ตฤณเห็นสองสาวกำลังคุยกันท่าทางเคร่งเครียด จึงได้รีบเดินเข้ามาก่อนที่คนอายุน้อยสุดจะสร้างเรื่องอะไรให้เขาต้องปวดหัวอีก
“ขอบคุณค่ะ ตฤณ…นี่ค่ะน้องลูกศรทานยาก่อนนะคะ หน้าหนูดูไม่ดีเลย” จีน่ายิ้มพร้อมกับยื่นมือไปรับยามาจากร่างสูง ก่อนจะหันตัวกลับมา เพื่อยื่นให้กับลูกศรที่นั่งมองตฤณด้วยแววตาร้อนผ่าว
ลูกศรยิ้มบางๆให้กับเธอก่อนจะรับยามากิน ด้วยอาการปวดหัวที่เพิ่มทวีคูณ
“จีน่าจะไปไหนต่อไหมเดี๋ยวตฤณไปเป็นเพื่อน”
“ว่าจะไปดูงานที่หาดหน่อยค่ะ พอดีพรุ่งนี้มีลูกค้ามาเช่าพื้นที่จัดงานแต่งงาน เลยต้องเช็คความเรียบร้อยด้วยตัวเองนิดนึง ลูกค้าคนสำคัญน่ะ”
“ไปครับ แดดกำลังร้อนเลยรีบดูรีบเข้ามาดีกว่า เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” แล้วทั้งคู่ก็ลุกขึ้นเดินออกไปเหมือนกับว่าไร้เงาอีกคนที่นั่งฟังอยู่ตรงนี้
ลูกศรมองภาพทั้งคู่เดินออกจากห้องไปด้วยภาพที่พล่ามัว น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตากลมโตจนเธอคล้ายกับจะขาดใจ ด้วยที่ว่าเธอไม
