สายป่านรักเฟอร์ดินาน

1

เฟอร์ดินานมองเห็นผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ตัวเขาอยากจะสัมผัสมากกว่านี้ ผิวของคนตรงหน้ามันนุ่มมากแค่ไหนเขารู้ดี เฟอร์ดินานถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ภาพสายป่านที่สะบัดผมไปมา มันช่างเย้ายวนไปเสียหมด

สายป่านเงยหน้าขึ้นไปมองผู้ชายคนแรก คนแรกที่ได้ความสาว คิดถึงสัมผัส รสสวาทของเฟอร์ดินาน เฟอร์ดินานเป็นผู้ชายที่เร่าร้อน ทำให้ร่างกายของเธอร้อนขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมความรู้สึกได้

เฟอร์ดินานก้าวเข้าไปหาผู้หญิงที่นอนรออยู่บนเตียงนอนนุ่มสีขาว วันนี้อีกฝ่ายไม่ได้เมา สายป่านกำลังส่งสายตาเชิญชวนให้อีกฝ่ายเข้ามาจัดการ เฟอร์ดินานไม่รอ เขาได้เอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเลื่อนไปตรงริมฝีปากบาง ก้มลงไปแตะริมฝีปากบาง ก่อนจะจุมพิตเบา ๆ เพิ่มความร้อนแรงขึ้นไปตามลำดับ

“ผมคิดถึงคุณมากรู้ไหม” เฟอร์ดินานกระซิบชิดใบหูของสายป่าน

“ฉันก็คิดถึงคุณ...อือ”

เสียงร้องครางอันแสนเร่าร้อน นานเท่าไหร่แล้วที่เท่าไหร่ที่ตัวเขาไม่ได้ปลดปล่อย นี่เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายมีอะไรกับเขาโดยไม่มีอาการเมา มันเกิดจากอารมณ์ล้วน ๆ เฟอร์ดินานรู้ว่าสายป่านต้องการเขามากเช่นกัน

“อ๊ะ...อ่า...” เสียงร้องครางที่เปล่งออกมาอย่างแผ่วเบา

เฟอร์ดินานลูบไล้ร่างกายของสายป่าน เหมือนกำลังสำรวจเครื่องแก้วราคาแพงบอบบางอย่างนุ่มนวล ภายในร่างกายของเขามันร้อนจนแทบคลั่ง แท่งแข็งแกร่งร้อน มันปวดตุบๆ เฟอร์ดินานกัดกรามแน่นด้วยความอดกลั้น เขาไม่ต้องการให้มันผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว

สายป่านได้จับมือของเขาให้บีบเคล้นทรวงอกหนักเบาสลับกันไป เฟอร์ดินานเห็นอีกฝ่านแอ่นหน้าอกรับริมฝีปากเขา ตอนนี้เริ่มตัวเขาหมดความอดทนทั้งที่ตั้งใจว่าจะไปอย่างช้า ๆ

“อะ...อ่ะ...”

เมื่อเฟอร์ดินานเลื่อนฝ่ามืออีกข้างลงไปต่ำ ไปที่ท่อนขาเรียวยาวลูบขึ้นลง พร้อมกับกรีดนิ้วไปที่ร่องธารทางรัก ตอนนี้มันพร้อมสำหรับเขามาก

เฟอร์ดินานขยับตัว พร้อมกับยกสะโพกของสายป่านให้มานั่งที่ตักของเขา เฟอร์ดินานชะงักฝ่ามือเล็กที่กำลังจับแท่งร้อนของเขา จับเข้าไปข้างในร่องธารรักมีน้ำหวานเอ่อล้น พลิกตัวอีกฝ่ายให้หันหน้าไปเกาะผนักเตียงนอน

“เราสองคนจะมารื้อฟื้น สิ่งที่เคยเกิดขึ้นใหม่นะครับ” เฟอร์ดินานกระซิบตรงซอกคอ ปัดเส้นผมเผยให้เห็นแผ่นหลัง มือสองข้างก็บีบเคล้นทรวงอกที่มันใหญ่พอดีมือเขามาก จากนั้นก็สอดเจ้าลูกชายที่มันรอจะเข้าไปสำรวจในร่อง ลำธารที่มีน้ำเอ่อล้น

“อือ...สุดยอด...อา” เฟอร์ดินานถึงกลับครางออกมาด้วยความพอใจ เริ่มควบคุมจังหวะไม่ได้ จึงเร่งสะโพกให้เร็วขึ้น เมื่อเขาหยุดขยับสะโพกก้มมองใบหน้าเล็กที่ชื้นมีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดออกมาเห็น ยิ่งทำให้เขารู้สึกร้อนรุ่ม โน้มตัวเองลงไปจูบที่แผ่นหลังสองมือก็บีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่มอย่างเมามัน

“อะ...อ่ะ...อ๊า” เสียงร้องครางทรมาน ในบทรักของเฟอร์ดินานทำให้ร่างกายของเธอเริ่มทนไม่ไหวตอบรับบทรักของอีกฝ่ายที่ส่งมาอย่างดุเดือดเมื่ออีกฝ่ายขยับจังหวะให้ช้าลงแต่หนักแน่น

“คุณสวยมาก...สวยที่สุดสายป่าน” เฟอร์ดินานกระซิบขบเม้มใบหูของคนที่หันหลังให้เขาอยู่ตอนนี้

“ทำไมคุณ เซ็กซี่เร้าร้อนขนาดนี้ จะให้ผมอดใจไม่ให้คิดถึงคุณได้ยังไง จากนั้นก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น จนร่างของตัวเองเกร็งกระตุกเพราะทนความคับแน่น ไม่ไหว เขาได้ไปแตะถึงสวรรค์ร่างกายของเขามีเสียงหอบเหนื่อย

“เจ้านาย เจ้านายครับ!”

เฟอร์ดินานรู้สึกว่าตัวเองได้ปลดปล่อยไปแล้ว แต่ทำไมเขารู้สึกเหมือน ได้ยินเสียงเรียกของบาสเตียน

บาสเตียนที่แวะเข้ามาหนังสือนิตยสารที่เจ้านาย ให้เขามาเอาตอน เลิกงาน ตอนนี้มันก็เลยเวลาเลิกงานไปหลายชั่วโมง ก่อนที่เขาจะเข้ามาเจอภาพนี้ของเจ้านาย เขาได้ทำการเคาะ ๆ ประตูนานมาก ไม่มีเสียงขานออกมาจากด้านในทำให้เขาตกใจนึกว่าเจ้านายของเขาเกิดเหตุร้าย

เมื่อเขาเดินเข้ามาภายในห้องไม่พบ ตัวเขากำลังจะเดินเข้าไปเปิดลิ้นชักใจนึกว่าเจ้านายอาจจะออกไปข้างนอกแล้วก็ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาช็อค คือเสียงร้องครางเรียกชื่อของใครดังอยู่ด้านในห้องนอนที่เจ้านายเอาไว้ใช้พักผ่อนยาม เหนื่อยล้าจาการทำงาน เมื่อเขาเดินเข้าไปหมายจะเคาะแต่เห็นว่าประตูห้องไม่ได้ล็อคไว้ ความคิดแรกนึกว่าเจ้าเรียกใช้บริการสาวสวยนางแบบชื่อดัง

แต่เมื่อเขาเดินไปตรงหน้าประตูกับต้องตกใจ เจ้านายเขาละเมอเหมือนตกอยู่ในห้วงความฝัน ท่าทางจะเป็นฝันที่ร้อนแรงเสียด้วย

“เอาไงดีว๊ะ จะออกไปทำเป็นไม่รู้เรื่องดีไหม” บาสเตียนเห็นใบหน้าที่ แดงก่ำของเจ้านายหนุ่ม ใจก็รู้สึกสงสาร

“โธ่! ท่าทางจะอึดอัด ก็อย่างนี้แหละนะคนที่เคยได้ปลดปล่อย แต่พอ อกหักจากความรัก มันคงจะอึดอัดแน่นทะลักมากมาย จนเลอะเปอะเปื้อนไปหมด ถ้าแม่บ้านเข้ามาเห็นสภาพนี้คงจะได้เอาไปนินทาแน่

บาสเตียนได้สะกิดให้เจ้านายสุดที่รักตื่นจากฝันอันเร่าร้อน นานมากกว่าที่ที่อีกฝ่ายจะกะพริบตาได้สติ

“เฮ้ย! บาสนายเข้ามาได้ยังไง แล้ว...” เฟอร์ดินานตกใจหันไปมองด้านข้างพบกับความว่างเปล่า คนที่เขาพึ่งผ่านศึกรักมาได้ไม่นานกลับเป็นตัวเอง ที่ตกใจมาก เสื้อผ้าของเขาอยู่ครบหมดทุกชิ้น มีเพียงส่วนล่างที่ถูกถอดออกไป เมื่อก้มมองลงไปเห็นคราบที่เลอะเปอะที่นอน เขาจึงยกมือของตัวเองขึ้นมาดู

“ฉิบหาย...แล้วบาส!” เสียงตะโกนร้องตกใจอย่างสุดเสียง

“ครับคุณเฟอร์ดินาน ไม่ต้องตกใจ ใจเย็นๆ เจ้านายปลดปล่อยเต็มๆ ไม่ต้องห่วงผมจะเก็บความลับนี้เอาไว้ให้เอง ก่อนที่จะตกใจไปมากกว่า ผมว่าเจ้านายลุกขึ้นมาสวมกางเกงก่อนนะครับ ผมเห็นแล้วขนลุกพิลึก” บาสเตียนพูดเรียกสติเจ้านายของตัวเองให้ตั้งสติก่อน

“พูดเสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอกสิ จะมายืนอะไรตรงนี้” เฟอร์ดินานรีบเปลี่ยนอาการ อายลูกน้องตัวเองจนไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหน ก้มลงไปมองด้านล่างพร้อมกับสบถออกมา

“หมดกันไอ้บ้าเอ้ย! นายทำอะไรลงไปว๊ะ!” จากนั้นก้มลงไปหยิบกางเกงก็เจอเข้ากับสาเหตุที่ทำให้ต้องอับอาย เมื่อดึงกางเกงขึ้นมาสวมเสร็จสายตาไม่ได้ละทิ้งจากนิตยสารที่วางอยู่โต๊ะหัวเตียง

“เพราะคุณคนเดียว! ที่ทำให้ผมอับอายมาก ทำไมว๊ะ” เฟอร์ดินานตัดพ้อกับรูปภาพ เหมือนคนที่อยู่บนหน้าปกนอนอยู่ตรงหน้า พลางนึกได้ บาสเตือนมันมามันต้องมาตามไอ้เจ้านิตยสารบ้านี้แน่ๆ และถ้ามันรู้ว่าเพราะคนบนหน้าปกนี้ที่ทำให้เขาทำเรื่องน่าอาย มันจะคิดยังไง

“เอาไงดีว๊ะ”

เฟอร์ดินานหันไปมองรอบห้อง พยายามหาอะไรเพื่อจัดการนิตยสารนี้จะได้หมดเรื่อง

“เจ้านายครับ เสร็จหรือยังผมมาขอนิตยสารของผมที่เจ้านายบอกให้มาเอาตอนเลิกงาน ตอนนี้อยู่ไหนครับผมหาไม่เจอ”

เฟอร์ดินานพยายามปรับสีหน้าไม่ให้มีพิรุธ เอาว๊ะ! เอานิตยสารบ้าไว้ ในนี้ก่อนแล้วกันทางสะดวกค่อยเอามันไปไว้ที่อื่น

“นิตยสารอะไรของนาย บาส!” เฟอร์ดินานพยายามปรับเสียงให้นิ่ง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“อ้าว! ทำไมเจ้านายเกิดความจำสั้นกลายเป็นปลาทองแบบนี้ละครับ ไหนพูดเองว่าให้ผมมาเอาตอนเลิกงาน แล้วสรุปหนังสืออยู่ไหน” บาสเตียนมองหาไปทั่วบริเวณห้องทำงานแต่ไม่เจอ

“อ่อ...พอดีเมื่อตอนบ่ายตอนที่นายออกไปข้างนอก มีนักธุรกิจคนสำคัญมาพบฉันที่นี่ เขาดันเหลือบไปเห็นนิตยสารของนาย แล้วเขาเกิดชอบเลยขอ ฉันคิดว่านายจะไปซื้อใหม่ก็เลยยกให้นักธุรกิจคนนั้นไป นายคงจะไม่โกรธที่ฉันลืมไม่ขอนายก่อน” เฟอร์ดินานคิดหาข้อแก้ตัว ดีนะที่เป็นคนฉลาดคิดไว้

“นักธุรกิจคนไหน ถ้ามีใครมาพบเจ้านายผมก็ต้องรู้สิและที่สำคัญเจ้านายให้ของรักของผมไปง่าย ๆ อย่างนั้นได้ยังไง เจ้านายรู้ไหมว่ามันมีค่ากับผมมากรู้หรือเปล่า” บาสเตียนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น โกรธมาก ๆ ที่เจ้านายทำอะไรไม่คิดถึงความรู้สึกของเขาเลย

“นายเป็นบ้าอะไรห๊ะ บาส! นายมาตะโกนใส่ฉันแบบนี้ได้ไง ฉันเป็นเจ้านายนะเว้ย! แล้วนายจะมาใส่อารมณ์กับฉันทำไม หนังสือแค่เล่มเดียว กลับออกไป นายก็แวะร้านขายหนังสือสิคงจะมีเยอะแยะ ไม่ใครเข้าบ้าเหมือนนายหรอกบาส!”

เฟอร์ดินานมองใบหน้าของบาสเตียน ที่ตอนนี้รู้ว่ามันรู้สึกโกรธเขาจริง ๆ นะแหละ คิดในใจ ผู้หญิงคนนี้สร้างปัญหาให้เขามากมายเป็นผู้หญิงคนแรกที่ชอบเข้าไปหลอกหลอนในฝันเขาได้ตลอดเวลา ทำให้เจ้านายกับลูกน้องทะเลาะกันเพราะเธอ มันช่างน่ากลัวสำหรับเขาทุกเรื่องเลยผู้หญิงที่ชื่อสายป่าน