่ที่เดินไปหากั้งที่โต๊ะอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาเจอกับสายตาที่ขนลุกเหมือนเช่นตอนเช้า แต่เขากลับดึงเบ็นมายืนข้างๆ เป็นไม้กันเขาออกจากคุณตะนอย
“เออ...คุณกั้งครับ คุณมาร์ตินให้ผมเชิญคุณกั้งไปนั่งด้านในห้อง VIP ครับ และคุณด้วยนะครับคุณ ตะนอย”
“เออ...ไม่เป็นไรดีกว่าคะ กั้งนั่งตรงนี้ก็ได้คะ” กั้งปฏิเสธออกไป
แต่ด้วยความอยากรู้ของตะนอย เมื่อเช้าเธอเห็นหน้าระยะไกลๆ ยังไม่ได้เห็นใบหน้าไม่ชัด เลยอยากจะขอดูหน้าใกล้ๆ สักหน่อยดีกว่าตะนอยจึงสะกิดกั้ง
“ไปสิคะ กั้งแกไปเถอะ คุณมาร์ตินเขาอุตส่าห์ชวนอย่าเสียมารยาท”กั้งหันไปมองหน้าตะนอย แล้วส่งสายตาดุปรามไปให้เพื่อน
“เดี๋ยวแล้วแก!! จะไปยุ่งอะไรกับเขา”
“ก็ฉันอยากเห็นหน้าเขาชัดๆไงหรือว่าแกไม่อยากเห็น” พูดเสร็จตะนอยก็ลุกขึ้น กั้งมองอีกทีก็เห็นเพื่อนสาวเธอเดินไปโน้นแล้วตะนอยเดินนำกั้งไป พร้อมนาโช่และเบ็น
มาร์ตินเห็นกั้งเดินมาก็รีบเอามือผลักพอลล่าที่คอยแต่จะเอามือลูบไปตรงต้นขาของเขาอยู่ตลอดเวลา
“คุณพอลล่าผมว่าคุณขยับไป นั่งตรงโน้นเถอะครับ พอดีเพื่อนผมมาแล้ว”
พอลล่ามองออกไป ไหนเพื่อนเห็นแต่ผู้ชายที่เดินตุ้งติ๊งมาหรือว่าคุณมาร์ติน เป็นเก้ง ตาย ตาย เสียดายของแย่รสนิยมคุณมาร์ตินมีเพื่อน เป็นแบบนี้ด้วยเหรอไม่ยักจะทราบ
นาโช่ได้เปิดประตูให้คุณกั้งกับคุณตะนอยเดินเข้ามา ลูอิสมองเห็นและรู้แล้วว่าทำไมเพื่อนเขาถึงทำท่าทางลุกลี้ลุกลนแบบนั้น เพื่อนเขารีบผลักพอลล่าและลุกขึ้นยืนจัดเสื้อให้เข้าที่
“สวัสดีครับคุณกังสดาลและคุณ...”ตะนอยเห็นแล้วรีบแนะนำตัว
“ตะนอยคะ”
ตะนอยหันมาถามอีกคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ คุณมาร์ติน พร้อมกับมองสองสาว ที่ยืนจ้องมาทางที่เธอยืนอยู่
“และคุณอีกคนชื่ออะไรคะ”
“ผมชื่อลูอิส ครับ”
ลูอิสที่กำลังเอื้อมมือไปจะจับมือผู้หญิงอีกคนที่เพื่อนเขาทำหน้าเขินๆ มือจะเอื้อมไปถึงมือนุ่มๆแต่เพื่อนเขารีบยกมือขึ้นมาขว้าง
“ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับ”พร้อมกับจับมือของกั้งเบาๆ แทนมือของลูอิส กั้งถึงกับสะดุ้งเหมือนกับมีไฟฟ้าช๊อตความรู้สึกมันแปลกๆ แบบที่เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ต่างคนต่างมองหน้า
ลูอิสมองการกระทำเมื่อกี้เพื่อนเขามีหวงสะด้วย งานนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ
กั้งรีบปล่อยมือแล้วมองเลยไปที่สองนางแบบดัง ที่ทำหน้าตาพร้อมที่จะเข้ามาตบเธอให้ได้ สายตาทีมองมายังเธอ อ้าว!! มองแบบนี้ มองหาเรื่องกันนิน่า
“สวัสดีค่ะ พอลล่าคะ” เธอส่งสายตาแบบ ได้ไงฉันยังไม่ได้คนอื่นก็อย่าหวัง นังหน้าจืดเอเชีย
กั้งมองคนที่แสดงความเป็นเจ้าของ ขนาดนี้คงไม่ต้องถามแล้ว พอแนะนำตัวเสร็จ กั้งก็รู้สึกอึดอัดกับบรรยากาศภายในห้องนี้สะกิด ตะนอยให้ไปนั่งตรงที่เดิมเหอะ
“นั่งด้วยกันไหมครับ คนเยอะๆ สนุกดีนะครับ”
มาร์ตินปรายตามองมาไปที่เพื่อนคิดในใจสนุกกับผีสิ ดูหน้าของเขาก่อน เขามองเหมือนจะฆ่าคะแนนหายตั้งแต่ยังไม่ทันได้จีบเลย ดูจากสายตาแล้ว
“เฮ้อ!!! คิดแล้วปวดหัววะ..” มาร์ตินบ่นพรึมพร่ำลูอิสยักคิ้วให้กับเพื่อน
“ไม่เป็นไรคะเชิญตามสบายขอโทษนะคะ” แล้วก็เดินออกจากห้องไป
“คนนี้มันยังไง” ลูอิสที่สังเกตอาการของเพื่อนที่มันทำหน้าบอกบุญไม่รับ
“นายไม่ต้องเลยงานเข้าแล้ว เห็นไหม”ดูจากสายตาของคุณกั้งแล้วรู้สึกไม่โอเคเลย เขาเริ่มจะรำคาญนางแบบที่เพื่อนชวนมาด้วย เริ่มเกาะแกะแสดงออกนอกหน้าขนาดนั้น ไม่รู้ว่าคุณกั้งเขาจะคิดยังไง
ส่วนมาร์ตินที่ตอนนี้ภายในใจมันร้อนรุ่มดังไฟสุ่ม เหงื่อก็เริ่มออกมาตามใบหน้า ถึงแม้ภายในห้องจะมีอากาศเย็นสบาย สำหรับเขาตอนนี้ของที่สั่งมาทานมันเริ่มที่จะทานหรือดื่มอะไรไม่ลง
- Writer
